از ایران هراسی تا الحاق بحرین به عربستان

رسانه های بحرین دیروز خبری را مبنی بر محاکمه هشت شهروند این کشور به اتهام ارتباط با ایران منتشر کردند. دادگاه جنایی بحرین دیروز اعلام کرد شش فعال شیعه این کشور به اتهام توطئه و همکاری با ایران برای اجرای عملیات تروریستی علیه اهدافی همچون وزارت کشور و سفارت عربستان سعودی در منامه، به 15 سال زندان محکوم کرد. این دادگاه همچنین اعلام کرد دو تن دیگر نیز به دلیل جرائم سبکتر و تحمل شش ماه حبس تا کنون از زندان آزاد خواهند شد.

اتهامات رژیم آل خلیفه به جمهوری اسلامی ایران در حالی مطرح می شود که مسئولین کشورمان هر گونه حمایتی مالی و تسلیحاتی از معترضین بحرینی را بشدت تکذیب می کنند و صرفا خود را حامی معنوی مردم مظلوم بحرین می نامند. معترضین نیز بر این نکته که ایران حمایتی را جهت انجام اقداماتی علیه آل خلیفه ترتیب می دهد تکذیب می کنند. به واقع با آغاز اعتراضات در بحرین از 15 ماه گذشته تا کنون این چندمین بار است که منامه، ایران را به دخالت در این کشور متهم می کند.

در ریشه یابی دلیل این اتهامات می توان موارد زیر را ذکر کرد:

1- طرح اتهام زنی به ایران سبب می شود مقامات آل خلیفه که تا کنون در اداره ی بحران پیش آمده موفق نبوده اند، با نسبت دادن آن به جریان خارجی شرایط را برای سرکوب بیش از پیش مردم این کشور فراهم نمایند. مقامات آل خلیفه به جای چاره اندیشی جهت چگونگی حل بحران، و بر قراری نظامی عادلانه و مبتنی بر دموکراسی تلاش دارند تسلط خویش را بر این کشور بدون دادن هرگونه امتیازی حفظ نمایند.

2- با آغاز تنش ها در بحرین و عدم موفقیت رژیم جهت ایجاد جوی آرامی، مقامات آل خلیفه جهت سرکوب معترضین متوسل به نیروهای موسوم به سپر جزیره شدند، امری که به جریحه دار شدن بیشتر معترضین منجر شد. با آرام نشدن بحران، سران رژیم بر آن آمدند با همکاری سعودی ها طرحی را مبنی بر ایجاد یک کنفدراسیون با این کشور تشکیل دهند. طرحی که عملا بدلیل فقدان قدرت در منامه، بحرین را تبدیل به بخشی از خاک عربستان سعودی خواهد. امری که سعودی ها نیر بدلیل آنچه مقابله با نفوذ ایران می نامند شدیدا با آن موافقند.

اگر جه این طرح در ابتدا ناکام مانده است اما طی ماه های آینده مجددا نیز طرح خواهد شد. اکنون با اعلام اخباری نظیر محاکمه بحرینی های متهم به ارتباط با ایران در طرح پروژه ایران هراسی که سالهاست از سوی سران مرتجع عربی و غربی ها طرح می شود، شرایط برای الحاق این جزیره به عربستان مهیا تر خواهد شد.

3- با آغاز انقلاب مردمی در بحرین، سران غربی علی رغم حمایت ضمنی شان از انقلاب های منطقه در قبال مردم بحرین سکوت پیشه کردند. امری که می توان آن را بدلیل تاثیر گذاری سعودی ها در تحولات منطقه و انتقال جریان انرژی و حمایت آنها از مقامات آل خلیفه نامید. حضور سران بحرینی در انگلستان و ادامه ارسال تجهیزات نظامی آمریکا به این کشور از جمله رفتار دوگانه سران غربی در قبال رویدادهای منطقه می باشد.

سران غربی ضمن نگاه به تحولات منطقه در صدد کمترین بهره برداری از این رویدادها از سوی دولت هایی نظیر ایران هستند. از این روست که با توجه به وجود جمعیت حداکثری شیعیان در بحرین بر این باورند در صورت سقوط آل خلیفه، بحرین به عنوان کشوری تحت نفوذ ایران در خواهد امد. در آن صورت اقدامات ایالات متحده جهت حل بحران های خاورمیانه بدلیل نفوذ بیش از پیش با دشواری بیشتری مواجه خواهد شد.

کشورهای عربی نیز که در میان خود دارای اختلاف های متعدد ارضی مرزی هستند، از طرح موضوعاتی نظیر خطر ایران برای ایجاد اتحاد در میان خود استقبال می کنند. از این رو از طرح هرگونه بحثی مبنی بر دخالت ایران در کشورهای حاشیه خلیج فارس جهت حمله نمودن به جمهوری اسلامی و بزرگ نمایی این خطر و سرکوب معترضین داخلی به بهترین نحو بهره برداری می کنند. نگاهی به تحولات اخیر در کویت، امارات و عربستان سعودی و همچنین طرح ترور سفیر سعودی در واشنگتن نسبت دادن جریانات مخالف به ایران مصداقی در این زمینه می باشند.

منبع: دانشجو