گفته شده حافظه سیاسی بیش از دو یا سه سال نیست و در خوشبینانه ترین حالت پس از گذشت پنج سال از وقوع اتفاقات سیاسی و اجتماعی، حوادث به فراموشخانه اذهان رهنمون می شود و دیگر بدان پرداخته نمی‌شود.
خبرنامه دانشجویان ایران، طی سالهای اخیر شاهد آنیم که اندک طیفی از جریان های سیاسی که به اصلاح طلبان موسوم اند، چهره اخلاقی به خود می گیرند و دلسوز اسلام و مسلمین می‌شوند و اگر رهایشان کنی بر "عروة الوثقی" هم حاشیه می زنند!
یادآوری اینکه اخیرا این جماعت گاه و بی گاه تصویر مراجع و علما را در نشریاتشان چاپ می‌کنند، برای آنکه بفهمانند: "روحانیت و مرجعیت شیعه، دغدغه فرهنگ و معیشت مردم دارند و دولت اصولگرا در این مقوله ها از خود ضعف نشان می دهد." و این چه شاهکار عظیمی است!
شاید بد نباشد که به اذهانمان مراجعه کنیم که اندک سالهای گذشته ایشان شعار شایسته سالاری و تکنوکراسی (فن سالاری) کوک نا کوک رسانه‌هاشان بود.
اما امروز ویژگی های اکتسابی اشخاص را رها کرده و چسبیده اند به انتصابات. بزرگترین آلترناتیو (ذخیره استراتژیک) شان برای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم هم با صراحت بیان کرده که در انتخابات شرکت نمی‌کند اما گوشه چشم اصلاح‌طلبان به وی بسیار قابل تامل است! چرا که دراین سالها توجه بیشتر جماعت اصلاحات، تحریف و یا عدم توجه به خط امام بوده است.
همه آنچه گفته شد مقدمه ای بود تا نگارنده یادآور شود همه اینان که امروز از اسلام، انقلاب، امام(ره)، مراجع و... سخن می گویند، روزگاری که بر اریکه قدرت بودند و اسب دولت اصلاحات را به تاخت می‌راندند در رسانه هاشان اینگونه می نگاشتند که پیشتر به دلیل درج مطالب زیر از عموم مسلمین عذر خواهی می شود. و اگر نبود نمایان کردن چهره تزویر جامگان، نگارنده هیچ تمایلی برای انعکاس این جملات موهن نداشت.
در همین سالهای گذشته ماهنامه جامعه سالم، شماره 39 نوشت "مظاهر دینی نماد عقب افتادگی است" و نشریه توانا در 22شهریور1377 گفت "اعتقاد به عصمت، ادعایی معیوب و مخدوش است" و یا روزنامه ایران مهر1377 تیتر زد "عقیده به فطری بودن دین، منشا خشونت است" و ماهنامه کیان بهمن1377 با بی شرمی بیان کرد "ولایت پیامبر بعد از او به کسی منتقل نشده است".
از سوی دیگر ماهنامه زنان شماره59 مدعی شد" گفتار فاطمه (علیها السلام) نمی تواند الگوی رفتاری زنان امروز باشد" و روزنامه همشهری 19شهریور1377 تیتر زد "جامعه ولایی، انحصار توتالیتر و ضد مردمی".
هنوز یادمان نرفته است هفته نامه آبان.21شهریور1377 گفت "نظریه عینیت سیاست و دیانت زاییده افکار عامیانه و قدیمی است" و روزنامه نشاط در اسفند1377 بیان کرد "امام خمینی (ره) و شهید نواب صفوی خشونت گرا و کسروی و حکیمی زاده اصلاح طلب بوده‌اند".
هفته نامه آبان در 28شهریور 1377 "جمهوری اسلامی را حکومت لمپنیسم و فشار می دانست و نشریه نگاه نو در بهار1377 مدعی شد "اباحه گری جزو لاینفک جامعه مدنی است و اگر می خواهید در تشکیل جامعه مدنی سهیم باشید، موسیقی بیاموزید، سازتان را نه در خلوت انس،بلکه بر سر کوچه ها بنوارید"
و اینها همه بخش کوچکی از ادعاهای آن زمان اصلاح طلبان است.
در همان سال ها علما و روحانیون در اعتراض به این نوشته های موهن در مسجد اعظم قم تحصن کردند و خواستار استعفای وزیر فرهنگ و ارشاد دولت اصلاحات -عطا الله مهاجرانی- که این نشریات را حمایت و هدایت می نمود، شدند. و رییس جمهور وقت -خاتمی- دفاع جانانه ای از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و سیاست های وی کرد و متحصنین را تهدید به استعفا نمود. اما متحصنین همچنان بر خواسته خود پا فشاری کردند، تا کار به جایی رسید که مقام معظم رهبری به واسطه حضرت آیت الله مشکینی به متحصنین پیام داد "مالک ها برگردید" و این جمله برای روحانیونی و مالک های عصر حاضر که ماجرای جنگ صفین را خوب می دانستند، کوچک اشاره بود تا به تحصن پایان دهند.
آری این جملات بیان شد تا تنلگری باشد بر حافظه سیاسی‌مان و یادمان باشد که این جماعت هفت رنگ، روزگاری که با رای مردم تکیه بر اریکه قدرت زدند با اعتقدات مذهبی و فرهنگ مردم چه کردند، و به دنبال چه بودند.
اخبار ویژه
قربانی کردن قانون به نفع فرد!
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
