کدام خطرناک تر است؛ جنایت پیجری، یا دروغ آبی؟!

به گزارش پایگاه خبری 598، به نقل از کیهان: "آسمان آبی تر می شود". این، تیتری بود که روزنامه اعتماد هفته گذشته با آن، خبری ناگوار را برای مردم بسته بندی و کادو پیچ کرد!

خبر اصلی، "کوتاهی و بی تدبیری دولت در ذخیره سازی سوخت نیروگاه ها برای فصل سرد و قطعی بی موقع برق" بود. اما اعتماد ادعا می کرد که دولت تصمیم گرفته برای رفع آلودگی هوا و آبی شدن آسمان، سوخت مازون نیروگاه ها را قطع کند.

آسمان، آبی شده بود اما برای تیم آقای الیاس حضرتی. او قبلا با تصویر هم سُفرگی با شهرام جزایری شناخته می شد، اما چند ماه قبل به شورای راهبری کابینه راه یافت، برخی شرکای سیاسی را به بدنه دولت وارده کرد و خودش هم پشت میز ریاست "شورای اطلاع رسانی دولت" نشست.

تعریف و تکلیف قانونی "شورای اطلاع رسانی دولت" چیست؟ گزارش درست، یا وارونه نویسی و فریب مردم؟! اما یک هفته پس از آن خیمه شب بازی رسانه ای، واقعیت خبر آشکار شده است.

حالا تیتر رسانه ها (حتی حامیان دولت مثل خبرآنلاین)، ادامه مازوت سوزی در تبریز و قزوین، و ضعیت قرمز آلودگی هوا در تهران، و قطعی برق است.

آلودگی هوا یا قطعی برق، هر کدام در جای خود بسیار مهم هستند. اما از آنها مهم تر، موضوع راستگویی و مواجهه صادقانه با مردم است:

آیا چون دولت، دچار آفت و آسیب بزرگی است، این وضعیت اطلاع رسانی، خلاف گویی و عوام فریبی هم پدید آمده؟ یا اینکه شبکه سیاسی و رسانه ای تحریف واقعیات، ابتدا توانسته دولت تشکیل دهد و طبیعتا پس از موفقیت، اقدام به مهره چینی و غنیمت گرفتن کرده است؟!

برخی منصوبان در تیم اطلاع رسانی دولت، پیش از این به صراحت گفته اند که کارشان پیمانکاری سیاسی و عملیات رسانه ای در ازای گرفتن پول و بالا آوردن افراد (و زدن رقبای آنها) است. برخی دیگر جزو مجرمان امنیتی بوده اند.

ماجرا به شورای اطلاع رسانی محدود نمی شود. هفته گذشته خبری مهم و ناگوار برای ذی نفعان سازمان تامین اجتماعی در میان انبوه خبرها گم شد. انتصاب یکی از عناصر پیاده حزب منحله مشارکت، به عنوان مدیر شرکت سرمایه گذاری سازمان تامین اجتماعی (شستا)!

شستا با ۱۶۶ شرکت بزرگ تحت پوشش به ارزش آنها ۲۰۰ هزار میلیارد تومان، به عنوان غنیمت انتخاباتی، به فردی ناکارآمد سپرده شد که سابقه او، حضور در نمایش استعفا در مجلس و فشار برای تعطیلی انتخابات مجلس هفتم، و امضای نامه تسلیم طلبی در برابر آمریکا بوده است!

چالش هایی مانند ناترازی برق و سوخت و...، ناگهان حادث نمی شوند. محصول قصور و تقصیر مدیرانی است که اشتباهی و از سر سیاسی کاری منصوب می شوند.

آنها به خاطر سررشته نداشتن، سراغ مشاوران نااهل (بعضا نفوذ زده) می روند و به نسخه هایی مانند "پالایشگاه سازی، کثافتکاری است"، "نیروگاه سازی، رفتن زیر بار مافیاست"، "برنامه (انرژی) هسته ای می خواهیم چه کار؟" و... تن می دهند.

خسارات این نوع خرابکاری، بسیار بزرگتر از جنایت پیجری است؛ چون در خدمت نقشه اغواگری دشمن است. بخش مهمی از آلودگی هوا و ناترازی های امروز، با سوء مدیریت دولتی تدارک شد که ادعا می کرد باید حتی برای حل مشکل آلودگی هوا و آب خوردن مردم، برنامه هسته ای را واگذار یا تعطیل کرد!

آدرس "آسمان آبی" ادعایی آنها، به وضعیت عصر حجر و غارنشینی ختم می شود؛ بدون برق و گاز و انرژی. به جایی که باید داشته ها و توانمندی های خود را تسلیم دشمنان بکنید و سپس، برای گرفتن اندکی از همان داشته ها و حقوق به گدایی بیفتید!

به تعبیر نشریه زنجیره ای صدا: "همچون برّه‌ای در مذبح و برده‌ ای در مسلخ. همچون متهمي در اتاق بازجويي و حتي يك برده در مقابل همتاي آمريكايي"!