تخریب گسترده مساجد جمهوری آذربایجان یا تعطیلی و تغییر کاربری آنها توسط دولت ضد اسلامی باکو اقدام فاجعه باری است که دولت باکو آن را ادامه می دهد. این اقدام ننگین خانواده حاکم بر آذربايجان، با حساسیت و واکنش مردم مسلمان آن كشور و مراجع تقلید شیعه در ایران مواجه شد. مردم آذربايجان که از ظلم وجود خاندان حاکم (خاندان علی اف ها) به تنگ آمده اند، هنگام اقدام ماموران دولتی برای تخریب مسجد بزرگ فاطمه زهرا (سلام ا... علیها)، گرد مسجد حلقه زده و حاضر شدند با فدا کردن جان خود از تخریب مسجد حضرت فاطمه زهرا(س) جلوگیری کنند. دولت باکو اقدام با دستگیری ده ها تن از اهالی کرد و در نهایت اعلام کرد که این مسجد به طور غیر قانونی ساخته شده و تخریب خواهد شد!
تخریب مساجد اقدام ننگینی است كه حتی حکومت کمونیستی شوروی سابق نیز در حد مقدور از انجام آن خودداری می کرد. "باباخانف" يكي از فعالين فرهنگي-مذهبي آذربايجان در اينباره گفت: سال 2009 ميلادى از سوى سازمان جهانى يونسكو، به عنوان پايتخت فرهنگى جهان اسلام معرفى شده بود. ما انتظار داشتيم دولت باکو حداقل در این سال به بهانه عنوان پايتختى جهان اسلام، اقداماتى در مسير ارتقاى فرهنگ اسلامى انجام دهد اما متأسفانه نهتنها چنين نشد بلكه مىبينيم كه مساجد موجود نيز تخريب مىشوند.
عاکف حمید اف تحلیلگر سیاسی در باکو نيز چندي پيش طی مقالهای نوشت: سیاست استالین در دهه سی قرن گذشته میلادی الگوی دولت باکو برای مبارزه با اسلام و مسلمانان است . همانگونه که استالین مساجد را تعطیل و تخریب کرد دولت کنونی باکو نیز این کار را انجام میدهد و همانگونه که استالین فعالان مذهبی و روحانیون را به زنجیر و زندان کشید الهام علی اف نیز این کار را انجام می دهد.
حمید
اف در مقاله خود افزوده است: در دوره شوروی کمیته ای به نام کمیته تبلیغات ضد دینی
وجود داشت و علاوه بر آن کارگزاران حکومت در باکو که کمونیستهای بیدین بودند در ادارات
مختلف با دین مبارزه میکردند و اصولا مبارزه با دین یکی از اهداف اصلی حکومت شوروی
بود. این روند هم اکنون توسط کمیته دولتی نظارت بر امور دینی و احزاب و رسانه های دولتی
مانند حزب آذربایجان نوین و حزب استقلال ملی (ملی وطنداش پارتیاسی) پیگیری میشود.
حمید اف نوشته است: در ارمنستان دولت با دین مسیحیت مبارزه نمیکند اما در جمهوری دولت با دین اسلام مبارزه میکند و روزی نیست که خبری از اقدامات ضد دینی دولت مانند دستگیری فعالان اسلامی و تخریب مساجد منتشر نشود.
ائلشن نصیر اف يكي ديگر از روزنامهنگاران و فعالان فرهنگی باکو نیز در اينباره گفته بود: در سالهای منتهی به فروپاشی شوروی آزادی مذهبی و سیاسی در باکو بیشتر از اکنون بود.
وی افزود: دولت باکو یک برنامه چند جانبه برای محو فرهنگ و ارزشهای اسلامی و اخلاقی جامعه تدوین کرده است و هدف اصلی این برنامه نیز تبدیل جامعه شیعی جمهوری آذربایجان به یک جامعه فاسد و یهودیگرا و غرب پرست است.
نصیر اف گفت: دولت باکو روابط بسیار نزدیکی با اسراییل و صهیونیسم بین الملل برقرار کرده و هز از چند ماه کنیسه های جدیدی توسط یهودیانی که تعداد جمعیت آنها بیش از چند هزار نفر نیست در کشور ساخته میشود اما مساجد شیعیان یک به یک تخریب میشود.
نصیر اف گفت: واقعیت انکارناپذیر این است که سراسر جمهوری آذربایجان اشغال شده است. اگر ۲۰ درصد کشور در مناقشه قرهباغ جدا شده است اراضی باقیمانده نیز در اشغال آمریکا و اسراییل است. دولت باکو گاهی شعارهایی درباره قره باغ و امکان آغاز جنگ در قرهباغ میدهد اما همه میدانند که هدف دولت فقط سرگرم ساختن افکار عمومی است وگرنه دولتی که سران آن تا گلو در فساد اقتصادی و اخلاقی غرق شده و کشور را به آمریکا و اسراییل فروخته اند هرگز جرات آغاز جنگ را ندارد.
نویسنده کتاب " اسلام در قفقاز " در پایان سخنان خود گفت: اگر ما بعد از فروپاشی شوروی به وطنی که از آن جدا شده ایم یعنی ایران ملحق میشدیم هرگز امکان نداشت مورد اشغال و تجاوز ارمنستان و آمریکا و اسراییل واقع شویم. بدبختی تاریخی مسلمانان قفقاز جنوبی از زمانی آغاز شد که با انعقاد عهدنامه های گلستان و ترکمانچای از ایران جدا شده و تحت اشغال روسیه قرار گرفتند. بعد از فروپاشی شوروی نیز تحت اشغال ارمنستان و آمریکا و اسراییل هستیم. ما بعد از جدایی از ایران همواره تحت اشغال و با بدبختی زندگی کرده ایم و این روزگار سیاه هنگامی به پایان خواهد رسید که دوباره به ایران ملحق شویم.
اين موضوعات در حالي است كه جمهوري اسلامي ايران طي سالهاي بعد از فروپاشي شوروي همواره به كشور آذربايجان و مردمان آن كه در حقيقت تكهاي جدا افتاده از مردم عزيز كشورمان بودهاند كمك كرده است. پس از فروپاشی شوروی، وضعیت فلاکت بار اقتصادی جمهوریهای نوپیدا مانند جمهوری آذربایجان و ترکمنستان و... را در برگرفت به حدی که در آن زمان «حیدر علی اف» که بهعنوان حاکم نخجوان (رییس مجلس عالی نخجوان) فعالیت داشت، حتي سوخت مورد نیاز خودروی خود را پیدا نيز نمی کرد و سوخت مورد نیاز وی و منطقه نخجوان را جمهوري اسلامی ایران تامین می کرد.
علاوه بر این، وضعیت فلاکت بار اقتصادی و گرانی سرسام آور و از سوی دیگر فروپاشی مراکز اقتصادی و غارت آنها توسط مسولان، موجب شیوع قحطی در این مناطق شده بود و در این وضعیت، جمهوری اسلامی ایران میلیونها تن مواد غذایی و گندم به صورت رایگان به مردم اراضی قفقازی هدیه کرد. حیدر علی اف هر هفته یا دو هفته یکبار در تبریز و تهران حضور می یافت. در این وضعیت حیدر علی اف خواستار الحاق مناطق قفقازی به ایران بود و به حقایق تاریخی مانند تعلق هفده شهر قفقاز به ایران، آشکارا و در حضور خبرنگاران اعتراف می کرد.
اما حیدر علی اف بعد از پیوند با آمریکا و رژيم صهیونیستي و نفوذ آنان در سيستم دولتي آذربايجان و قرار دادن منابع انرژی کشور در اختیار شرکتهای غربی تحت عنوان «قرارداد قرن» و در حقیقت فروش امتیاز 80 درصد باقیمانده کشور به غرب و صهیونیسم، نه تنها با دشمنان اسلام و ایران به همکاری پرداخت، بلکه حتی حقایق تاریخی مانند تعلق 17 شهر قفقاز به ایران را منکر شد.
آمارها نشان میدهد که روابط دولت باکو با دولت امریکا و رژیم صهیونیستی به نحوی گسترش یافته که مقامات طرفین از آن به عنوان "روابط استراتژیک" یاد می کنند. حیدر علی اف، رئيسجمهور پيشين آذربايجان در حمله آمریکا به افغانستان و عراق به طور کامل با جورج بوش همکاری کرد و علاوه بر اینکه زمین و آسمان جمهوری آذربایجان را در اختیار نیروهای مسلح آمریکا قرار داد، صدها تن از سربازان ارتش باکو را برای کشتار مسلمانان به عراق و افغانستان اعزام کرد که عده ای از این نیروهای اشغالگر نیز کشته شدند.
به پاس خدمات گسترده حیدر علی اف به آمریکا و صهیونیسم، دولتهای غربی از دستیبابی فرزند وی، "الهام علی اف" به قدرت حمایت کردند و اکنون قریب 20 سال است که خانواده "حیدر علی اف" حاکمیت باکو را در اختیار گرفته و به طرز دیکتاتوری حکومت می کنند.
الهام علي اف نيز بعد از به قدرت رسيدن، راه پدر را طي كرده و در كنار سركوب گروهها و افراد اسلامي و مذهبي، سعي كرده بيش از پيش خود را به آمريكا و اسرائيل نزديك كند، به طوري كه اين موضوع باعث رضايت آمريكا قرار گرفته است.
در همين رابطه "راس لهتنين"، عضو كميته امور خارجي كنگره آمريكا در مصاحبه با روزنامه واشينگتن پست دولت باكو را يكي از متحدين آمريكا خواند و اظهار داشت: ما از اقدام رژيم باكو در كشف و انهدام گروههاي اسلامي استقبال ميكنيم و از همكاري سرويسهاي امنيتي آمريكا، اسرائيل و آذربايجان بسيار رضايتمنديم.
اقدامات دولت الهام علي اف به اندازهاي ضد انساني و اسلامي بود كه حتي علاوه بر ايران، داد ديگر همسايگان خود را نيز در آورده است. روابط باکو اخیرا با دولت ترکیه هم به سردی گراییده و علیرغم تلاش مقامات دولت الهام علی اف برای واکنش نشان دادن از سوی ترکیه در حمایت از باکو در مناقشه سیاسی اخیر با ایران، مقامات ترک با سردی با الهام علی اف برخورد کرده و حتی اجازه دادند که اسلامگرایان ترک تظاهراتی در مقابل سرکنسولگری باکو در استانبول برگزار کنند. همان اتفاقی که در تبریز نیز رخ داد.
روابط باکو با گرجستان نیز چندان مناسب نیست و دولت تفلیس به خاطر اینکه قسمتی از خاک گرجستان در نقشههای مندرج در کتابهای درسی دولت باکو جزو قلمرو این دولت محسوب شده، از دولت باکو ناراحت است. روابط باکو با ارمنستان نیز به دلیل مناقشه قرهباغ، هنوز به طور گسترده و مطابق شؤونات همسایگی شکل نگرفته است.
مناسبات آذربایجان با ترکمنستان نیز چنانچه در خبر ديروز منتشر شد، به حد رویارویی نظامی رسیده است. اختلاف بین آذربایجان و ترکمنستان بر سر بستر کپز در محدوده آبی آذربایجان در خزر که ترکمنستان متعلق به خود می داند و آن را « سردار» می نامد، با تسلیم یادداشت اعتراض دو کشور به یکدیگر همراه بوده و نخستین یادداشت از سوی آذربایجان تسلیم طرف ترکمن شده است.