به گزارش پایگاه خبری 598، به نقل از روزنامه هفت صبح: تیم ملی فوتبال ایران در دومین بازی در رقابتهای جام ملتهای آسیا، در دیداری که انتقادهای زیادی را در پی داشت، با یک گل از سد تیم ضعیف هنگکنگ عبور کرد تا صعودش به مرحله یکهشتم نهایی جام ملتها را قطعی کند. ایران حالا برای تعیین معادلات صدرنشینی، باید در آخرین بازی مرحله گروهی به مصاف امارات برود.
با وجود آنکه هنوز آن بازی برگزار نشده، همین حالا شایعات زیادی درباره مصلحتاندیشی نتیجه تیم ملی در آخرین دیدار به راه افتاده است. پرسش در این زمینه ساده است: آیا ایران میخواهد در گروهش دوم شود و صدرنشینی را به تیم امارات بسپارد؟
طرح چنین موضوعی با توجه به قدرت تیم ملی ایران و البته آن داستان کلیشهای که «تیمی که برای قهرمانی پا به تورنمنت میگذارد برایش مهم نیست با چه رقیبی روبرو شود» شاید به مذاق عدهای خوش نیاید ولی با چیدن قطعات پازل واقعیت فوتبال ایران، به نظر میرسد این فرضیه، بهطور جدی در دستور بررسی قرار گرفته است. پیش از رسیدن به اصل ماجرا، بهتر است سری به منشاء این اتفاق زد و بررسی کرد که چرا گزینه دوم شدن در گروه، روی میز کادرفنی تیم ملی فوتبال ایران قرار گرفته است؟
شکست غیرمنتظره ژاپن، معادلات را بههم ریخت!
روز جمعه به غیر از بازی بحثبرانگیز تیم ملی مقابل هنگکنگ، اولین شگفتی جام رقم خورد و عراق توانست ژاپن، مدعی اصلی قهرمانی را با نتیجه 2 بر یک شکست دهد. حالا عراق در آخرین دیدار مرحله گروهیاش باید مقابل تیم ضعیف ویتنام بازی کند و آنها با توجه به برد در بازی رودررو مقابل ژاپن، با کسب هر نتیجهای مقابل ویتنام صدرنشینیشان مسجل است.
این بدان معنی است که ژاپن احتمالاً با کسب امتیاز مقابل اندونزی دوم میشود و به آن طرف جدول، یعنی جایی که فعلا تیم ملی ایران قرار گرفته، میرود. اگر کره هم اسیر حساب و کتاب نشود و صدرنشین گروهش شود، آنوقت کره و ژاپن در همین مرحله یکهشتم نهایی مقابل یکدیگر قرار میگیرند و برندهشان، در صورت صدرنشینی ایران در گروه سوم، در یک چهارم نهایی به مصاف تیم ملی میرود.
اینکه ژاپن با یک شکست بد موقع معادلات را بههم ریخته، دلیل اصلیای است که ایران و سایر تیمها را به این فکر فرو برد که خودشان را به آن طرف جدول ببرند. این معادلات البته به معنی فرار از تقابل با ژاپن یا کره نیست بلکه راهی مصلحتی برای انتخاب مسیر سادهتر برای رسیدن به جمع 4 تیم پایانی است. اگر تیم ملی چنین پروژهای را در دستور کار قرار دهد، یعنی خودش را به آن طرف جدول برساند، آن وقت تا فینال به ژاپنیها نمیخورد.
شاید امارات بخواهد صدرنشینی را به ایران بدهد!
اگر این فرضیه شکل بگیرد، یعنی ایران در گروهش دوم شود، آنوقت مسیر بسیار سادهتری خواهد داشت. آنها در یک هشتم نهایی باید با تیم دوم گروه نخست بازی کنند که بازی سادهای روی کاغذ محسوب میشود. برای سادگی این دیدار همین بس که تیم دوم فعلی گروه اول، بعد از 2 بازی فقط 2 امتیاز دارد.
اتفاق مهمتر اینکه، ایران در صورت برتری در یک هشتم نهایی، در یک چهارم نهایی هم احتمالاً در صورت عدم خلق شگفتی دیگر، به عراق میخورد که روی کاغذ سادهتر از تقابل با ژاپن یا کرهجنوبی در این مرحله از رقابتها است. البته همانقدر که ایران میتواند به این معادلات فکر کند، امارات هم بیکار نمینشیند و بدش نمیآید صدرنشینی را به ایران دهد تا خودش وارد مسیر سادهتر شود.
مسئله اصلی ولی اینجاست که قبح این معادلات حالا ریخته و با توجه به صحبتهای امیر قلعهنویی، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران، مشخص است که کادرفنی، به معادله دوم شدن در گروه و حضور در آن سوی جدول فکر کرده است. هرچند قلعهنویی واکنش خاصی به این مبحث دارد و نه آن را تایید کرده و نه تکذیب میکند.
پاسخ دوپهلوی قلعهنویی، معادلات را پیچیدهتر کرد
در کنفرانس خبری پس از بازی با هنگکنگ، سوال اول از امیر قلعهنویی درباره شکست ژاپن برابر عراق بود و اینکه آیا شکست ژاپن تغییری در برنامههای او ایجاد میکند یا خیر که سرمربی تیم ملی فوتبال ایران گفت:
«طبیعتا مربیان یکسری معادلات برای خودشان ترسیم میکنند اما به هر حال ما در یک مرحلهای به این دو تیم میخوریم. پس ما فقط و فقط به بازیهای خودمان فکر میکنیم تا با کیفیت و ارائه یک بازی خوب به مراحل بالاتر برویم. به این موضوع فکر میکنیم و اگر بگوییم نه یعنی به جدول مسابقات نگاهی نداشتهایم. اما بیشتر و بیشتر باید بر قدرت تاکتیکی تیم خودمان تمرکز داشته باشیم.»
پاسخ قلعهنویی همینقدر دو پهلو است ولی وقتی داستان فوتبال ایران در جام ملتها مرور و مشخص شود که این تیم قریب به 5 دهه است به قهرمانی نرسیده، به نظر میرسد که معادله مصلحتاندیشی، بیش از هر زمان دیگری ذهن تیم ملی ایران را درگیر کرده است. معادلهای که البته برای حل شدنش، نیاز به زمان زیادی نیست و فقط کافی است تا روز سهشنبه منتظر ماند.