دولت روحانی هنگام تحویل دادن قدرت چه شعری را زمزمه می کرد؟!

سرویس سیاسی پایگاه خبری 598: با اینکه این روز‌ها بیشتر قلم بدستان و اصحاب رسانه تمام فکر و ذکرشان به سمت و سوی جریانات انتخابات مجلس و حوادث منطقه خصوصا فلسطین معطوف گریده است، اما برای آنانی که بیشتر در میان مردم هستند و در حال رصد نظرات و دیدگاه‌های مردم در موضوعات مختلف هستند بنظر می‌آید که همچنان برای قشری از مردم که کم هم نیستند موضوع معیشت و سفره خانوار همچنان حرف اول را می‌زند. در نتیجه مناسب دیدم تا چند نکته را در این باره گوشزد نمایم.

۱- متاسفانه بنطر می‌آید باز هم حافظه کوتاه مدت این اقشار کارکرد خود را فعال کرده است و بسیاری با استناد به دو ساله بودن دولت سیزدهم انتظار دارند تا تغییرات اساسی در معیشت و رفاه کشور رخ دهد و البته در برخی موارد انتظار بجایی نیز می‌باشد، لاکن باید توجه داشت که حسن روحانی و وزرای بسیار تلاشگر و کاردرست و زبان بلدش؟! موقعی که میخواستند دولت را تحویل آقای رئیسی بدهند جملگی این بیت شعر را از قول کمال الدین اصفهانی شاعر قرن هفتم هجری زمزمه می‌کردن که: باش تا صبح دولتت بدمد. کاین هنوز از نتایج سحرست.

۲- منظور از دمیدن صبح دولت هم همانطور که یکی دو تا از تئوریسین‌های ایشان در همان زمان لو دادند. منفجر کردن یک مین خطرناک بنام ارز موسوم به جهانگیری زیر پای رئیسی و دولتش بود. تغییر کردن ریل اقتصاد و سیاستی که ۸ سال همه چیز را به برجام گره زده بود، اولین بازخوردش انفجاری بود که ارزش موسوم به جهانگیری در فضای کسب و کار و تولید رخ داد و هزینه‌ها را چه در تولید و چه در مصرف صعودی کرد. خواسته تغییر در اقتصاد از سوی مردم مگر بدون تاثیرات تورمی می‌توانست صورت بگیرد. در حالی که بسیاری یادشان رفته است که ریشه وضعیت موجود کشور از کجا نشات گرفته و بدتر اینکه امروز همانانی که خود بانی این وضعیت هستند منتقد هم شده و ژست افراد دلسوز مردم را هم بخود می‌گیرند.

۳- این گرانی‌های عجیب و غریب یکی دوسال اخیر در واقع سرریز مدیریت مشعشع و تدبیر بالمره حسن روحانی و اطرافیانش می‌باشد و معلوم نیست تا چند دولت بعد هم این سایه بر سر ملت ایران باشه؟ اما باید صبر را پیشه کرد تا تدابیر دولت از التهابات سیاست‌های غرب گرایی و وابستگی همه چیز به غرب و سیاست التماس و زانو ردن کناره بگیرد تا بتوان درباره دولت سیزدهم بدرستی قضاوت کرد.

* رضا احمد زاده