به گزارش پایگاه خبری 598 به نقل از رجانیوز، امیرحسین ثابتی نماینده مجلس در ابتدای نطق خود گفت: «برخی از نمایندگان بازی خطرناکی را برای رأیآوری عباس عراقچی راه انداختند. رهبری انقلاب بارها گفتهاند که مجلس شورای انقلاب اسلامی قوهای مستقل است و باید مستقلان تصمیم بگیرد. آیا متوجه هستید که عوارض برخی گفتهها از جمله اینکه به تمام وزرا باید رای بدهید آگاه هستید؟ کاری نکنید که استقلال مجلس شورای اسلامی زیر سؤال رود.»
این سخنان در واکنش به لابیهای مخفی در صحن مجلس بیان شد که تلاش میکردند، با گزاره «آقا فرمودند عراقچی وزیر باشد» نظر مخالفان وزارت او را تغییر دهند.
قابلپیشبینی بود اصلاحطلبان به این سخنان واکنش نشان دهند؛ اما نکته عجیب ۲۴ ساعت گذشته، حملات رسانههای وابسته به اصولگرایان و شخص رئیس مجلس به ثابتی است.
این رسانهها سعی کردند سخنان ثابتی را مساوی با عدم ولایتپذیری او تعریف کرده و رای مثبت به عراقچی را نشاندهنده ولایتپذیری! کلیدزدن این پروژه رسانهای علیه یک نماینده مجلس توسط رسانههای چپ و راست اما بازی خطرناکی با جایگاه رهبری و استقلال مجلس است.
اصلاحطلبان در تمام سالیان گذشته هرگاه مسئولیتی در اختیار داشتند سعی کردند با دوگانهسازی میان قدرت رهبری و دولت، تقصیرات و عیوب دولت را برعهده رهبری بیندازند. این روش در سال ۱۳۹۶ نیز تکرار شد تا جایی که دفتر مقام معظم رهبری بیانیهای صادر کرد و ضمن رد دخالت رهبری در چینش کابینه، اعلام کرد: «یک جریان خبری که از پشتیبانی پر حجم رسانههای خارج از کشور نیز برخوردار است، درصدد القای این ادعاست که تکتک اعضای کابینه با نظر رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظلهالعالی) انتخاب میشوند. در خصوص منشأ و انگیزههای انتشار چنین شایعهای، میتوان حدسهایی زد؛ اما مهمتر از آن، تبیین رویکرد رهبر معظم انقلاب اسلامی در خصوص دولتها و مباشران ارشدِ رتقوفتق امور مردم در قوه مجریه است. رویکرد رهبر انقلاب در قبال انتخاب وزیران مشخص است؛ رویه ثابت در همه دولتها، هماهنگی با رهبری در انتخاب وزیران دفاع، امور خارجه و اطلاعات بوده است، و این هم حسب تکالیفی است که در قانون اساسی برای رهبری در امور سیاست خارجی و دفاعی- امنیتی تعیین شده است.»
اما ریشه پیوستن رسانههای اصولگرا به این نزاع را باید در انتخابات ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ و شکست اصولگرایان به جوانان انقلابی پیدا کرد. جایی که رئیس مجلس وقت و نفر اول تهران با کاهش یکمیلیونی آرای خود، در جایگاه چهارم قرار گرفت و امیرحسین ثابتی جوان در جایگاه دوم در شهر تهران قرار گرفت. از همان زمان، رسانههای وابسته به رئیس مجلس سعی کردند تا ثابتی را چهرهای تندرو نشان دهند، رفتاری که از روز گذشته نیز شاهد آن بودیم.
اما برای اصلاح دیدگاهها درباره هماهنگی وزرای کابینه با رهبری باید گفت؛ این هماهنگی بهصورت اثباتی نیست؛ بلکه طبق رویه رهبری، لیستی از افراد مدنظر برای این سه وزارتخانه به خدمت رهبری ارائه میشود و تنها گزینههایی که صلاحیت کافی را ندارند کنار گذاشته میشوند و انتخاب گزینه نهایی از میان گزینههای باقیمانده برعهده ریاستجمهوری است.
اما سؤال مهمتر این است که آیا این هماهنگی میان رهبری و رئیسجمهور نافی مسئولیت مجلس برای بررسی وزراست؟
پاسخ این سؤال را میتوان در بیانات رهبری مشاهده کرد. ایشان در خرداد ۱۳۷۱ و در پیام خود به مناسبت آغاز به کار چهارمین دورهی مجلس شورای اسلامی فرمودند: «مجلس در همه حال باید حریت و صراحت و حقگرایی و استقلال خود را حفظ کند.» و یا در خرداد ۱۳۶۹ و در پیام خود به مناسبت اولین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی (ره) استقلال رای مجلس را در جهان بینظیر خواندند و فرمودند: «مجلس شورای اسلامی در آزادی و استقلال رأی در جهان بینظیر است.»
ایشان در بهمن همان سال و در جریان سخنرانی خود در نمازجمعه فرمودند: «جمهوری اسلامی ایران، مستقلترین و قویترین پارلمان و مجلس شورا را دارد. در کمتر کشوری، و شاید بتوانم بگویم که در هیچ کشوری در دنیا، شما پارلمانی به قوّت و استقلال مجلس شورای اسلامی ما پیدا نمیکنید. پارلمانهایی که به وسیلهی احزاب اداره میشوند، فرد وکیل و نماینده، تابع نظر حزب است؛ اما در اینجا حزبی هم در کار نیست، بلکه جناحهای سیاسی هستند؛ اما هیچکدام از جناحها، بر رأی آن نمایندهی مجلس سلطه ندارند؛ او خودش بهصورت آزاد و مستقل انتخاب میکند. ما در دنیا، کجا چنین مجلسی را داریم؟»
این نگاه رهبری به مجلس و نمایندههای مردم نشان از جایگاه والای آنان در تفکر رهبر انقلاب است که جریانهای چپ و راست به دلیل بازیهای سیاسی در جهت تضعیف آن برآمدند.
این خرجکردن از جایگاه رهبری برای بازیهای زودگذر سیاسی شاید امروز اثر خود را نشان ندهد؛ اما در بلندمدت و در زمانی که احیاناً کابینه نتواند عملکرد مطلوبی داشته باشد، باعث بدبینی مردم به جایگاه والای رهبری خواهد شد و هزینهای بلاوجه برای این جایگاه ایجاد خواهد کرد.