عده‌اي فقط همايش و سخنراني را در دستور کار دارند

در مقوله کار فرهنگي عده‌اي فقط همايش و سخنراني را در دستور کار دارند و به صورت کليشه‌اي گزارش عملکرد مي‌دهند. اقدام اصلي فرهنگي تبيين شخصيّت زن از نظر اسلام و رعايت آن در شئونات مختلف زندگي اجتماعي و خانوادگي است.

به گزارش سرویس دین و اندیشه بی باک، به مناسبت فرا رسیدن روز حجاب و عفاف خبرنگار ما گفتگویی تفصیلی با سرکار خانم فاطمه آلیا نماینده محترم مردم تهران در مجلس شورای اسلامی انجام داده است که در ادامه تقدیم می گردد.

به نظر شما ما در زمینه الگو سازی برای نسل جوان در زمینه حجاب به خوبی کار کرده ایم؟

ارزيابي شرايط فعلي و وضعيت عفاف و حجاب در جامعه نشان مي‌دهد که در زمينه الگوسازي جامع و مستمر و پويا کار نکرده‌ايم. سياست‌گذاري و برنامه‌ريزي‌هاي قابل قبول داشته‌ايم امّا در حوزه اجرا و برونداد آنها موفق نبوده‌ايم. مجريان و متوليان و مسئولان امر هماهنگي نداشته‌اند و الاّ پس از سه دهه از پيروزي انقلاب اسلامي وضعيت قطعاً بايد بسيار بهتر از حال مي‌شد.

به نظر شما برخورد ضربتی مانند گشت ارشاد علاج این معضل است یا نتیجه عکس دارد ؟

متوليان گشت ارشاد و نيروي انتظامي مأموريت ذاتي و وظيفه‌شان اين است که با عوامل ناامن‌کننده جامعه برخورد سلبي داشته باشند مواردي مثل ناهنجاري اجتماعي، تهديدات امنيت اخلاقي و اجتماعي، مزاحمين نواميس و بعضاً افراد يا گروههايي که به صورت سازماندهي شده مُدها و مدل‌هاي ويژه‌اي را براي پسران و دختران «مانکن‌گونه» رواج مي‌دهند. ساير دستگاهها و نهادهاي دولتي و غيردولتي نيز وظايفي دارند که هماهنگ با يکديگر به صورت مستمر بايد به آنها بپردازند تا جمع‌بندي و نتايج کار رضايتبخش باشد.

به نظر شما نظارت کافی بر روی نحوه فروش البسه وجود دارد؟

نظارت کافي و مؤثر بر مدلهايي که لباس‌فروشي و بوتيک‌ها عرضه مي‌کنند وجود ندارد. اگرچه اين واقعيت وجود دارد که تنوّع لباس‌ها براي عرصه خصوصي و عرصة عمومي و اجتماعي است و نکتة اساسي اين است که مردم با تکيه بر ارزشها و باورهاي فرهنگي و ديني در استفاده از لباس که مبيّن شخصيّت آنهاست عناصر مکان و زمان را رعايت کنند و لباس عرصه خصوصي را در عرصه عمومي استفاده نکنند امّا مشاهده مي‌شود که بعضاً عرضه‌کنندگان لباس حتي به لحاظ بکارگيري نهادها و نشانه‌هاي گروه‌هاي انحرافي و فاسد هم نظارت نمي‌شوند و مورد اخطار و تذکّر و تنبيه مناسب و قانوني قرار نمي‌گيرند. البته گاه‌گاهي نظارت‌هاي مقطعي آنهم در فصل تابستان صورت مي‌گيرد امّا چون لازمه‌اش: 1- استمرار 2- هماهنگي قوة قضائيه يا ضابطين، يعني نيروي انتظامي است اين نظارت هم به نتيجه مطلوب نمي رسد البته نبايد از نظر دور داشت که در همة اين مراحل مردم رکن اساسي‌اند و خود بايد مداخله کنند.

به عنوان یک نماینده خانم تا چه حد موضوع حجاب و عفاف را در مجلس دنبال کرده اید؟

موضوع آراستگي جامعه به زينت عفاف و حجاب همواره دغدغه ما بوده، در مجلس هفتم که عضو کميسيون فرهنگي و همزمان رئيس کميته زنان و خانواده و نيز فراکسيون زنان بودم در اين عرصه سه وظيفه را عهده‌دار بودم يکي ناظر مجلس در کارگروه ساماندهي مُد و لباس در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي که براساس قانون مصوب مجلس – قانون يازده ماده‌اي مُد و لباس – کارگروه مذکور به رياست وزير فرهنگ و ارشاد وقت جناب‌ آقاي صفار هرندي سازوکار و آئين‌نامه‌هاي اجراي صحيح قانون را تمهيد مي‌کرد. وظيفه ديگر عضويت در کارگروه توسعه فرهنگ عفاف و حجاب بود که نتيجه ‌آن مشخّص نمودن وظايف همه دستگاههاي دولتي و غيردولتي در خصوص گسترش فرهنگ عفاف و حجاب بود که بسته فرهنگي نسبتاً جامع و کاملي تهيه شده که در حال حاضر مبناي فعاليتهاي فرهنگي در موضوع پوشش و عفاف در آن زمان که متولي فعاليتهاي اجتماعي و آموزش و فرهنگ‌سازي و پيگيري تلاش‌هاي خوبي شد و در مجلس هشتم هم دغدغه‌ها وجود و ... نظارت و پيگري ادامه داشت و بايد به عنوان يک رسالت مهم ادامه داشته باشد چون مقولات فرهنگي به طور مستمر بايد در دستور کار باشد هم در حوزه آموزشي، هم فرهنگ‌سازي، هم نظارت، هم تشويق و تنبيه در بحث بودجه هم خوشبختانه ظرفيتي ديده شد. در قانون پنج‌ساله فرهنگي، اقتصادي، سياسي و اجتماعي مصوبّ سال 88 هم محتواي ماده 230 برنامه به موضوع عنايت دارد که دولت مکلّف شده است از طريق مرکز امور زنان و خانواده در زمينه موضوعات فرهنگي از جمله عفاف و حجاب اقدامات مؤثّر و پايدار انجام دهد.

چرا بعد از چند دهه از انقلاب کار فرهنگی در قبال حجاب و عفاف جواب نداده است به نظر شما مشکل کجاست و آیا کارهای فرهنگی صرفاً نام فرهنگی را یدک می کشند؟

واقعيت اين است که تفسيرهاي گوناگوني از «کار فرهنگي» مي‌شود اولاً اينکه فقط بايد کار فرهنگي کرد؟ پاسخ منفي است چرا که براي هر اقدام فرهنگي مثبت و رويشي و ايجابي بايد موانع و آفت‌ها از بين برود بنابراين تبشير و تنذير و اقدامات ايجابي و سلبي مناسب و کارشناسي شده لازم است. در مقوله کار فرهنگي عده‌اي فقط همايش و سخنراني را در دستور کار دارند و به صورت کليشه‌اي گزارش عملکرد مي‌دهند. اقدام اصلي فرهنگي تبيين شخصيّت زن از نظر اسلام و رعايت آن در شئونات مختلف زندگي اجتماعي و خانوادگي است. کار فرهنگي فعّال و تأثيرگذار براي نسل جوان پرداختن به هويت تاريخي زن مسلمان و معرفي مستمر مصاديق آن در جامعه است. زنان مسلمان محجبه و عفيفه‌اي که در عرصة فرهنگ، دين، علم، پژوهش، فناوري هسته‌اي، سلولهاي بنيادين، تعليم و تربيت، دفاع مقدس، بسيج و ساير حوزه‌هاي سياسي – فرهنگي – اجتماعي نقش‌آفرين‌اند. اقدام فرهنگي ديگر به زير سؤال بردن و به چالش کشيدن فرهنگ منحط غربي در موضوع استثمار زنان و برده‌داري نوين و بي‌مبنايي و غيرعقلاني و اخلاقي بودن عرياني و بي‌حجابي زن در آن فرهنگ است تا جوانان با تکيه بر داشته‌ها و دانسته‌هاي فاخر ديني و فرهنگي خود «هويت» خود را دريابند و به جايگاه الگويي خود در عصر بيداري اسلامي و سرگشتگي جوانان غربي واقف شوند.
لذا فعاليت‌هاي انجام شده در مواردي مثبت اما در مواردي نام و عنوان فرهنگي را يدک مي‌کشيده و از همه مهمتر در عمل اتفاق نيفتاده يعني تکريم و احترام به شخصيّت زنان طبق ديدگاه اسلام فراگير نشده، شما به خاطر داريد با تحليلي که حضرت امام(ره) از نقش زنان در پيروزي انقلاب اسلامي – اهميت جايگاه مادري و همسر و نيز تأثير مداخله زنان در مقدّرات اساسي کشور داشتند فضاي خوبي بر جامعه حاکم شد که البته به دليل همين تأثيرگذاري تهاجم فرهنگي و جنگ نرم هم با محوريّت «دفاع از حقوق زنان» اوج گرفت. اخيراً نيز مقام معظم رهبري علاوه بر تأکيدات چندين ساله بر موضوعات فرهنگي اصيل با تخصيص سومين نشست انديشه‌هاي راهبردي به موضوع «زنان و خانواده» شيوه کار فرهنگي همه‌جانبه در خانواده و اجتماع و عرصه‌هاي مختلف فرهنگي – اجتماعي – سياسي توجّه همگان را به موضوع معطوب داشتند.


علت کندی در اجرای قانون عفاف و حجاب در جامعه چیست ؟

کار فرهنگي مؤثّر هماهنگي و تلاش حاکميت و مردم در جهت تسهيل ازدواج جوانان، فرهنگ اشتغال و.... است. علّت کندي ناهماهنگي و فقدان عزم و ارادة جدي در جهت اجراي قانون است.

از آنجایی که دردین هیچ اجبار و اکراهی نیست آیا بهتر نبود الگوی ترکیه در بحث حجاب و عفاف در ایران رعایت شود؟

متأسفانه فهم و برداشت صحيحي از عبارت قرآني «لا اکره في الدّين»، «هيچ اجبار و اکراهي در دين نيست» به جامعه و نسل جوان ما داده نشده در مواردي نيز عمد و سوء نظري توسط کج‌انديشان صورت گرفته، اجبار اوّليه در پذيرش دين نيست امّا وقتي بيش از 98% جامعه به جمهوري اسلامي يعني نظام سياسي ديني رأي داده‌اند بايد ارزشهاي ديني رعايت شود و اساساً حاکميت ديني وظيفه دارد که از مشروعيت قدرت خود براي پياده کردن احکام ديني بهره ببرد. مثالي بزنيم؛ براي مسافرت شما اجبار و اکراهي نداريد که هواپيما سوار شويد امّا وقتي هواپيما را به عنوان وسيله سفر انتخاب کرديد و سوار شديد بايد اصول و مقررات و دستورالعمل‌هاي مسافرت با هواپيما را رعايت کنيد. کامل هم رعايت کنيد. تذکّرها و يادآوري‌ها و آموزش‌هايي را هم عوامل و مهمانداران به شما تفهيم مي‌کنند بايد فرهنگ آن را هم بياموزيد، نمي‌شود وقتي سوار هواپيما شديد مغاير با اصول و تأکيدات آن آگاهانه يا ناآگاهانه حرکتي از شما سر بزند. حجاب جزو ضروريات دين اسلام است و ما به عنوان مسلمان نمي‌توانيم به بخشي از اصول و دستورالعمل‌هاي اسلام پایبند باشيم و به صورت دلبخواهي بخشي را عمل نکنيم و يا بدعت کنيم، تفاوت ما با کشورهايي مثل ترکيه يا ساير کشورها در اين است که ما نظام جمهوري اسلامي داريم و وظيفه حاکميت است که در جهت تبيين، فرهنگ‌سازي، آموزش، اجرا و نظارت بر اجراي احکام اسلام حرکت کند. فرهنگ امر به معروف و نهي از منکر را جاري و سازي سازد و از همه مهمتر موفقيت در اجراي مطلوب مقولات فرهنگي، «مردمي کردن» آن است يعني حاکميت با مشارکت مؤثّر مردم آن‌گونه که در سيره و شيوه‌هاي معصومين(ع) است و در قانون اساسي هم بارها ذکر شده مردم را در امور مشارکت بدهيم تا در ساية «مردم‌سالاري ديني» توفيقات بيشتر شود و همانگونه که در عرصه‌هاي بين‌المللي، دفاع مقدس، فناوري صلح آميز هسته‌اي و... پيشرفت کرديم در تحقق کليه احکام ديني هم موفق شويم.