سينماي ايران-
در صدا و سیما و سینما، جریان روشننفکری وجود دارد که سعی می کند با متهم
کردن جریان مذهبی کشور به فاشیزم و نوعی خود زنی و مظلوم نمایی همچنان بر
سر سفره انقلاب نشسته و نان مستضعفین خورده و بار مستکبرین برند
در دیگر سو نیز عده ای از مدیرانند که
یا در پی سیاست جذب ضد انقلاب و به اینها سریالهای الف و فیلمهای سینمایی
می دهند و یا اساساً معتقدند فیلمساز یک ابزار است و هر موضوعی بدهیم او می
سازد! با این دیدگاه حیات انگلی روشنفکری قطع نمی شود.
این شیوه سبب شده تا روشنفکری با توجه
به میزان بی سوادی این مدیران مدعی فهم و سواد و ظاهراً همیشه مدیر که مثل
خشاب در سازمانها جابجا می شوند، بتواند آشکارا یا نهان ضد انقلاب عمل کرده
و کار خود را پیش برد.
این عملکرد از داستانهای خیانت و فساد
در سینما تا شروع می شود و روایت های متحجرانه و متجددانه از دین در سیمای
جمهوری اسلامی قابل رد یابی است و در شرایطی که عرصه برشان تنگ می شده و در
آن مقطع فقط به عنوان یک ابزار! (کارگردان) فیلم می ساخته اند حتی در قاب
بندی هایشان زهر خود را به انقلاب ریخته اند و آنقدر مصداق هست که نیاز از
بازگوئی نباشد. اما در کنار همه ی این تحلیل ها نظر حضرت امام رحمه الله
علیه نظر عجیبی است. امام سینما شناس نبود، روانشناس نبود، اما به گونه ای
تحلیل کرده اند که گویی آنروزها اینروزهای ما را می دیده اند و جالب است که
حضرتش این حکم را صرفا برای فیلمسازان و فیلم نویسان فرموده اند، آیا حجت
تمام نمی شود؟ :
« و البته فیلمها، باید کسانی که
فیلمسازند، باید معلوم بشود که اینها چه کاره اند، چه جوربوده اند؛ وضع
روحی شان ، وضع زندگیشان ، وضع معاشرتهایشان قبلا چه جور بوده است ؛ آیا
تحول حاصل شده برایش ؛ تحول روحی یا اینکه باز همان ته مانده های سفره شاه
هست در قلبهاشان . آن کسی که می خواهد فیلم درست کند، گاهی وقتها فیلم
را،خوب ، بسیاریها متوجه نمی شوند چی است ، لکن محتوایش روی هم رفته انسان
یک وقت می بیند که یا طرف چپ است یا طرف راست است یا رو به فساد است . این
بایدخیلی دقت بشود؛ یعنی ، ما همه موظفیم به اینکه کاری انجام بدهیم که
موافق با مقصدجمهوری اسلامی ، که همان مقاصد اسلامی است ، باشد. و هیچ خوفی
از این نداشته باشیم که ما اگر – فرض کنید – فلان فیلم را درست کنیم ، به
ما می گویند که اینها چه هستند.ما بالاخره در این دنیا الان معرفی شده ایم
به یک ملت ارتجاعی و یک ملتی که تقریبایک هیولایی از جمهوری اسلامی دارند
درست می کنند که کسانی که در اینجا نیستندخیال می کنند که الان ، الان در
تهران یک دسته ای ریخته اند، دارند بچه کوچکها رامی کشند و زنها را چه می
کنند. این چیزها هست . البته نمی شود یک انقلاب این طوری واقع بشود و این
مسائل نباشد. شما سایر انقلابات را هم که ملاحظه می کنید، می بینید که
مسائلی هست . صحیفه امام ج۱۶ ۴۰۴ دقت در اسلامى بودن صدا و سیما. ….. ص :
۴۰۴»
این صحبت حضرت امام است بنابر این:
۱- رئیس صدا و سیما باید پاسخگو
باشد که آیا نویسندگان و فیلمسازانی که برای این مجموعه تولید می کنند
انسانهای مورد تائیدند؟ سری به دفاتر تولید فیلمهای حتی مناسبتی زده اند؟
آیا گزینش و تحقیقات محلی که برای یک کارمند ساده می شود برای متولیان
فرهنگ مردم هم می شود؟ یا صدا و سیما خودش را کلاً از موضوع کنار کشیده؟
سفارش می دهد و محصول تحویل می گیرد؟ چنین باوری به حکم امام نزدیک است؟
۲- رئیس سازمان سینمایی در خصوص
واژه "خوف” حضرت امام علیه السلام نظر بدهند و اینکه اگر جلوی فیلمسازهایی
که مغزشان در گرو استعمار است گرفته شود چه می شود؟ آیا الان که اینها فیلم
می سازند جز موجودات وحشی چیزدیگری از ما نشان می دهند؟ آنوقت بد تر می
شود؟ نظر امام مشخص نیست؟ "خوف نکنید”؟
۳- وزیر محترم علوم باید پاسخگوی وضع دانشگاه هنر باشد، لزومی به توضیح بیشتر از وضعیت فجیع این دانشگاه هست؟
سایت سینمای ایران خود را مکلف می داند
که مستمراً حکم حضرت امام را همچون مطالبه ای جدی از مسئولین سینمای کشور
پیگیری نماید و این تازه اول راه است.
والذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا