عصرامروز، اغتشاشات و درگیری های پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 یکی از مهم ترین و پردامنه ترین آشوب های صورت گرفته پس از وقوع انقلاب اسلامی ایران بود، که با لیدری "موسوی"، "کروبی"، "خاتمی" و "رهنورد" آغاز شد.
جمعه، 22 خرداد 88، ساعت 20:11 دقیقه شب، موسوی با برگزاری کنفرانس مطبوعاتی در حضور "رسانههای خارجی" خود را پیروز انتخابات نامید و اعلام کرد که "برحسب اطلاعات واصله وی در مرحلهی نخست، پیروز قطعی انتخابات است."
موسوی آن شب تاکید کرد: "من با نسبت آرای بسیار زیادی برندهی قطعی انتخابات هستم. اکثریت مردم به من رأی دادند. البته نتایج قطعی اعلام میشود و آنچه من گفتم نتایجی است که ما از استانها و شهرستانهای سطح کشور گرفتهایم. ما با اخراج وسیع ناظران خود، حمله به ستادها و معطل کردن تعرفهها روبهرو بودیم."
"قدرت طلبی" و "جاه طلبی" موسوی در شب 22 خرداد، "فتنه ای" را به وجود آورد که بعدها هزینه آن را "مردم" پرداخت کردند.
طی این دوران مردم و دلسوزان نظام خون دل می خوردند و آقایان موسوی و کروبی بیانیه صادر می کردند و به ایراد سخنرانی می پرداختند، تا مخالفان نظام و عناصر ضدانقلاب بیش از پیش به آینده این 2 فرد امیدوار شوند!
هدف از نگارش این گزارش، بررسی اقدامات خیانت کارانه سران فتنه نیست و تنها در پی آن هستیم که یادآوری کنیم: "3 سال از وقوع فتنه گذشت و همچنان دردهای مردم داغدیده مرحمی نمی یابد"
آتش اغتشاشات هر روز برافروخته تر می شد که بالاخره پس از ماه ها جنجال و درگیری با درایت رهبری و بصیرت مردم و برخی مسئولان، آتش فتنه به خاموشی گروید.
البته "موسوی" و "کروبی" پس از آن همه ظلم و جنایتی که در حق مردم روا داشتند بدون هیچ درد و رنجی به زندگی روزانه خود ادامه می دهند و این روزها یا در منزل شخصی خود هستند یا در استخر و مراکز تفریحی!
مطمئنا پرونده اتهامات موسوی، کروبی، خاتمی و رهنورد و دیگر فتنه گرانی که به سزای اعمال خود نرسیدند بسیار سنگین خواهد بود و این امید می رود که در آینده ای نزدیک قوه قضائیه این افراد را به سزای اعمالشان برساند.