اطلاعات جدید درباره قرارداد نگین سعدآباد

رجانیوز، به مناسبت سالگرد نشست کاخ سعد اباد، جزئیاتی منتشر نشده از اظهارات مقامات انگلسی که نتیجه بی تدبیری مسئولان وقت دیپلماسی هسته ای ایران بود را افشا کرد.

به گزارش خبرنگار ما، تونی بلر نخست وزیر وقت انگلستان که پس از تعلیق فعالیت های غنی سازی اورانیوم در ایران و در سال 2004 اعلام کرده بود که میوه حمله به عراق را درجایی دیگری بدست آورده است در یک جلسه خصوصی و در یک مهمانی که به افتخار او برگزار شده بود اعلام کرد «میوه عراق را از دستان "حسن روحانی" - دبیر وقت شورای امنیت ملی ایران - بدست آورده است».

بنابر این گزارش، اشراف امنیتی و اطلاعاتی مقامات امنیتی غربی برروی دو تن از معاونین اصلی آقای حسن روحانی خصوصا آقای سیروس ناصری - که نوارهای ویدئویی او در جلسات مختلفی که با شرکت نفتی امریکایی "هالیبرتون" در زمینه اجاره هشت دستگاه دکل حفاری نفتی فلات قاره برای یک شرکت خصوصی "کیش اورینتال" را در اختیار داشته اند - سبب شده بود که نزد سرویسهای امنیتی و اطلاعاتی امریکا و انگلیس براحتی برروی تیم مذاکراه کننده ایران تسلط داشته باشند.

تونی بلر در جلسه خصوصی اعلام کرده بود که دست ایرانیها همواره در مذاکرات هسته ای خود از پیش باز است و عملا مذاکره کنندگان اروپایی هیچگونه نگرانی و دغدغه ای از روند مذاکرات هسته ای با طرف ایرانی ندارند و متونی که از قبل از جلستان در مورد موارد مطرح شده در مذاکرات تهیه می گردد، بدون کم و کاست به تائید و تصویب طرف های ایرانی می رسد!

فعالیت های غنی سازی ایران که به مدت بیش از دو سال به تعلیق درآمده بود ناشی از تحلیل های غلط و عدم درک دنیای استکباری و همچنین عدم آگاهی و نداشتن بصیرت و دانش کافی از وضعیت اروپا و امریکا و توانائی های داخلی کشورمان بود، شرایطی که باعث گردید روز به روز طرف های غربی به زیاده خواهی خود در ارتباط با موضوع هسته ای ایران ادامه بدهند که در زمان تعلیق فعالیت های هسته ای ایران نه تنها هیچ یک از سانتیرفیوژهای ایران چرخشی نداشتند بلکه مدیریت ناآگاهانه و فله ای آقای حسن روحانی به همراه مذاکره کنندگان ارشد هسته ای ایران یعنی آقای سیروس ناصری و .... شرایطی را برای کشور ایجاد کرد که در معاهده های بروکسل و پاریس و سعدآباد حتی صنایع پائین دستی هسته ای ایران که هیچگونه ارتباطی با غنی سازی اورانیوم نداشتند نیز؛ جزو مجتمع های به تعلیق درآمده و تعطیل ایران قرار داشتند.

دانشمندان و متخصصین ایرانی به جای برنامه ریزی بر روی توسعه و مدیریت فنی پروژه های هسته ای، بایستی به اوقات تعطیلی خود فکر می کردند که چگونه این اوقات را سپری نمایند!

تسلط اطلاعاتی و امنیتی سرویسهای امنیتی غربی برروی مقامات مذاکره کننده هسته ای ایرانی عملا هرگونه اقدام و تلاش ایران را برای کشاندن مذاکره کنندگان غربی به سوی درخواست های ایران را عقیم می نمود چرا که آنها براحتی دست ایران را در مذاکرات هسته ای از پیش خوانده بودنند!