مروري بر چرايي دور جديد پروژه تخريب سپاه

سپاه پاسداران به دليل نقش بي بديلي كه در پاسداري از دستاوردهاي انقلاب ايفا نموده، طي سال هاي پس از پيروزي انقلاب همواره مورد هجمه نااهلان، نامحرمان و دشمنان قرار گرفته است. اما امروز اين سؤال مطرح است كه چرا در آستانه سالروز آزادي خرمشهر برخي با تريبون خانه ملت در مسير تضعيف و هجمه عليه اين نهاد قرار گرفته است؟ در اوايل پيروزي انقلاب اسلامي، برخورد موفقيت آميز سپاه با گروهك فرقان (عامل شهادت شهيد مطهري، شهيد مفتح و...) و متلاشي كردن شبكه اين گروهك هاي ضدانقلاب و نيز مقابله با اقدامات تجزيه طلبانه در شمال غرب، شمال شرق و جنوب شرق، وابستگان به ضدانقلاب و بيگانگان را بر آن داشت تا با هجمه به سپاه، مانع از نقش آفريني اين نهاد انقلابي در تأمين امنيت جامعه و يكپارچگي كشور شوند.
پس از آن، با كشف و خنثي سازي بيش از 20كودتا در كشور، به ويژه كودتاي حزب توده، قطب زاده و كودتاهاي طراحي شده توسط سلطنت طلبان، بار ديگر هجمه به سپاه در دستور كار دشمنان، نامحرمان و نااهلان قرار گرفت.
دهه اول انقلاب اوج حضور مقتدرانه سپاه در مواجهه با اقدامات تروريستي منافقين، چريك هاي فدايي خلق و... بود. در آن برهه نيز كشف و پاك سازي لانه هاي تيمي ضدانقلاب و برقراري امنيت در مقابله با ترورها و خرابكاري ها برگ زرين ديگري را در كارنامه عملكرد موفقيت آميز سپاه رقم زد.
اين مهم نيز متقابلا هجمه هايي را عليه اين نهاد برآمده از انقلاب درپي داشت؛ به طوري كه ليبرال هاي نهضت به اصطلاح آزادي، جريان منحرف باند مهدي هاشمي و... از هيچ تلاشي براي تضعيف و هجمه عليه سپاه دريغ نكردند.
پس از ورود مؤثر سپاه به صحنه جنگ و حماسه آفريني در دفاع مقدس، از جمله آزادسازي خرمشهر و ديگر مناطق اشغال شده از دست مزدوران صدام، دستگاه تبليغاتي رژيم بعثي نيز به صفوف گروهك هاي ضدانقلاب پيوست تا جبهه هجمه عليه سپاه را تكميل تر از قبل نمايد.
با آغاز دهه دوم انقلاب، دشمنان تابلودار، نااهلان و منحرفان تجديدنظرطلب تكاپوي خود را براي استحاله انقلاب اسلامي كليد زدند؛ اما از آنجا كه سپاه را مانع پيشبرد راهبرد استحاله نظام مي دانستند، اين نهاد مقدس را مورد آماج خودقرار دادند.
در سال هاي پاياني دهه دوم و سال هاي آغازين دهه سوم انقلاب، سپاه پاسداران درراستاي عمق بخشي به انقلاب اسلامي، از يك سو مانع عملياتي شدن طراحي دشمنان براي استحاله و فروپاشي نظام در دوران تكنوكرات ها و اصلاح طلبان تجديدنظرطلب گرديد و از سويي ديگر با روشنگري و ترويج و تعميق اصول و ارزش هاي ديني و انقلابي در جامعه به زايش گفتمان اصول گرايي كمك بسيار شايسته اي نمود. در اين دوران بسيار پررنج، سپاه همواره موردهجمه سلطه گران، مجموعه گروهك هاي ضدانقلاب و تجديدنظرطلبان قرار مي گرفت.
پس از واقعه 11سپتامبر و لشكركشي آمريكا و ناتو به منطقه، تلاش براي ساخت خاورميانه جديد در دستور كار نظام سلطه قرار گرفت. در اين دوره نيز سپاه با نقش آفريني بسيار مؤثر در وراي مرزهاي جغرافيايي به عمق بخشي انقلاب اسلامي در جهان اسلام همت گمارد.
نقش سپاه در پاسداري از انقلاب اسلامي و عمق بخشي گفتمان آن، چنان در كام سلطه گران تلخ گرديد كه كميته خطر جاري آمريكا، مهار و فروپاشي نظام جمهوري اسلامي ايران را در گرو تضعيف سپاه قلمداد كرد. (اشاره به اصل 14 و 15 از اصول بيست گانه كميته خطر جاري آمريكا).
در طول فتنه 88 نيز سپاه نقش انكارناپذيري را در دفاع از جمهوريت و اسلاميت نظام برعهده گرفت و همين امر سبب تشديد جنگ رواني عليه سپاه گرديد.
با اين توضيحات، اكنون جاي اين سؤال باقي است كه چرا در آستانه سوم خرداد، سال روز آزادي خرمشهر، برخي با تريبون خانه ملت در مسير تضعيف و هجمه عليه سپاه قرار گرفته اند؟
در اين هجمه طراحي شده، قدرت طلبي عده اي از خواص نااهل چه جايگاهي دارد؟ اين تذهبون...؟!!

کیهان/ رضا سراج