پایگاه خبری 598: از مسئول و سیاستمداری در جمهوری اسلامی که دفاع از اجرای حکم حجاب براش مسئله نیست، بترسید و سعی کنید از صحنه خارجش کنید؛ چه اصلاحطلب باشد چه اصولگرا. کسی که به خاطر خوشامد یا سرزنش دیگران، از حکم خدا تنازل میکند، قطعاً در اجرای احکام عادلانه دیگر هم سستی یا خیانت خواهد کرد.
پافشاری جمهوری اسلامی بر حجاب، غیر از آنکه تکلیف ذاتی او به عنوان یک حکومت دینی، آن هم در مواجهه با تمدن اباحیگر و سکولار است، پیامی است روشن به بعضی نیروهای داخلی نظام که بدشان نمیآید با تنازل از اسلام، راه توجیه انواع قدرتپرستی و فساد و تبعیض ظالمانه و بیعدالتی باز شود.
همین نیروها هستند که دست سرمایهداری جهانی را برای چپاول خاک و ناموس ما باز خواهند گذاشت؛ همجنسگرایی را موجه و قانونی خواهند کرد؛ سرکوب کارگر را با «بهرهوری» رنگ میکنند و به ما میفروشند؛ قصاص حیاتبخش را از بین میبرند؛ مترفین را برای جمع مال و مانور عیشونوش آزاد میگذارند.
جمهوری اسلامی، میداند که وقتی در اجرای حکم حجاب بیملاحظه عمل کند، خواهند گفت: «پس مفاسد دیگر چه میشود؟» و جمهوری اسلامی از این پرسش استقبال میکند! چون بنا دارد گفتمان ضدفساد در جامعه حاکم باشد تا عرصه برای نیروهای مشروعیتبخش به فساد و بیعدالتی تنگ شود.
حجاب، همان عدالت است؛ و این حجاب که در نظر متحجرانِ تجددزده یک فرع فقهی کماهمیت است، امروز در مواجهه با نیروی سکولار، آنچنان مرتبهای یافته که حملکننده معنای مبارزه جمهوری اسلامی با همه مفاسد شده است. دشمن اصلی و واقعی ما، این را از هر کسی بهتر فهمیده است.
تصور نکنید در حکومتی دینی که حکم حجاب توسط مدیرانش مُلغیٰ شود یا تلاشی در حد وسع، برای اجرای آن نشود، فقط حجاب از دست میرود. اگر این اتفاق بیفتد، گفتمان دینیِ ضدفساد، آنچنان ضعیف میشود که یا شاهد هرجومرج خواهیم بود یا شاهد برآمدن یک حکومتِ اساساً سکولار، زورگو و سرمایهسالار.
آی جماعت مذهبی که در پرتو مجاهدت مجاهدان، در حال اجرای مناسک دینی و عزاداری محرم هستید! حکومت سکولار، بهویژه در ایران، آنقدر مهربان نیست که حتی به اسلامِ فردی شما اجازه نفس کشیدن بدهد. اگر بحث نظری شما را قانع نمیکند، دستکم به تجربه مشروطه و حکومت پهلوی نگاه کنید.