در تعدادی از سوالات منتقدین مطرح شده بود که؛ چرا در فیلم سینه سرخ کشیش مسیحی از نظر پوشش شکیل تر از روحانی فیلم است و نیز آیا بهتر نبود به جای صلیب و کلاه خود، از قرآن و انجیل بعنوان نماد اسلام و مسیحیت استفاده می شد؟
شیخ طادی در پاسخ با اشاره به اینکه ما هر کار کنیم، نمی توانیم صلیب را از مسیحیان بگیریم گفت: ما نمی توانیم حرف های مهم را از زبان عالمان دین در فیلم بیان کنیم. آنوقت می شود جنگ مذهب ها. لذا خیلی از حرف های مهم را در زبان آن دو کودک گذاشتیم.
سپس حجت الإسلام رادنیک با اشاره به اینکه منتقد مانند دیده بانی است که به فیلم ساز کمک می کند دقیق تر به هدف بزند افزود: مشکلی که در سینه سرخ وجود دارد و در روزهای زندگی به حداقل رسیده، عدم شخصیت پردازی است. شما در مصاحبه ای که در مورد روزهای زندگی داشتید، فرمودید که به اندازه یک فیلم سینمایی برای تیم پزشکی آن خرج کردید. آیا بهتر نبود که در فیلم های قبلی نیز از متخصصین مربوطه به همین میزان استفاده می کردید؟ متأسفانه طلبه فیلم، فاقد اولیات یک طلبه در میمیک و لباس و رفتار است.
برنده جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره سی ام فجر در پاسخ به این انتقاد به یکی از اکران های سینه سرخ در آلمان که با حضور کشیش ها و نیز دانش آموزان نخبه صورت گرفته بود اشاره کرد و گفت: وقتی افراد از سالن خارج می شدند، ما منتظر بودیم که نظرشان را در مورد فیلم بگویند، ولی کسی چیزی نمی گفت. در آخر از آنها خودم پرسیدم و یکی از بزرگانشان که چهره نورانی هم داشت نگاهی به من کرد و گفت: «فیلم شما ما را یاد خدا انداخت» و رفت. نهایتاً هم جایزه دانش آموزان نخبه را با وجود 5 فیلم اسرائیلی، سینه سرخ گرفت.
وی با اشاره به اتفاق جالبی که در اکران فیلمش در کشور دیگری رخ داد گفت: یک نفر در میان جلسه از ما پرسید «این حسین کیست؟» ما هم ناچار شدیم شروع کرده و تمام واقعه کربلا را تعریف کنیم... صدای گریه بود که از جمعیت بلند شد. آنجا ما فهمیدیم که امام حسین فقط مال ما نیست، جهانی است، در فطرت آدم هاست.
وی افزود: سینه سرخ در 22 کشور اکران شد، جوایز متعدد جهانی گرفت، جزو 5 فیلم برتر جهان در مالزی شد که در اینجا فقط زیرنویس شد و نیز جایزه فیلم ایتالیا را برد. اینها عدم پذیرش نقدها نیست، ما مشاور داشتیم ولی متأسفانه او نه نمادها را می شناخت و نه درام را.
در ادامه برخی نقدهای کتبی با این مضمون که چرا از نمادهای دینی در این فیلم کم استفاده شده مطرح شد.
شیخ طادی در پاسخ گفت: ما تابحال در فیلم ها در استفاده از این نمادها افراط کردیم. چفیه نشان دادیم، پیشانه بند بستیم و یا حسین را فریاد زدیم. اما زیاد روی باعث نوعی سبک شدن می شود.
در این موقع، حجت الاسلام رادنیک با پذیرفتن اینکه ما تاکنون از این نمادها بد استفاده کردیم، متذکر شد که این نباید به معنای حذف یک سری واقعیات باشد. برخی (منظور آقای شیخ طادی نیست) می گویند اگر مثلاً نشان دهیم که رزمنده هنگام شهادتش عکس امام را نشان می دهد، غیر واقعی می شود. حال آنکه این یک اتفاق واقعی بوده و اگر ما نمی توانیم آن را خوب نشان دهیم، نباید از آن عقب نشینی کنیم.
سعدی تهیه کننده فیلم در پاسخ با اشاره به چند سکانس در فیلم، گفت که ما به جای خود از نمادها و خصوصاً از فرهنگ عاشورا استفاده کردیم.
در ادامه ناقد دیگر جلسه، با اشاره به اینکه شیخ طادی سینه سرخ و شکارچی شنبه، یک نگاه کلی نگر دارد ولذا کار با وجود صحنه های قوی و زیبا، آنچنان جای خودش را پیدا نمی کند گفت: در شکارچی شنبه علی رغم المان های قوی، داستان نداریم و کار در نیامده است. اما روزهای زندگی ارتباط بهتری با مخاطب برقرار می کند.
شیخ طادی در پاسخ با تأکید بر اینکه در سینما، فیلم های شخصیت محور از داستان محور جذاب تر هستند تصریح کرد: به نظر من سینه سرخ تازه دارد نزدیک می شود به زبان خداوند که زبان نشانه است.
در پایان سعدی با اشاره به اینکه روزهای زندگی در جشنواره کن شرکت کرده و در برلین هم حضور خواهد یافت وضعیت اکران بین المللی آن را مطلوب دانست.
در پایان جلسه، با اهدای جوایزی به کارگردان و تهیه کننده فیلم، از آنها تقدیر صورت گرفت.