به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری 598، در مصاحبه ای با عنوان شکستن حرمت حریم مادری که روز دوشنبه مورخ 21/12/1402 از دکتر برهانی با روزنامه اعتماد منتشر شد، ایشان به تحلیل حقوقی اتفاقی که چهارشنبه شب در یکی از درمانگاه های شهر قم بین یک شخص روحانی و خانمی که به ان مرکز درمانی آمده بود پرداخته و عمل روحانی که به زعم ایشان از مادری که در حال شیر دادن به فرزندش بوده و حجاب شرعی را رعایت نکرده، فیلم یا عکس به منظور امر به معروف و نهی از منکر گرفته و این عمل را از مصادیق موضوع ماده 619 قانون تعزیرات یعنی مزاحمت و تعرض به بانوان دانسته است و قائل شده اند که روحانی مذکور شرایط امر به معروف و نهی از منکر را رعایت نکرده و باید طبق ماده مذکور توسط دادگاه و دادسرای ویژه روحانیت تحت تعقیب قرار گیرد.
در همین خصوص مجید جلیلوند عین الدین طلبه درس خارج و دانش آموخته مدرسه عالی قضاوت در یادداشتی حقوقی به واکاوی ماجرا پرداخته است که در ادامه می آید:
در این یادداشت، سعی بر این بوده که به واکاوی ماجرا نسبت به فیلمی که از این واقع موجود بوده پرداخته و نکاتی را در نظر بگیریم.
مقدمتا باید گفت با توجه به فیلمی که از مرکز درمانی منتشر شده مشخص میشود که اصلا آن زن در حال شیر دادن کودک نبوده است و صرفا کودک را در آغوش دارد و اینکه طبق برخی شنیده ها این زن اصلا مادر کودک نبوده و ظاهرا خاله کودک است که کودک را برای ختنه کردن به درمانگاه برده اند لذا اساسا عنوان و مطالب منتشر شده توسط روزنامه اعتماد خلاف واقع است گذشته از این نکته باید بیان داشت.
جناب دکتر برهانی عمل شخص روحانی را مصداق مزاحمت برای بانوان موضوع ماده 619 قانون تعزیرات و مستحق تعقیب قضایی توسط دادگاه ویژه روحانیت دانسته است.
در پاسخ باید گفت:
اولا آیا اساسا فردی که با انتخاب آگاهانه خود، با پوشش غیر شرعی، خود را در انظار عمومی به نمایش میگذارد و علم به این دارد که با همین شکل و شمایل در انظار عمومی دیده میشود اصلا مزاحمتی نسبت به این شخص با عکس و فیلم گرفتن محقق میشود یا خیر؟
ثانیا اصلا عکس و فیلمی گرفته نشده چرا که با توجه به فیلم منتشر شده از درمانگاه و زاویه گوشی شخص روحانی با خانم مشخص میشود گوشی دقیقا مقابل خانم نیست و ظاهرا شخص روحانی در حال چک کردن گوشی خود است و اینکه همین شخص روحانی بعد از هیاهو آن زن میخواهد گوشی خود را به دیگران نشان دهد که زنی دیگر گوشی را از دست روحانی میرباید.
ثالثا برفرض که شخص روحانی عکسی گرفته باشد(که نگرفته است) آیا این عمل همراه با سو نیت بوده که مشمول ماده 619 شود یا برای اصلاح و نهی از منکر بوده؟و اقای برهانی میدانند که تحقق جرم منوط به وجود سوء نیت است نه حسن نیت.
رابعا طبق م2 قانون حمایت از آمران به معروف، قانونگذار دو چیز را امر به معروف دانسته، یک دعوت دو واداشتن، یعنی صرفا اینطور نیست که ما با خواهش و التماس از شخص مرتکب منکر بخواهیم تا ملتزم به احکام شرعی شود از طرفی ماده 5 همین قانون بیان داشته در اجرای امر به معروف نمیتوان متعرض حیثیت جان مال شغل و مسکن و حریم خصوصی اشخاص گردید و بلافاصله در تبصره همین ماده اماکنی نظیر بیمارستان و هتل ها را که در معرض دید عموم قرار میگیرند را مشمول حریم خصوصی ندانسته و در ماده 6 این قانون بیان داشته نمیتوان به عنوان امر به معروف مرتکب اعمال مجرمانه از قبیل توهین و... گردید و همانطور که اشاره شد اساسا شخص روحانی نه تنها مرتکب جرم ماده 619 نشده بلکه اشخاصی که مانع از امر به معروف و نهی از منکر این شخص شده اند وفق ماده 9 قانون مذکور قابل تعقیب قضایی هستند.
خامسا آیا آن شخصی که ادعا داشت از او عکس گرفته شده، بر فرض چنین اتفاقی و بر فرض جرم بودن یا غیر مجاز بودن این عمل نباید از طریق محاکم اقدام میکرد و حتما باید با توهین و ضرب و... اقدام میکرد ؟
سادسا اگر عکسی هم گرفته شده در راستای اعمال و رفتاری است که به شخص مرتکب گناه بفهماند عمل او منکر است و احتمال دارد شخص روحانی احراز کرده باشد که با این عمل میتواند زن را بترساند تا وی حجابش را رعایت کند و این قبیل اعمال در فقه هم قائل دارد و اشکالی هم ندارد که وی در راستای نهی از منکری که کرده اقدام به جمع آوری دلیل کند تا اعلام کننده جرم موضوع تبصره ماده 638 در راستای ماده 65 قانون آیین دادرسی کیفری باشد.
دکتر برهانی در ادامه به این امر بسنده نکرده و شخص روحانی را مشمول مجازات توهین موضوع ماده 608 و ضرب موضوع ماده 567 دانسته است و اضافه میکند اگر گذشتی از جانب زن صورت نگرفته باشد مرتکب(شخص روحانی) به حبس یا شلاق تعزیری درجه 7 محکوم میشود.
در این خصوص باید گفته شود نه تنها فرد روحانی به آن زن توهین و ضربی وارد نمیکند بلکه با توجه به فیلم این خانم است که به فرد روحانی ضرب وارد میکند و متعدد توهین کرده و صدای بوق فیلم هم دقیقا وقتی است که این زن شروع به صحت میکند.
با توجه به مطالب بیان شده جای چند سوال باقی است که جناب دکتر برهانی در مصاحبه شان اصلا به آن نپرداخته اند، و این شائبه نگاه جانبدارانه و سیاست زده ایشان را پررنگ میکند.
آیا این خانم که بدون حجاب شرعی در انظار عمومی ظاهر گشته، مرتکب جرم غیر قابل گذشت موضوع تبصره ماده 638 نشده است؟
آیا نسبت به هیاهو و جنجالی که به پا کرد و برای ساعاتی موجب اخلال در کار درمانگاه شد، مشمول ماده 618 قانون تعزیرات قرار نگرفت؟
آیا به فرد روحانی توهینی از جانب آن زن صورت نگرفت و مشمول ماده 608 نگردید؟
آیا فرد روحانی مورد ضرب قرار نگرفت؟
آیا گوشی فرد روحانی ربوده نشد و جرم موضوع ماده 665 قانون تعزیرات محقق نگشت؟
آیا زنی که مورد نهی از منکر قرار گرفت عمل حرام مرتکب نشده بود؟ آیا آن شخص اصرار بر عمل حرام خود نداشت؟
آیا عمل روزنامه اعتماد که مطلب را به صورت خلاف و بدون تحقیق و برسی نقل و خلاف واقع منتشر کرده مشمول نشر اکاذیب موضوع ماده 698 نبوده است؟ آیا عمل این روزنامه و شخص دکتر برهانی در نسبت دادن جرم به شخص روحانی مشمول ماده 697 قانون تعزیرات نبوده و جرم افترا محقق نگشته است؟
با توجه به مطالب و سوالات ذکر شده و وجود اتهامات مذکور که ایشان به آنها اشاره ای نداشته و یکطرفه به قضاوت پرداخته به نظر میرسد ایشان از دایره انصاف خارج گشته که این قبیل اظهارات ایشان جای تامل دارد.
* مجید جلیلوند عین الدین طلبه درس خارج و دانش آموخته مدرسه عالی قضاوت