مثنوی سراسر درد، در رثای «ننه علی»

شبکه خبری ننه علی: تخریب و انهدام « آلونک ننه علی » مادر صبور و بزرگوار شهید « قربانعلی رخشانی مهماندوست » در قطعه ۲۴ گلزار شهدای بهشت زهرا (س) ، آن هم پیش از خاکسپاری پیکر پاک آن مرحومه فقید که اسوه صبوری و اسطوره پایداری و مظهر عشق به شهدا و راه شهدا و امام شهدا (رض) بود ، واکنش افکار عمومی را به دنبال داشت و اخبار منتشر شده در این خصوص ؛ تاکنون از تعلل و سهل انگاری جبران مافات و ساخت نمادی به جای آلونک تخریب شده و در خور شان « ننه علی » توسط مسوولین مربوطه در شهرداری تهران و سازمان بهشت زهرا (س) حکایت دارد .

در همین ارتباط یک مثنوی از سروده های « سیاوش امیری » شاعر و فعال فرهنگی را منتشر می سازیم تا پس از حدود ۵ ماه ، مسوولین مربوطه و بسیار مدیر و مدبر یادشان نرود که قرار بود چکار کنند !! این مثنوی سراسر درد را بخوانید و برای شادی روح بزرگ و حماسه آفرین « ننه علی » ، همه شهدا و امام شهدا (رض) صلوات بفرستید :


ای «نَـنِه» خاکم به سر خاکم به سر
می بگویم غصّه ای را مختصر

غصّه «ویرانی» کاشانه ات
غصّه «هَدم ِ» سریع خانه ات

خانه ات «آلونک» بی زَروَرق
خانه ات آن «دلسرای» یاد حق

یاد حق گفتم ، «حقوق» ات شد اَدا !!!
با کُلَنگ و بیل و مکر «اَشقیا»

دست شیطان با کُلَنگ حَرمَله
کـَند بیخ یادگارت را نَنِه

کلبه احزان تو «کان شرف»
مامن «کروبیان» صف به صف

خیمه گاه جمع پُر شور ملک
خالی و عاری ز هر دوز و کلک

سرفرازی بود آن «چوب و حَلَب»
کلبه ات آن خار چشم «بولَهَب»

«پیکر پاک» ات به روی دست بود
اهرمن با اشقیا «همدست» بود

یک طرف «تابوت تو بر دست» ها
یک طرف «ویرانی پـِی بَست» ها

رهنمای اشقیا «ابلیس» بود
دشمن دیرینه در «تَدلیس» بود

اهرمن ها دشمن «آیینه» اند
اهرمن ها مُرشد هر «کینه» اند

کینه پنهان دشمن رُخ نمود
دفتر «تخریب یادت» را گشود

یاد تو با «یادگارت» می بماند
افتخارت «افتخارت» می بماند

دشمن از «یاد نکویت» در هراس
از شمیم «عطر و بویت» در هراس

دشمن از ایثار و عزت در عذاب
از تجلی گاه غیرت در عذاب

کلبه ات سرشار «عزت» بود و بس
چشمه جوشان «غیرت» بود و بس

کلبه ات میراث یک «ملت» ننه
یادگارت ضد هر «غفلت» ننه

خار چشم لوچ غفلت پیشه ها
استخوان حلق این بی ریشه ها

سنگر پولادی «عشق و وَلا»
یادبودِ «عصر خون در کربلا»

کلبه ات «زائرسرای انقلاب»
«دشمن» از این واهمه در پیچ و تاب

دشمن از «آزادگی» در وحشت است
خصم «ارزش» ، خصم «دین و ملت» است

دین ما در «کربلا» شد جلوه گر
ملت حق جوی ما «عین البشر»

قصه را کوته کنم جانم ننه
غصه دار یاد هجرانم ننه

می ببخشا با «کرامت» ها ، جلیل
دست ما «کوتاه» و خرما بر نَخیل

«سیاوش امیری»
ــــــــــــــ
اشقیا : واژه قرآنی در مذمت صفت بدبخت ها