براي آمريكا چالش با فعاليت
هسته اي ايران فقط يك بهانه است و به قول جرج فريدمن، مسئول مركز استراتژيك
استراتفور كه به باشگاه كهنه كاران سازمان CIA شهرت دارد، مشكل آمريكا با
ايران، برنامه هسته اي اين كشور نيست، مشكل آن است كه ايران نشان داده است
همه راه ها به رم ختم نمي شود و نه فقط بدون كمك يا رابطه با آمريكا، بلكه
در حال دشمني با آمريكا هم مي توان بزرگترين قدرت منطقه بود.
حسين
شريعتمداري كه شنبه شب به برنامه نگاه يك سيما دعوت شده بود، با بيان مطلب
فوق گفت؛ براي آمريكا بهانه هاي ديگر ظرفيت بهانه هسته اي را ندارند و
افزود؛ مثلا؛ درباره نقض حقوق بشر با توجه به واقعيات ملموس ايران نمي
توانند توهم پراكني كنند، ضمن آن كه جنايات آمريكا در ابوغريب، گوانتانامو،
عراق، افغانستان و فلسطين اشغالي زمينه اي براي ادعاي دفاع آمريكا از حقوق
بشر باقي نگذاشته است.
وي درباره تحريم هاي اعمال شده عليه جمهوري
اسلامي ايران گفت؛ تاكنون 161 تحريم عليه كشورمان وضع شده و به اجرا درآمده
است و چه كسي مي تواند انكار كند كه تحريم ها بي اثر و يا دستكم بسيار كم
اثر بوده اند ولي از سوي ديگر بالندگي علمي و تكنولوژيك ما را در پي داشته
است. وي افزود؛ تحريم در بازار آزاد اقتصاد جهان جايگاهي ندارد و شركت هاي
بزرگ و توليدكنندگان كلان منافع خود را به اخم و لبخند آمريكا گره نمي زنند
و در ادامه گفت؛ وزير خزانه داري آمريكا در گزارشي به كميته اقتصادي سنا
مي گويد طي چند سال گذشته بيش از 10هزار شركت آمريكايي با ارائه اطلاعات
دروغ به وزارت خزانه داري، تحريم هاي آمريكا عليه ايران را دور زده اند.
شريعتمداري
درباره بازگشت 1+5 به ميز مذاكره و نرمش محسوس آنها در نشست اسلامبول
2گفت؛ آمريكا نه با ميل و رغبت خود بلكه از روي ناچاري به مواضع اخير رسيده
و خطوط قبلا قرمز خود را به نفع ايران جا به جا كرده و عقب كشيده است چرا
كه آنها تقريبا تمامي اهرم ها را به كار گرفته و ناكارآمدي آن را تجربه
كرده اند. آمريكا از جنگ 8 ساله، بمباران شهرها، تحريم هاي اقتصادي و
تكنولوژيك، تهديد به حمله نظامي و حتي ترور دانشمندان هسته اي كشورمان
نتيجه معكوس گرفته است و به عنوان مثال بعد از ترور دانشمندان هسته اي كه
هدف اصلي از آن دور كردن جوانان از فن آوري هسته اي بود، ده ها هزار دانشجو
خواستار تغيير رشته هاي تحصيلي خود به هسته اي شدند.
وي درباره
ناكارآمدي توسل به زور گفت؛ شايد اين نظر خانم كانداليزا رايس، وزير خارجه
پيشين آمريكا، گوياتر از همه باشد كه مي گويد؛ ايران علي رغم همه فشارها در
ميانه ميدان منطقه با قدرت ايستاده و از آمريكا باج مي خواهد و ما در برخي
از موارد براي ورود به كريدورهاي خاورميانه ناچار به كوتاه آمدن يعني همان
باج دادن به ايران شده ايم.
مدير مسئول كيهان درباره اهرم هاي در
اختيار ايران در اجلاس بغداد و نقش نفت در اين زمينه گفت؛ نفت فقط يكي از
دهها اهرمي است كه در اختيار داريم. وي به مقايسه گذشته و حال پرداخته و
گفت؛ آمريكا، پايگاههاي استراتژيك خود در منطقه را به نفع ما از دست داده
است، با بحران سنگين اقتصادي روبروست، جنبش وال استريت، نظام سرمايه داري
يعني پاشنه آشيل آمريكا و متحدانش را نشانه رفته است، شوك حاصل از افزايش
قيمت نفت پيكره بي رمق و رنجور اقتصاد غرب را به لرزه درآورده است. وي
نتيجه گرفت؛ بنابراين، ما با دست پر به اجلاس بغداد مي رويم و آمريكا با
دست خالي.
شريعتمداري، اقداماتي نظير مصوبه مجلس نمايندگان آمريكا با
401 رأي مثبت براي تشديد تحريم ها و يا بيانيه اتحاديه اروپا و رجزخواني
هاي رژيم صهيونيستي را عمليات رواني قبل از اجلاس ارزيابي كرده و گفت؛
اينگونه اقدامات مشابه را در هفته هاي قبل از ساير اجلاس ها نيز به ميدان
آورده و با ناكامي ناچار به برچيدن آن شده اند. وي درباره احتمال شكست
اجلاس بغداد و پي آمدهاي آن گفت؛ از شكست اجلاس بغداد كساني آسيب مي بينند
كه به اين مذاكرات و تداوم آن نياز دارند نه ايران اسلامي كه فعاليت هسته
اي خود را به روال جاري ادامه داده و مي دهد.
شريعتمداري در پاسخ به اين
سؤال كه ايران چه انتظاري از اجلاس بغداد دارد؟ گفت؛ جمهوري اسلامي ايران
تاكنون در حد و اندازه اي فراتر از قانون و بالاتر از محدوده NPT و پادمان
هاي مربوطه اعتمادسازي كرده است و اكنون نوبت 1+5 است كه اعتماد ايران را
جلب كند و اين جلب اعتماد با وعده و وعيد قابل قبول نيست. وي در ادامه گفت؛
انتظار حقوقي و قانوني آن است كه 1+5 در اجلاس بغداد اولاً؛ بايد به خاطر
برخوردهاي خصمانه و بيرون از چارچوب قانوني خود طي 9 سال گذشته از ايران
عذرخواهي كرده و تحريم هاي غيرقانوني و باج خواهانه را لغو كند، ثانياً؛
رسماً و بدون ابهام و ايهام و عبارت هاي چندپهلو، در حق هسته اي تعريف شده و
شناخته شده كشورمان به عنوان يكي از كشورهاي عضو NPT سنگ اندازي نكند و
ثالثاً؛ غرامت ناشي از سنگ اندازي ها، توهم پراكني ها و برخوردهاي خصمانه
عليه فعاليت هسته اي كشورمان را بپردازد. شريعتمداري در اين باره به عنوان
يك نمونه گفت؛ مثلاً و فقط به عنوان نمونه، طي چند سال اخير شوراي امنيت
سازمان ملل 5 قطعنامه عليه فعاليت هسته اي كشورمان صادر كرده است و در هر 5
قطعنامه تأكيد كرده است كه ايران بايد فعاليت بازفرآوري يعني جداسازي و
استحصال پلوتونيوم از سوخت مصرف شده هسته اي را متوقف كند و اين در حالي
است كه آژانس بين المللي انرژي هسته اي در قطعنامه سپتامبر 2011 خود تأكيد
مي كند كه در فعاليت هسته اي ايران هيچ نشانه اي از بازفرآوري ديده نشده
است. بنابراين، آيا 1+5 در قبال 5 قطعنامه دروغ مسئول نيست و آيا نبايد
خسارات ناشي از آن را تأديه كند؟
شريعتمداري در ادامه گفت؛ خوشبختانه
تيم مذاكره كننده هسته اي كشورمان نشان داده است كه از هوشمندي و ابتكار
عمل فراواني برخوردار است و پيش بيني كرد كه 1+5 در بغداد با چالشي سخت از
سوي اين تيم كه نماينده ملت ايران است روبرو خواهد بود.
كيهان