به گزارش پایگاه خبری 598، به نقل از راهبرد معاصر- عبدالوهاب الشرفی، تحلیلگر یمنی؛ در یادداشتی نوشت: بیش از ۷۰ روز از تجاوزات و جنایتهای تروریستی گونه دشمن صهیونیستی میگذرد و این جنایتها به طور علنی و شبانه روز مقابل لنز دوربین رسانهها انجام و از شبکههای ماهوارهای و تمام وسایل ارتباطی و شبکههای اجتماعی به جهانیان مخابره میشود. اینک حتی همه افراد جهان در جریان نفرت انگیزترین جنایتهای صهیونیستها که در آن بیش از ۲۰ هزار غیرنظامی شهید و بیش از ۵۰ هزار نفر زخمی شدهاند، قرار گرفتند.
بیش از ۲ میلیون نفر تحت محاصره ظالمانه قرار دارند و حتی به غذا، آب و دارو دسترسی ندارند. بیش از ۳۰۰ هزار ساختمان مسکونی تخریب و به بیش از ۶۰ درصد زیرساختهای نوار غزه آسیب وارد شده است.
جنایتهای شنیع صهیونیستها شامل حمله نظامی گسترده به نوزادان ناقص، بیماران بستری در بیمارستانها، حمله به بیمارستانها، آمبولانسها و کادر پزشکی، دستگیری غیرنظامیان، برهنه کردن و نمایش آنها به صورت برهنه و نیمه برهنه در مقابل دیدگان جهانیان است. علاوه بر این، نظامیان صهیونیست حمله به زایشگاهها، بخشهای مراقبت ویژه، مراکز دیالیز و بانکهای خون، اعدامهای میدانی و مثله کردن اعضای بدن فلسطینیان را در دستور کار قرار دادند.
اینها همان مواردی است که یمنیها را برای «نه گفتن» به ادامه آن مصمم و با انگیزه کرده و معتقدند باید جلوی جنایتها گرفته شود. «نه» آنها «نه» به بیتفاوتی جهانیان نسبت به اقدامات کشورها، سازمانها و نهادهای بینالمللی نسبت به جنایتهای علنی است که در ماهیت آن هیچ اختلاف نظری وجود ندارد. یمنیها در مقابل این جنایتها مداخله کردند و حرفشان این است، باید قوانین بینالمللی که رژیم صهیونیستی در حال نقض آن است، اعمال شوند.
این قوانین کشتن غیرنظامیان، محاصره آنها، آواره کردن مردم و به راه انداختن حمام خون، جنگ داخل شهرها و نسل کشی را جرم انگاری میکند. هدف یمنیها زیر فشار قرار دادن رژیم تروریستی صهیونیستی و صهیونیستهای جهان برای تسلیم شدن در برابر اراده جهانی و اجرای دو قطعنامه سازمان ملل متحد مبنی بر آتش بس و ورود کمکهای بشردوستانه به نوار غزه است.
در تقابل با این جنایتهای ناپسند تروریستی که به وسیله رژیم صهیونیستی انجام میشود، هرکسی حق دارد آن را محکوم کند و برای جلوگیری از تکرار آن هر چه در توان دارد، انجام دهد؛ حتی اگر این اقدام روند دریانوردی را مختل یا به طور کامل متوقف کند.
یمنیها اکنون دو معادله ویژه را برای تأثیرگذاری بر اقدامات مجرمانه و جلوگیری از تکرار جنایتهای صهیونیستها اعمال کردهاند که مختص تل آویو است و برای جای دیگری انجام نمیشود و متعرض کسانی که هیچ ارتباطی با آن ندارند، نیست. اظهارات رئیس اداره کانال سوئز نیز همین موضوع را تأیید میکند که گفت، از ۱۹ نوامبر تا امروز ۵۵ کشتی برای عبور مسیر خود را به سمت «راس الرجاء الصالح» تغییر دادند که این میزان در مقایسه با عبور ۲ هزار و ۱۲۸ کشتی در این مدت درصد کمی به شمار میرود.
یمنیها آشکارا میخواهند اطمینان حاصل کنند ناوبری بینالمللی تحت تأثیر قرار نمیگیرد، این را در بیانیههای نظامی خود اعلام میکنند و از کشتیها میخواهند دستگاههای ردیابی خود را برای برقراری ارتباط با آنها و جلوگیری از بروز هرگونه اشتباه روشن نگه دارند. آنها هدفشان را اعلام کردند؛ اقداماتشان با هدف فشار برای پایان دادن به جنایتهای رژیم صهیونیستی است و نتیجه دو معادله باید توقف جنگ غزه و ورود کمکهای انسان دوستانه باشد؛ یمنیها اعلام کردند معادله آنها در سه کلمه خلاصه میشود «توقف مقابل توقف».
مرجعی که این دو معادله را در دریاهای سرخ و عرب وضع کرد، حاکمیت مقتدر صنعاست که در اختیار انصارالله قرار دارد و مرجعی است که خود را در زمره محور مقاومت طبقهبندی میکند. هدف از وضع دو معادله مشخص است؛ فشارها برای توقف جنایتهای دشمن صهیونیستی باید افزایش یابد.
آنچه در دریاهای سرخ و عرب اتفاق میافتد، آسان و در عین حال بسیار خطرناک است؛ آسان است زیرا دو معادله مشخص و موقت وجود دارد که میتواند جلوی جنایتهای علنی را بگیرد. خطرناک، از این منظر که حساسترین تنگه دریایی و در خطرناکترین موقعیت جغرافیای جهان است، هیچ نیریا ائتلافی بدون دستیابی به هدف مشخص نمیتواند آن را از کار بیندازد و هرگونه مداخله برای مسدود کردن آن به تقابل منجر میشود که میتواند کل منطقه دریایی را به پادگان و محیط نظامی تبدیل کند.
در واقع، اقدام یمنیها تهدیدی مهلک برای کشتیرانی خواهد بود؛ هرچند اوضاع اکنون طبیعی است و همان گونه که در بیانیه اداره کانال سوئز اعلام شد، بیش از ۲ هزار کشتی از آنجا عبور میکنند.
یمنیها البته در مقابل اشتیاق وزیر دفاع آمریکا برای تشکیل ائتلاف نظامی علیه یمن بیتفاوت هستند، آنها به جای توجه به این تحرکات مشغول تشویق تیم ملی خود در بازی با امارات بودند.
همه باید در برخورد با یمن به طور خاص دقت کنند و از قبل نتیجهاش را به خوبی بسنجند، هیچ نیرویی نمیتواند با آنها مقابله کند یا در کوتاه مدت به نتیجه مطلوبش برسد و هر مداخله قهرآمیز تنها یک نتیجه دست کم در کوتاه مدت دارد و آن تبدیل شدن این منطقه به پادگان نظامی و قطع دریانوردی در مهمترین شریان اقتصادی دریایی جهان است.
آمریکا و هر طرف دیگری باید مواظب اشتباهش در محاسبات باشد و از سرمه کشیدن و کور کردن چشمان خود بپرهیزد. تنها یک راه حل وجود دارد و آن تلاش برای مقید کردن رژیم صهیونیستی به قانون و توقف تجاوزات و محاصره غیرنظامیان در غزه است. مطلقاً هیچ راه حلی جز توقف این رژیم پست فطرت و جلوگیری از حمله به نوزادان و قتل عام مردم مقابل چشمان جهانیان وجود ندارد.