درخواست اشد مجازات برای متهم دروغگو

فارس، در اولین بخش از جلسه بعد از ظهر دومین جلسه رسیدگی به پرونده اختلاس در بیمه ایران نماینده دادستان ذبیح‌زاده اتهامات خانم «ع- ح» را قرائت کرد.

نماینده دادستان معاونت در اختلاس توأم با جعل همراه با عضویت در شبکه چند نفری به همراه وصول یک فقره چک به مبلغ 35 میلیون تومان و تحصیل مال نامشروع به مبلغ 50 میلیون تومان را به متهم تفهیم کرد.

نماینده دادستان با توجه به اینکه این فرد در کیفرخواست صادر شده کارمند بیمه ایران بوده است، گفت: از دادگاه تقاضای اشد مجازات را برای نامبرده داریم.

«ع- ح» در جایگاه متهمان قرار گرفت و در دفاع از خودش گفت: من به هیچ وجه این اتهامات را نمی‌پذیریم. من معاونتی در اختلاس نداشتم و اصلا کارمند بیمه هم نبودم و چکی که از « د- ف» گرفتم به واسطه معامله زمین بوده است.

قاضی از او پرسید آیا سندی از معامله زمین دارید یا خیر؟

متهم گفت: چند سال قبل با آقای «د-ف» معامله‌ای انجام دادیم که ایشان به جای مبلغ زمین به من چک دادند که مبلغ چک معادل  350 میلیون ریال و در وجه خودم بود.

قاضی از او پرسید چک شخصی بود یا دولتی؟

متهم گفت: من دقتی در این باره نکردم اما از صحبت‌های امروز فهمیده‌ام که چک متعلق به شرکت بیمه بوده و این در حالی است که من فقط مبلغ چک را بررسی کرده بودم.

وی گفت: از آنجایی که به متهم اطمینان داشتم هیچ گاه درباره صحت و سقم چک توجهی نکردم و این اعتماد زمانی که به بانک رفتم و چک وصول شد بیشتر شد چون اگر چک مشکلی داشت هیچ وقت بانک آن را وصول نمی‌کرد.

در این لحظه قاضی پرونده از وی پرسید آیا از معامله‌ای که به قول خودتان انجام دادید و در ازای آن چک گرفتید سندی هم دارید؟

متهم گفت: از آنجا که این معامله در حضور خانواده‌ها انجام شده بود و پس از فسخ قرارداد دیگر معامله باطل شده بود قولنامه نوشته شده را پاره کردیم زیرا هیچ وقت فکر نمی‌کردیم مثل امروز به این قولنامه نیازی باشد. پس از متهم وکیل وی در جایگاه قرار گرفت و از موکلش دفاع کرد.

وکیل وی مدعی شد برای متهم معاونت در اختلاس در کیفرخواست قید شده در حالی که عنصر معاونت وحدت قصد است در حالی که موکل من به هیچ عنوان از قصد مجرمانه متهمان پرونده باخبر نبوده است.

وی گفت: موکل من یک زن خانه‌دار بود و اصلا در بیمه کارمند نبوده است که بخواهد بداند چک بیمه چگونه چکی است.

پس از دفاعیات وکیل پرونده نماینده دادستان بار دیگر در جایگاه قرار گرفت و با اشاره به این مطلب که چند سؤال باید از متهم پرسید، گفت: آیا وکیل می‌گوید اصلا جرمی واقع نشده در حالی که در جای دیگری می‌گوید کل تحصیل مال برای موکلش 7 میلیون در نهایت 10 میلیون باشد، آقای وکیل اگر جرمی واقع نشده پس شما تحصیل مال 7 میلیونی و  10 میلیونی را بر چه اساسی می‌گویید؟

ذبیح‌زاده گفت: وکیل تلاش دارد تا موکلش را خانه‌دار جلوه دهد در حالی که خانه‌دار بودن یا نبودن او هیچ تأثیری در وقوع جرم ندارد، چکی به شماره 412701 به مبلغ 35 میلیون تومان برای این خانم صادر میشود، حال آنکه بابت چک وصول دیه بوده است باید از خانم «ع-ح» پرسید شما مگر تصادفی کرده بودید که برای شما وصول دیه در نظر گرفته شده است؟

«ع -ح» در پاسخ گفت: نه من تصادفی نداشتم اما عرض کردم که به هیچ عنوان به بابت چک توجه نکرده بودم.

بار دیگر نماینده دادستان گفت: آقای «د -ف» در صفحه 72 جلد نهم پرونده مدعی است هیچ معامله‌ای با متهم نداشته است باید در این محضر دادگاه از آقای «د -ف» پرسید که اگر این اظهاراتشان درست است چگونه خانم «ع-ح» امروز ادعای معامله دارد.

قاضی دادگاه از آقای «د -ف» خواست تا در جایگاه قرار گیرد و تنها پاسخ این سؤال را بدهد که آیا شما اظهاراتتان را درباره عدم وقوع معامله قبول دارید یا خیر؟

در این لحظه متهم «ع - ح» منتظر بود تا «د -ف» وقوع معامله را تأیید کند در حالی که «د -ف» منکر معامله شد و بدین ترتیب دادگاه از متهم «ع- ح» آخرین دفاعیاتش را اخذ کرد. پیش از آنکه آخرین دفاعیات متهم اخذ شود نماینده دادستان از دادگاه خواست تا به دلیل عدم صداقت متهم برای وی اشد مجازات در نظر گرفته شود.

متهم در آخرین دفاعیاتش بار دیگر خود را بیگناه خواند و عنوان کرد: من هیچ نقشی در وقوع این اختلاس نداشته‌ام.