آیت‌الله‌بهجت‌باطی‌الارض‌عوالم‌مختلف‌را میپیمود

فارس، آیت الله حسن منفرد از هم‌دوره‌ای‌های آیت الله بهجت در سومین مراسم سالگرد عروج ملکوتی آیت الله بهجت با عنوان همایش «بهجت عرفا، وارث انبیا»‌ با بیان اینکه افرادی مانند آیت الله بهجت حیات  و ممات ندارند،  اظهار داشت: به طور کلی کسانی که حرکت به سوی ذات مقدس احدیت می‌کنند، دارای کمالات معنوی و واقعیاتی می‌شوند که از همان ابتدا یک مکاشفاتی مربوط به عالم طبع و ماده دارند -مکاشفات مادیه و طبیعیه- بعد از این مرحله که شرطش این است که باید موحد و مؤمن باشد، مکاشفاتی است که برای سالک بعد از عبور از عالم طبع و ماده رخ می‌دهد.

وی افزود: باید سالک الی الله قدرت داشته باشد، به همین خاطر از عالم طبع و ماده بیرون می‌اید و ورود به عالم مثال پیدا می‌کند، وقتی که در عالم مثال ورودش حاصل شد، آن وقت مکاشفاتی دارد که آن مکاشفات را علمای اخلاق، علمای حکمت فلاسفه نامش را مشاهدات قلبیه گذاشتند.

آیت الله منفرد با اشاره به اینکه بعد از ورود به عالم مثال و خروج از عالم طبع و ماده در آنجا سالک بعضی از معانی جزئیه را بصورت تجسم می‌بیند، ابراز داشت: مانند خواب، چطور در خواب انسان صور افراد صور اشیاء را می‌بیند و درک می‌کند مسافرت‌هایش حرکت‌هایش پروازهایش، آن وقت همین معانی جزئیه را و درک صور جزئیه را سالک در بیداری می‌بیند، لذا بعد از این سومین مکاشفاتی است که برای سالک دست می‌دهد و  عالم طبع و ماده، عالم مثال را پشت سر گذاشت، به مرحله بالاتری وارد می‌شود به نام عالم روح و عقل.

وی ادامه داد: در عالم روح و عقل آنچه را که مشاهده می‌کند که بزرگان نامش را  گذاشتند، مشاهدات روحیه که به وسیله قدرت روح و سیطره او در عالم برایش حاصل می‌شود، روح قوی و تسلط پیدا می‌کند و بسیاری از حقائق را مانند احاطه بر خواطر، افکار، طی‌الارض و طی در هوا و عبور از آتش، اطلاع از آینده، تصرف در نفوس به مرض یا صحت، تصرف در افکار عامه تمام اینها برایش حاصل می‌شود.

این هم‌دوره‌ای آیت الله بهجت با بیان اینکه طی این مراحل برای عارف کامل و انسان کامل اصلاً‌ ارزشی ندارد و  اصلاً برای انسان کامل هدف نیست، اذعان داشت: حالا در همین زمینه بنده خودم با مشاهداتی که داشتم با چشم خودم دیدم، چه حرکت‌هایی که حضرت آیت الله ‌العظمی بهجت تصرف می‌کردند در نفوس و کارهای بسیار عجیبی را انجام می‌دادند، نمونه‌هایی از آنها را هم خودم دیدم، اما آیة الله ‌العظمی بهجت مافوق اینها بود.

وی با اشاره به نقل خاطره‌ای از دوران جوانی خود،‌ادامه داد: درس آیت الله ‌العظمی بروجردی بود، بعد از درس من تصمیم گرفتم، هرجوری شده خودم را به آقای بهجت برسانم، بعد از درس دنبال ایشان حرکت کردم آمدم گذرخان، از گذرخان هم یک مقداری آمدیم پایین‌تر، منزل ایشان به اصطلاح یک منزلی بود استیجاری بود مال یک سید بزرگواری بود یک منزل محقّر و حتی خیلی محقّر بود، من دنبال ایشان حرکت کردم با فاصله صد متر تقریباً، همین‌طور که حرکت کردم یک مرتبه دیدم آقا ایستادند، وقتی که ایستادند از دور به من اشاره فرمودند بیا، همان‌جا من دیدم ایشان نیازی نیست که سرش را برگرداند پشت سرش را ببیند دیدم برای ایشان دیوار حاجب نیست، خدمتشان رفتم سلام کردم و بعد رفتیم منزل. بعد فرمودند که همین مقدار که حرکت کردی نصف راه را آمدی، نصف راه را هم باید با عمل بیایی و دستوراتی در این زمینه دادند که نصف راه را باید با عمل بیایی.

آیت الله منفرد با بیان اینکه آیت‌الله بهجت، این عارف عامل کامل مانند اساتیدشان بزرگوارهای دیگر مصداق کلام امیرالمؤمنین هستند، اظهار داشت: امیرالمؤمنین علیه‌السلام  درباره «رجال لاتنهی تجارة ولا بیع عن ذکرالله» یک خطبه‌ای دارد که در آن خطبه‌ می‌فرماید «ناجاهم فی فکرهم وکلمهم فی ذات عقولهم»، اینها در همان عالمی که ما بین مردم هستند، فکرشان مناجات با حق است، «وکلّمهم فی ذات عقولهم»، اینها در عالم لاهوت و اخلاص آنجا با ذات ربوبی حرف می‌زنند، در عین حال اینکه ما بین مردمند.