حامیان دولت اسلامی

سالهاست که مقام معظم رهبری)مدظله العالی) بر عدالتخواهی قشر دانشجو به عنوان یک اصل مهم تاکید می کنند ،ودر تمام سخنان خود با دانشجویان، عدالتخواهی ومطالبه از مسئولان را از وظایف مهم دانشجویان می دانند.

که در این راستا حرکات رو به جلو و مفیدی نیز انجام شده که رهبر معظم انقلاب در دیدار با تشکل های دانشجویی در تاریخ 25/7/85 ثمره تلاش های دانشجویان بر عدالتخواهی ومطالبه را روی کارآمدن دولت نهم با شعارها و گفتمان عدالتخواهی دانستند و تاثیر آن را بر جهت گیری های مردم ،انتخابات مردم ،شعارهای مردم ،گزینش های مردم قابل توجه دانستند.

اما این پایان راه نیست و آرمان های این انقلاب جهانی با چند حرکت تمام نمی شود و باید در فکر تشکیل حکومت جهانی برای  زمینه سازی ظهور منجی عالم بشریت باشیم که عدالت علوی تنها با حکومت آن مصلح واقعی اجرا خواهد شد.

اما فضای جنبش دانشجویی در این راه دچار آفت های فراوانی شده که این آفت ها را در سه گروه کلی به نقد می نشینیم :

 -1در فضای جنبش دانشجویی شاهد سیاسی شدن و جناح بازی ها هستیم که موجب دور شدن از آرمانهای انقلاب شده است.

عدالتخواهی در جهت رسیدن به منافع حزبی ،تشکلی ،جناحی ،سیاسی یک آسیب جدی بر بدنه جنبش دانشجویی است. روح جنبش دانشجویی با محافظه کاری ،انفعال ،مصلحت پرستی در پارادوکس و تناقض است.جنبش دانشجویی به معنی آرمانخواهی به دور از محافظه کاری ،به دور از مصلحت پرستی وسیاست زدگی است ،ونباید دچار انحراف از این مسیر شود.

مقام معظم رهبری در این رابطه فرمودند : "جوانان و دانشجویان همواره به قله های آرمانی نگاه کنند تا برآیند آرمانگرایی آنها و چالش مسئولان با مصلحتها ، به نتیجه معتدلی منجر شود".

همانطور که رهبرمعظم انقلاب فرمودند آرمانخواهی وظیفه دانشجویان و مصلحت اندیشی وظیفه مسئولان است.پس نباید در مصلحت های موهمی از آرمان های خود دور شویم.

متاسفانه در فضای دانشجویی بعضی از تشکل ها با عناوین گوناگون تبدیل به یک پایگاه برای حزب سیاسی مورد نظر شده اند.

که این امر دستمایه سیاستمداران ،و احزاب شده است تا در جهت منافع حزبی خود از دانشجویان به عنوان ابزار استفاده کنند.

ورود جنبش دانشجویی به بازی های سیاسی منجر به عدالتخواهی ،آرمانخواهی فقط در جهت منافع حزبی می شود ،حال اینکه دانشجویان باید فارغ از هرگونه وابستگی به افراد،احزاب ،جناح ها ومسئولان به مطالبه و عدالتخواهی به دور از محافظه کاری در جهت آرمانهای انقلاب بپردازد.نه اینکه فریاد خود را برای منافع شخصی یا سیاسی گروهی بزند.

  -2از سوی دیگر برخی از دانشجویان که خود را به بی خیالی زده اند و همیشه با شعار های تکراری از قبیل :"به من ربطی نداره ،ولش کن ،درست نمی شود"و... خود را از روحیه دانشجویی و آرمانخواهی دور کرده و همیشه به فکر مسائل شخصی هستند و اصلا توجهی به اوضاع جامعه و اطراف خود نمی کنند. این افراد که به شدت دچار روحیه ی محافظه کاری منفعلانه شده اند همیشه نق میزنند که چرا اوضاع خوب نیست اما خود نیز کاری نمی کنند.

مقام معظم رهبری در شیراز به ما دانشجویان فرمودند :"عدالتخواهی شأن شما دانشجو هاست و یک لحظه از درخواست ومطالبه عدالت کوتاهی نکنید."

این افراد می گویند دینت را حفظ کن ،درسَت را بخوان و دیگر هیچ.

آیا قرآن کتاب زندگی به ما نمی گوید :"خداوند سرنوشت هیچ قومی وملتی را تغییر نمی دهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند".

مگر امام(ره)نفرمودند:"اگر کسی دین را از سیاست جدا بداند خدا،رسول و ائمه معصومین را تکذیب کرده است".و در جای دیگر تاکید کردند که:":تردیدی نیست که نغمه ی جدایی دین از سیاست از سوی دشمنان اسلام است؛زیرا اسلام دینی است که با سیاست آمیخته است".

تحرک و نشاط لازمه ی جنبش دانشجویی است پس بهتراست از این حالت خلسه آور خارج شویم و با شجاعت و صداقت پا در این میدان بگذاریم و نگذاریم افرادی تمام سرمایه های این انقلاب عزیز را به باد بدهند و گلوگاههای اقتصادی کشور را به ناحق پر کنند.

 -3در سوی دیگر افرادی در غالب کانون ها وانجمن های خود به فعالیت می پردازند و به زعم خود کار فرهنگی می کنند.

با برپایی جشن ها ،نمایشگاه ها ،نشریات ضعیف و آبنباتی،مسابقات ومراسمات کلیشه ای فعالیت می کنند که اتفاقا انسان های بسیار خوبی هم هستند.

اما من چند سئوال از این عزیزان دارم :آیا این فرهنگی که شما از آن دم می زنید همان فرهنگ انقلابی حضرت امام(ره) است یا فرهنگ دین فقط در حوزه  مسائل شخصی است ؟

آیا سکوت در زمانیکه رهبر انقلاب می فرمایند" هر پدیده ی ضد عدالت باید مورد سئوال قرار بگیرد جایز است؟"

آیا اسلام ناب امام(ره) فقط همین بود یا سخنان آن مرد بزرگ تاریخ را فراموش کرده ایم که فرمود:" نگذارید اسلام رفاه و تجمل ،اسلام التقاط ،اسلام سازش و فرومایگی ،اسلام مر فهین بی درد ،اسلام ملا های کثیف درباری و در یک کلام اسلام آمریکایی به جای اسلام پابرهنگان ،اسلام فقرای دردمند ،اسلام ائمه هدی و در یک کلام اسلام ناب محمدی تفسیر گردد".

آیا این فرهنگ روحیه انقلابی و استکبار ستیزی را تقویت می کند یا موجب تساهل وتسامح می شود؟

آیا این نوع فعالیت روحیه آرمانی دانشجویان را تقویت می کند یا موجب انزوا می شود؟

آیا این کارهای به اصطلاح فرهنگی منتج به عدالت اجتماعی ،مبارزه با مفاسد اقتصادی ،مطالبه گری می شود یا نتیجه اش  فقط پرداختن به دعا و رفتن به سوی انزوا طلبی خواهد شد؟

آیا به سخنان مقام معظم رهبری گوش می دهیم؟ که "عدالت شعار اصلی و هدف بزرگ انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی بوده و هست".ویا "جمهوری اسلامی که جز خدمت به مردم و افراشتن پرچم عدالت اسلامی هدف و فلسفه ای ندارد".

آیا سیاست جزو فرهنگ و دین ما نیست که کاری به آن ندارید؟مگر حضرت روح ا... (قدس سره)نفرمود:"دیروز مقدس نما های بی شعور می گفتند دین از سیاست جداست .سیاست برای همه قشرها تکلیف است.مگر حضرت آیت ا... خامنه ای (مد ظله العالی)نگفتند:"خدا لعنت کند کسی را که می خواهد دانشجوی ما را غیر سیاسی جلوه دهد."

آیا آرمان های انقلاب جهانی خمینی را فراموش کرده و یا در همین حد بسنده می کنیم.خود بنیانگذار انقلاب فرمود:"جنگ ما جنگ عقیده است و جغرافیا و مرز نمی شناسد و ما باید در جنگ اعتقادیمان ،بسیج بزرگ سربازان اسلام را در جهان به راه اندازیم".وما هنوز در فکر یک جشن یا مسابقه کلیشه ای هستیم.

آیا فکر می کنید اکنون یک حکومت کاملا اسلامی داریم و هیچ جای ایرادی نیست؟

آیا فکر می کنید جنگ تمام شد و با خیال راحت به زندگی خود ادامه بدهیم ؟مگر امام خمینی(ره) نگفت:"امروز جنگ حق و باطل ،جنگ فقر و غنا ،جنگ پابرهنگان و مرفهین بی درد شروع شده است".؟

آیا این فرهنگ موجب ترویج امر به معروف و نهی از منکر به مردم و به مسئولان می شود یا فقط می گویید باییم خوب باشیم؟

آیا اسلام فقط همین پوسته ظاهری است یا اینکه امام(ره) می گویند:"این از تبلیغات همان شیطان بود که می خواستند قشر اسلام را ،صورتش را نگه دارند وماها مشغول به همین صورت ها باشیم و محتوا نباشد و کارهایشان را انجام بدهند.محتوای اسلام که مهمش اسلام قیام ا... ،نهضت ا... ،جلوگیری از ظلم ظالمین ،از ستم ستمکاران ،اجرای عدالت اسلامی است ؛نباشد". "آن مقدسی که خیال می کند کنار نشسته و دخالت در امور اسلامی نمی کند ،او بر خلاف اسلام دارد رفتار می کند".

آیا این فرهنگ حرفی از مبارزه با مفسدان می زند یا تسامح با مفسدان که به تعبیر رهبر عزیزمان نوعی همدستی با مفسدان است را به بار می آورد وترویج می کند؟

آیا اسلام را مانند متحجرین  می خواهیم تفسیر کنیم یا به گفته امام(ره):"باید اسلام را آن طوری که هست ،نه آن طوری که حالا در دست مثلا چهارتا فرض کنید مقدس مآب و فقط کتاب مفاتیح جنان هست و عرض بکنم که اینها باید آن طوری که هست احکام اسلام را معرفی کرد". "اسلام مکتب تحرک است و قرآن کریم کتاب تحرک ،تحرک از طبیعت به غیب ،تحرک از مادیات به معنویت ،تحرک در راه عدالت ،تحرک در برقراری حکومت عدل".

شهید سید مرتضی آوینی :"امام به ما آموخت که انتظار در مبارزه است".

به امید ظهور منجی عالم بشریت

.......................

پی نوشت:

1.مطلب بالا در اوایلی که وارد دانشگاه و کارهای تشکلی دانشجویی شدم نوشتم، والان پس از این سالها وقتی به آن نگاه می کنم، صحت آن را به چشم می بینم.

2.گفتم تا سالگرد پیام آقاست،حیفه مطلبی رو نذارم،اون مطلب پایینی هم که رمز داره، بنابراین این مطلب هرچند قدیمی اما هنوز هم تازه، رو گذاشتم. چرا که هنوز هم عدالت مظلوم است.

3.هرکس در سطح دغدغه هاش کار و فعالیت میکنه، یه نگاهی به کارهامون بیندازیم، یعنی آخر دغدغه ما فقط همینه.

لینک این مطلب در: روایت و مستضعفین