استراتژی جاده ابریشم؛ حقیقت یا رویا؟

ایران دیپلماتیک، روزنامه آلمانی زبان 20Minuten نوشت: در اجلاس سران شانگهای (SCO) رسما تاکید می شود که قرار است که همبستگی و هماهنگی بین کشورهای عضو تعمیق یابد.

چین، روسیه، ازبکستان، قزاقستان قرفیزستان و تاجیکستان عضو این سازمان بوده و مغولستان، هند، پاکستان، افغانستان و ایران بعنوان ناظر در آن شرکت دارند و ضمنا سریلانکا و روسیه سفید نیز به عنوان شرکای گفتمان مطرح شده اند.

این سازمان بیشتر روی آسیای مرکزی نظر دارد و در حالیکه اروپا متوجه آن نشده، به یک عامل قدرت تبدیل می شود.

این گزارش ادامه داد: این سازمان نمایندگی یک و نیم میلیارد نفر را به عهده دارد و اعضای آن دارای ارتش های بزرگ بوده و بر روی منابع عظیم ذخائر زیرزمینی نشسته اند. و ضمنا این سازمان تنها سازمانی است که آمریکا و یا هم پیمانان آن در آن اصلا نقشی ندارند.

البته سازمان مزبور توسط چین موجودیت پیدا کرده و سه موضوع را روی پرچم خود نوشته که عبارتند از: مبارزه با تروریسم ، افراط گرایی و جدائی طلبی.

این تحلیل ادامه داد:  به این سه هدف اصلی ضمنا منافع اقتصادی مانند ساخت جاده ها، خط لوله های انتقال نفت و گاز و کشف بازارهای جدید در آسیای مرکزی نیز مطرح هستند.

ولی ناظران غربی بر این عقیده اند که موضوعات بیشتری مطرح است و سایت نشریه معتبر اشپیگل چاپ آلمان گزارش کرده که هدف اصلی این سازمان آن است که آمریکا و ناتو را از آسیای مرکزی خارج سازد و سازمان مزبور را به یک پیمان نظامی در برابر ناتو تبدیل نماید.

کارشناسان نیز از آن به عنوان «استراتژی جاده ابریشم» یاد می کنند. البته پکن این موضوع را رد می کند ولی سازمان های مدافع حقوق بشر نگران آن چه در این سازمان می گذرد هستند. آنها تاکید می نمایند که این سازمان سه هدف اصلی فوق الذکر را به عنوان پوشش قرار داده که در زیر سایه آن با جنبش های دمکراسی در کشورهای عضو مبارزه کند.