تهران ميزبان سران 120كشور جهان

به گزارش فارس به شرم الشیخ، نشست وزرای خارجه جنبش عدم تعهد چهارشنبه و پنج شنبه (20 و 21 اردیبهشت) با حضور وزرای خارجه و نمایندگان 120 کشور عضو و 28 کشور و سازمان بین المللی به علاوه کشورها و سازمان‌های غیر عضو در شهر ساحلی شرم الشیخ مصر برگزار شد.

 

علی‌اکبر صالحی رئیس دستگاه دیپلماسی ایران در رأس هیئتی به منظور شرکت در این نشست سه شنبه شب وارد شرم الشیخ محل برگزاری این نشست شد و مورد استقبال معاون وزیر خارجه مصر قرار گرفت.

 

وزرای خارجه و مقامات شرکت کننده در این نشست در خصوص پیش نویس بیانیه شانزدهمین نشست سران که دهه اول شهریور ماه در تهران برگزار می‌شود، بحث و رایزنی کردند.

 

وزیر خارجه کشورمان در بدو ورود به فرودگاه شرم الشیخ در جمع خبرنگاران نشست سران در تهران را بزرگ ترین اجلاسی خواند که تهران بعد از انقلاب به خود دیده و افزود: برگزاری این نشست در تهران از اهمیت قابل توجهی برخوردار است و جایگاه ایران را در عرصه بین المللی و در تعاملات سیاسی بین المللی ارتقا می بخشد.

 

وی همچنین گفت که دعوتنامه ها برای سران عضو این جنبش به منظور شرکت در نشست تهران در حال ارسال است.

 

صالحی ضمن شرکت در این نشست در حاشیه آن با برخی از همتایانش از جمله وزرای خارجه افغانستان، عراق، ارمنستان، آذربایجان، یمن، کره شمالی، وزیر مشاور در امور خارجی هند، معاون وزیر خارجه قزاقستان و قائم مقام وزیر خارجه فنلاند دیدار و گفت وگو کرد.

 

اوضاع کنونی فلسطین، سودان و سوریه از جمله محورهای عمده در سخنرانی مقامات شرکت کننده در این اجلاس دو روزه بود.

 

وضعیت فلسطین، تحولات در خاورمیانه و شمال آفریقا، سلاح های هسته ای رژیم صهیونیستی و تأکید بر پیوستن این رژیم به معاهده NPT، ضرورت اصلاح نظام ملل متحد و ... از جمله محورهای سخنرانی صالحی در این نشست بود.

 

هیئت کارشناسی جمهوری اسلامی ایران نیز به سرپرستی محمد مهدی آخوندزاده معاون حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه، حضور موثری در این نشست داشت و علاوه بر یک عضو فعال، در مقام کشوری که ریاست آتی اجلاس سران را میزبانی خواهد کرد در تمام مباحث مطروحه با تأثیرگذاری مثبت مشارکت کرد.

 

کوبا، مصر و ایران (روسای سابق، کنونی و آینده) اعضای تروئیکای نم را تشکیل می‌دهند و در نشست تهران که از پنجم تا دهم شهریور ماه برگزار می شود، ریاست این جنبش به مدت سه سال به ایران واگذار خواهد شد و برگی دیگر از اقتدار ایران ورق می خورد.

 

در تیرماه 1388 و در جریان اجلاس پانزدهم سران در شرم الشیخ مصر، ریاست جمهوری اسلامی ایران بر جنبش و نشست سران عدم تعهد با اجماع به تصویب رسید.

 

جمهوری اسلامی ایران براساس اصول بنیادین مندرج در سیاست خارجی خود یعنی اصل "نه شرقی، نه غربی" بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، در ششمین اجلاس سران جنبش عدم تعهد در هاوانا در سال 1358 به عنوان هشتاد و هشتمین کشور به عضویت جنبش عدم تعهد درآمد و در طی 33 سال عضویت در این سازمان به خصوص در سال های آغازین جنگ تحمیلی همواره به عنوان یکی از کشورهای فعال و پیشرو در همه نشست های جنبش به ویژه اجلاس های سران و وزرای امور خارجه شرکت داشت و در تدوین مواضع و تصمیمات جنبش درباره مسائل و تحولات مهم بین المللی نقش فعالی را ایفا کرد.

 

نمایندگی های ایران نزد سازمان ملل متحد به خصوص در نیویورک در همه جلسات دفتر هماهنگی جنبش عدم تعهد حضوری فعال داشتند.

 

در سال های اخیر و در پی طرح موضوع فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی ایران در شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی و متعاقب آن در شورای امنیت سازمان ملل، دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران فعالیت گسترده ای در جلب حمایت اعضای این جنبش از برنامه های صلح آمیز هسته ای کشور انجام داد که منجر به بیانیه تروئیکای جنبش و صدور بیانیه های متعدد گروه عدم تعهد در آژانس بین المللی انرژی اتمی در حمایت از فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی ایران شد.

 

علاوه بر این در اجلاس وزرای خارجه دفتر هماهنگی جنبش در پوتراجایا مالزی در خرداد 1385 برای نخستین بار بیانیه جداگانه جنبش عدم تعهد در خصوص فعالیت های هسته ای ایران صادر شد و سه ماه بعد یعنی در شهریور ماه مشابه این بیانیه در چهاردهمین اجلاس سران جنبش عدم تعهد در هاوانا به تصویب رسید.

 

جنبش عدم تعهد در سال 1961 میلادی (1340 شمسی) در گرماگرم جنگ سرد با تلاش رهبرانی همچون نهرو، سوکارنو، جمال عبدالناصر و تیتو با هدف وحدت بین کشورهایی که نه در اردوگاه کمونیسم و نه در اردوگاه کاپیتالیسم قرار داشتند، بنیان گذاشته شد، اما با خاتمه جنگ سرد، هنوز به فعالیت خود ادامه می دهد و اکثر کشورهای در حال توسعه اعضای آن را تشکیل می دهند.

 

53 کشور آفریقایی، 40 کشور آسیایی، 26 کشور آمریکای لاتین و کارائیب و یک کشور اروپایی (بلاروس) 120 عضو جنبش عدم تعهد را تشکیل می دهند.

 

18 کشور و 10 سازمان از جمله سازمان ملل، سازمان همکاری اسلامی و اتحادیه عرب نیز اعضای ناظر این جنبش را تشکیل می دهند.