وبلاگ عطارنامه نوشت: برای اینکه بتوان کاری را در نهایت آرامش انجام داد بدون اینکه افکار عمومی را متوجه خود کنی، باید کاری بکنی که افکار را به بهترین نحو انحراف بدهی و بوسلیه تبلیغات آن موضوع انحرافی را دغدغه اول جامعه و مردم قرار دهی.
فوتبال و سینما دو گزینه و البته بهترین گزینهها برای انحراف افکار عمومی است. مثلا کدام بازیگر با کدامشان ازدواج کرده، چه کتابی میخواند، تعطیلات کجا میرود، از چه کسی طلاق گرفته، چه میپوشد، در کدام رستوران غذا میخورد و...
برای بازیکنان فوتبال هم همین طور مثلا: چه ماشینی سوار میشوند، فوتبال را طبق معمول از کدام زمین خاکی شروع کردهاند، مربیشان که بوده، از نمیکتنشینی ناراحت است یا خوشحال، اوضاع مصدومیتش چطور است، آیا به بازی بعد میرسد یا نه و ...
متاسفانه ما هم دچاریم به این زردیات و مجبوریم در 20:30 ببینیم و ناراحت شویم برای رضا داوودنژاد که رژیم غذایی او به بن بست خورده و شاید به خاطر مصرف قرصهای ماهوارهایی کبد او از کار افتاده و یک تیم از واحد مرکزی خبر در بست به بیمارستان میرود اما از رضا برجی که قطعا میدانم که نمیدانید کیست گوشه بیمارستان افتاده و کیست که یک خبرنگار طرح کادی را برای او بفرستد.
از مادر قصههای مجید به عنوان "مادر ایران" در مجله خبری یاد میکنند اما مادر شهید محمد جواد تندگویان همزمان با مادر قصههای مجید فوت میکند و خبری از این مادر وزیر دوران جنگ نمیشود.
عید ما را با خبر علی دایی خراب میکنند و به خاطر بی قانونی محض و سرعت بالای 185 کیلومتر بر ساعت برای او هلیکوپتر اختصاصی میفرستند که او را مستقیم به بیمارستان ببرد و نمایندگان ملت برای عیادت وی حاضر میشوند اما همزمان با علی دایی سه نفر از پاسداران اسلام برای حفظ امنیت کشور در منطقه کردستان شهید میشوند در حرم حضرت معصومه تشیع میشوند اما تلوزیون ما برای اینکه خاطر مردم ما در این عیدی آزرده نشود انگار نه انگار.
90 و هفت را با بودجه کاملا دولتی و نفتی روی آنتن میفرستند (گذشته از محتوای برنامه که کاملا زرد است) هیچ محدویت کنداکتوری ندارند اما در کوران فتنه برنامه ایران 88 را با اجرای زیبای یامین پور به خاطر فوتبال تاتنهام و بلک برن قطع میکنند تازه گزارشگر فوتبال از تاخیر 3 دقیقهایی عذر خواهی میکند و اطمینان میدهد که حادثه خاصی در این 3 دقیقه رخ نداده است.
جالب است شب های جمعه که دعای کمیل وارد است در کمال وقاحت زیر نویس می کند "دعای کمیل.....2.30 صبح"
چقدر گفتنیها زیاد است.