روز
سوم تمرينهاي مانوئل براي بازيکنان پرسپوليس روزي متفاوت از ساير
تمرينها بود. مانوئل تاکيد داشت بازيکنان در فضاي محدود فوتبال دستگرمي
مدام به همديگر پاس بدهند و سرعت پاسها و تعداد پاسهايشان را زياد کنند.
در آن جلسه تمريني کار تا جايي شدت يافت که بازيکنان بعد از پايان تمرين به شوخي به يکديگر ميگفتند: «امروز بارسلونا شده بوديم».
اين
اصرار مانوئل در روزهاي بعد هم ادامه داشت و پيرمرد پرتغالي اصرار داشت هر
تيم در فوتبال دستگرمي حداقل 45 پاس تا رسيدن به دروازه بدهد. ژوزه به
بازيکنانش ميگفت نميخواهد داخل محوطه جريمه حريف شويد و فقط پاس بدهيد.
وي بعضا سوسا و نوري را از ارسال پاس به جلو منع ميکرد و خواستار گردش
سريع توپ در زمين بود.
اين اتفاق در ديدار تدارکاتي با آلومينيوم هم
تکرار شد و پرسپوليسيها در پاسکاري سريع فوقالعاده کار کردند. سرخپوشان
در بازي عصر دوشنبه بيشتر از 80 درصد مالکيت توپ را در اختيار داشتند اما
در مجموع 7 موقعيت گل به دست آوردند که 3 تاي آن روي ضربات ايستگاهي بود و
يکي از آنها هم با پاس به جلوي کيا، پريدن قاضي از روي توپ و ضربه نهايي
انصاريفرد گل شد. با تمام اين برتريها - هر چند با اشتباهات گردان و
تغييرات زياد در ترکيب - پرسپوليس به تيم ميثاقيان باخت تا مالکيت زياد
سرخها بر توپ به چشم نيايد.
با اين حال به نظر ميرسد ژوزه پرتغالي
شيفته مالکيت توپ و سيستم بازي اسپانيا باشد حتي اگر حفظ توپ منجر به خلق
موقعيت نباشد. بايد ديد مانوئل تا کجا روي اين تاکتيک اصرار ميکند.