ناجوانمردی ظریف در حق پزشکیان

به گزارش پایگاه خبری 598، مشرق نوشت: محمدجواد ظریف، معاون جدیدالنصب پزشکیان در سمت معاونت راهبردی رئیس‌جمهور در اقدامی عجیب از سمت خود استعفا کرد. 

استعفای ظریف تنها ساعاتی پس از آن صورت گرفت که سعید حجاریان در یادداشتی عجیب و غریب؛ مدعی زمینگیر شدن دولت‌های اصلاح‌طلب در ایران شده بود. 

در همین حال، دیگر تئوریسین ستادی جریان اصلاحات یعنی محمدرضا تاجیک نیز قبل از استعفای ظریف؛ در یادداشت دیگری به پزشکیان هشدار داده بود که باید هوای مدعیان طرفداری از خود را داشته باشد وگرنه این مدعیان به "خاران راه" او تبدیل خواهند شد! 

*باید اشاره کرد که نامهمترین چیز در میانه این رخدادها انگیزه ظاهری استعفای ظریف است. (انگیزه‌ای که گفته می‌شود به انتخاب‌های دکتر پزشکیان درباره چینش کابینه ربط دارد)

پس از این نامهم بودن انگیزه ظاهری اما باید از تک‌نگری به رخدادها دور شد و از محیطی بالاتر به داده‌های ماجرا و سوابق آنها نگریست.

قبل از هر چیز باید از ظریف پرسید که آیا کناره‌گیری و استعفای او به یادداشت‌های فوق‌الذکر حجاریان و تاجیک که هرگز طرفدار پزشکیان نبوده‌اند و درباره زمینگیری دولت و خاران راه حرف زده‌اند، ربطی داشته است یا خیر!؟

بدیهیست که ظریف تکذیب می‌کند اما او باید توضیحات قانع‌کننده‌ای در چنته داشته باشد که این استعفای غیر منتظره و البته ناجوانمردانه او در عین تأکیدات همیشگی‌اش بر حق و حقوق تامّ پزشکیان برای چینش کابینه؛ چطور ممکن است با همزمانی طرح تز زمینگیری دولت پزشکیان و یا تهدید "خاران راه" علیه پزشکیان بیربط باشد!؟

در تردید دیگری که در این ماجرا وجود دارد باید از ظریف بپرسیم که آیا استعفای او به اشک‌های دکتر پزشکیان برای شهادت هنیه و تأکید رئیس‌جمهور جدید بر لزوم مجازات اسرائیل ربط داشته یا خیر!؟

چه اینکه همه می‌دانیم مواضع ظریف در بحث مجازات سخت اسرائیل با اما و اگرهایی همراه است و او ادعا می‌کند که مردم ایران از داغ بودن دولت ایران (بخوانید حکومت) نسبت به مسئله فلسطین خسته‌اند!

ما البته هرگز نمی‌خواهیم مته به خشخاش بگذاریم و یا درباره آقای ظریف از فرض نجابت عبور کنیم ولی این تردیدها باید پاسخ داده شوند.

مسئله دیگر؛ ناجوانمردانه بودن استعفای ظریف در حق پزشکیان است.

آقای ظریف در تمام مدت پروژه "شورای راهبری" تأکید داشت که انتخاب نهایی با پزشکیان است و او اختیار دارد که گزینه‌های پیشنهادی برای کابینه‌اش را بپذیرد یا نپذیرد!؟

اکنون چرا در صبح فردای معرفی اعضای کابینه از سوی پزشکیان؛ ظریف با گلایه‌هایی گنگ در این زمینه استعفا می‌دهد!؟ آیا این یک کارچاق‌کنی آشکار برای گزینه‌های مطلوب ظریف و گزینه‌های نامطلوب پزشکیان نیست!؟

به زعم ما این اقدام می‌تواند یک تقلای پایدار برای زمینگیر کردن دولت دکتر پزشکیان باشد. اگر نگوییم که اشاره‌های خارج از دولت، مزید این اقدام شده‌اند.

به هر روی لازم است که اکنون که پزشکیان توسط مجاهدان شنبه و سهم‌خواهان تهدید می‌شود و یار راهش به خار راه تبدیل شده است؛ هم گروه‌های سیاسی کشور به پشتیبانی عقلانی بیشتر از دولت جدید رو بیاورند و هم رئیس‌جمهور محترم نیز با خردمندی و درایت؛ شنوای نقدهای دلسوزانه و مراقب دوستی‌های مزوّرانه باشد.