حجاب و جنگ نرم

وبلاگ صدفی برای مروارید نوشت: همانطور که می دانیم اصولا جنگ به دو صورت اتفاق می افتد، جنگ تسلیحاتی و جنگ تبلیغاتی. این دو عرصه ی جنگ شباهت ها و تفاوت هایی با هم دارند. مثلا در هر دو نوع جنگ دشمن نقاط و مراکز مهم طرف مقابل را هدف قرار می دهدف که که در جنگ تسلیحاتی مراکز مهم نیرو و انبارهای مهمات و... را شامل می شود و در جنگ تبلیغاتی شامل مغز و قلب افراد است.

وصیت شهدا به فرماندهان عرصه جنگ تبلیغاتی:

«خواهرم، سیاهی چادر تو از سرخی خون من بالاتر است.»

از مهم ترین شباهت های موجود بین این دو جنگ اینکه در هر دوی آنها نیاز به یک فرمانده و یک یا چند فرمانبردار است که در واقع نوع و عمق رابطهء موجود بین این دو عنصر مهم میزان پیروزی ما را در عرصه ی جنگ تعیین می کند.

باز هم همان طور که می دانیم در عرصه ی جنگ تسلیحاتی به دلیل وجود نیروهای مرد، اصولا کار فرماندهی نیز به عهدهء مردهاست که مثال بارز آن را در هشت سال جنگ تحمیلی مشاهده کردیم (البته این امتیازی برای مرد در مقابل زن محسوب نمی شود)

در لشکر خانواده هم که مهمترین رصه ی جنگ نرم است و دشمن تمام سلاح های تبلیغاتی خودش را برای نابود کردن این مرکز مهم فرماندهی به کار گرفته، نیاز به وجود یک فرمانده حس می شود و این فرماندهی بر خلاف جنگ تسلیحاتی بر عهده ی خانمهاست.

اما چرا فرماندهی بر عهده زنان است؟

در جنگ تسلیحاتی به این دلیل که «قدرت» حرف اول را می زند، اصولا فرماندهی موفق تر است که قدرت فکری و مخصوصا جسمی بیشتری داشته باشد. بنابراین فرماندهی نیز بر عهده مردان است. اما این قاعده در جنگ تبلیغاتی جواب نمی دهد و در این عرصه بر خلاف جنگ تسلیحاتی «محبت» حرف اول را می زند و اصولا فرمانده ای موفق تر است که بتواند با فرمانبرداران (فرزندان) خودش رابطه ی عاطفی بهتری داشته باشد و از این طریق بتواند مفاهیم عالی اسلام را منتقل کند (لا اکراه فی الدین) و در لشکر خانواده کسی به اندازه ی زن «قدرت محبت» ندارد.

چرا حجاب؟

از مهم ترین و خطرناکترین توطئه های دشمن (چه در جنگ تسلیحاتی و چه در جنگ تبلیغاتی) این است که سعی می کند مغز متفکر و عامل قدرت طرف مقابل را از کار بیاندازد و در صورت امکان آن را نابود کند که مثال های آن را در جنگ تحمیلی کم ندیدیم که مثلا صدام برای سر خیلی از فرماندهان ما مثل «شهید برونسی» جایزه گذاشته بود. در جنگ تبلیغاتی هم دشمن با شناسایی عامل قدرت در عرصه ی یک خانواده، (یعنی زن) تمام ابزار و وسایل خودش را از جمله رسانه، سینما، مجلاتف فضاهای مجازی و ... بکار گرفته و سعی می کند که این فرمانده «با محبت» را از مسیر اصلیه خودش که همان هدایت اعضای خانواده به سمت سعادت است منحرف کند و از مهم ترین نمودهای این انحراف پدیده ی شوم «بی حجابی» است که در واقع بی حجابی به این معناست که یک فرمانده بدون سلاح به جنگ با دشمن برود.