آیت الله حائری طبسی؛ مجاهد راه اسلام، همراه انقلاب

مرحوم آیت الله حائری درسال 1364 ق در شهر مقدس کربلا دیده به جهان گشود. وی پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی وارد حوزه علمیه کربلا شد و از محضر علمای آن زمان همچون آیت الله شیخ علی اکبر نائینی، آیت الله شیخ جعفر رشتی و... بهره برد. وی پس از آغاز انقلاب اسلامی برای همراهی با انقلاب به پا خواست و پس از دستگیری توسط حزب بعث، شکنجه های بسیاری را به همراه آیت الله سید کاظم قزوینی تحمل کرد و به دلیل ایرانی الاصل بودن از عراق اخراج شد. آیت الله حائری با ورود به ایران، راهی قم شد و در کنار حضور در مبارزات به ادامه تحصیل در حوزه علمیه پرداخت و از محضر مراجع قم، همچون آیت الله میرزا هاشم آملی، آیت الله مرعشی نجفی، آیت الله گلپایگانی و... کسب فیض نمود و به درجه اجتهاد نائل آمد.

وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به دستور امام خمینی(ره) به امامت جمعه شهر طبس منصوب شد و در مدت حضور خود در طبس از حضور در جبهه های جنگ غافل نشد و بارها در مناطق مختلف عملیاتی حضور پیدا کرد. پس از پایان جنگ و رحلت امام خمینی(ره) آیت الله حائری به قم بازگشت و در قم، ضمن اداره حسینیه کربلائیها، به تدریس و تربیت شاگردان پرداخت. روح آن عالم وارسته و سالک راه علم و فضیلت در روز پنجشنبه 15 جمادی الثانی 1424 ق برابر با 23 مرداد 1382 ش به اجداد طاهرینش پیوست و پس از تشیع بر دستان محبان اهلبیت(ع) در شیخان قم به خاک سپرده شد.


امسال به مناسبت بزرگداشت نهمین سالگرد رحلت عالم فرزانه، حضرت آیت الله سید محمد علی حائری طبسی(ره) که هر ساله با حضور دوستان، شاگردان و مردم قدرشناس طبس و قم در حسینیه ایشان (حسینیه کربلائیهای قم) برگزار می گردد، با یادی از ایشان، خاطراتی از مبارزات سیاسی پیش از انقلاب ایشان را تقدیم میکنم.

ترویج فرهنگ عاشورا در مقابله با شیوعی ها
آيت اللَّه حائرى طبسى از ابتدای جوانى، به دلیل تربیت در خانواده ای اهل علم در کربلا که عشق به اهلبیت(ع) سراسر وجودشان را فراگرفته بود، داراى روحيه عاشورائى بودند و همانند دیگر آزادی خواهان، سکوت در برابر استبداد و استعمار را جایز ندانسته و از هر روشی به مقابله با آن می پرداختند. ایشان پیش از روى كار آمدن حسن البكر، اولين حاكم حزب بعث عراق، و فعاليت‏هاى شيوعى‏ها كه همانند توده‏اى‏ها و كمونيست‏های ایران بودند، فعاليت‏هاى بسيارى بر عليه اندیشه های اين جریان منحرف انجام مى‏دادند. بيشتر مبارزات
ایشان برای مقابله با افکار مسموم شیوعی ها، به صورت تقویت تقويت روحيه عاشورائى در جوانان و پاسخ گویی به افکار انحرافی آنان بود که موجب محفوظ ماندن جوانان در برابر تبليغات گمراه کننده آنان بود.

 پس از روى كار آمدن حزب بعث و تنگ شدن عرصه براى شيعيان و ممنوع شدن عزادارى در برخى از جاها، و ايجاد مراكز فحشا و فساد براى دختران و پسران در برخى از شهرها، اقدامات و روشنگرهای ایشان شدت بيشترى گرفت، كه عمده اين فعاليت‏ها به صورت تشكيل هيئت‏هاى مذهبى، پخش كتب در داخل کشور و خارج كشور و همچنین چاپ مجله  و کتب مذهبی بود که یکبار در جریان انتقال کتاب، به دلیل همراه داشتن کتابهای ضد وهابی دستگیر شده و  پس از مصادر کتابها توسط دولت آزاد می شوند.

همراه انقلاب
با اوج گیری انقلاب اسلام و تبعید امام خمینی (ره) به عراق، آیت الله حائری که اهداف امام خمینی (ره) را در مسیر حرکت و اهداف سید الشهداء علیه السلام می دانست، به همراهی با جنبش اسلامی مردم ایران پیوست و سير جديدى را در مبارزات سياسى خود در پیش گرفت كه در نهایت منجر به دستگيرى و اخراج ايشان از عراق شد. رژيم پهلوى قصد داشت با تبعید امام خمينى‏(ره) به عراق، ایشان را مورد تحقير و سانسور خبرى قرار دهد، اما با ورود امام به عراق، و استقبال گسترده و عظيم علماء، طلاب و مردم از ايشان، نقشه‏هاى رژيم نقش بر آب شد و عراق مبدل به پايگاهى براى فعاليت‏هاى برای ایشان شد. از جمله جوانان پرشوری که در آن دوره نقش بسیاری در استقبال از  امام خمينى‏(ره) در كربلا داشت، آیت الله حائری بود که جریان این استقبال در تاریخ انقلاب اسلامی به ثبت رسیده است. ايشان با همکاری دوستان خود، اتوبوس‏هاى بسيارى را تهيه كردند و با جمع كردن طلاب، در «مصيب»، واقع در در چند فرسخى كربلا به استقبال از امام رفته و ايشان را با سلام و صلوات به كربلا ‏آورند.


 امام خمينى‏(ره) مدت يك هفته در كربلا ماندند و در اين مدت به ديدار علماى كربلا رفتند و تعدادى از علما نيز در منزل به ديدار ایشان آمدند.  از جمله شخصیت هایی كه امام خمينى‏(ره) در منزل وی به ديدار او رفتند، پدر آیت الله حائری، مرحوم آيت اللَّه سيد محمد رضا حائرى طبسى بود.  آیت الله حائرى طبسى درباره جريان این ديدار به بنده فرمودند:  «زمانى كه امام تصميم گرفتند به منزل پدر ما تشريف بياورند، من به منزل آمده و خبر تشريف آوردن ايشان را به پدر دادم. هنگامى كه امام به منزل پدر آمدند چيزى جز انار در منزل براى پذيرايى نبود. پدرم پس از معانقه با ايشان، آب انار را با دست خود گرفته و در ليوانى ريختند و سپس در برابر امام گذاشتند. امام هم آن را ميل كرده و پس از احوال پرسى و اطلاع از اوضاع ایشان تشريف بردند».  آيت اللَّه حائرى طبسى، در تمام ديدارهاى حضرت امام در كربلا در خدمت امام بودند و پس از آنكه ایشان به نجف بازگشتند  نيز همراه امام به نجف رفته و در تمام ملاقات‏ها و برنامه‏ها در خدمت امام بودند.

در برابر توطئه ها
از کوشش‌های دیگر ایشان در هم‌گامی انقلاب اسلامی، هماهنگی و مقابله با برخی از جریانهای معاند با امام بود که از جمله آنها در جریان ديدار امام خمينى‏ با آيت اللَّه حكيم بود. ایشان  در اين باره می فرمودند:  «برخى بودند كه نمى‏خواستند امام با بعضى از علما ديدار كنند. از جمله، توطئه‏اى در كار بود كه امام نتواند با آیت الله حکیم دیدار کند، لذا هنگامی که امام با آيت اللَّه حكيم قرار ملاقات داشتند و در حال رفتن به منزل ايشان بودند، به امام گفتند كه: شما كجا مى‏رويد؟ آقاى حكيم در منزل نيستند و به جايى رفته‏اند. من كه چند دقيقه قبل در منزل آيت اللَّه حكيم بودم و خبر داشتم كه ايشان در منزل منتظر امام هستند، در راه به امام رسيدم و گفتم كه آيت اللَّه حكيم در منزل منتظر ديدار با شما هستند و خبرى كه به شما داده‏اند دروغ است.  بالاخره امام به ديدار آيت اللَّه حكيم رفتند و همديگر را در آغوش گرفته و لحظاتى به همان حال باقى ماندند. عكاسى هم در آنجا حاضر بود و تعدادى عكس از آن صحنه گرفت، اما فرداى آن روز، هنگامى كه ما به عكاسى رفتيم تا عكس‌ها را بگيريم، گفتند: عده‏اى آمدند و عكس‌ها را گرفتند. ما از هر كس پرسيديم، گفتند ما عكس‌ها را از عکاسی نگرفته ایم و نمى‏دانيم چه كسى عكس‌ها را از عكاسى گرفته است. نكته مهم اين بود كه حتى نگاتیو تصاویر عکاسی شده را به اسم آنکه از طرف بیت آیت الله حکیم آمده اند از عکاس گرفته بودند؛ زیرا توطئه ای در کار بود كه آيت اللَّه حكيم با امام ديدار نكنند و حال كه ديدار رخ داده، حداقل تصاویر آن دیدار پخش نشود.