آیا این حجم از هزینه در مجالس عزاداری، اسراف نیست؟

به گزارش پایگاه خبری 598، حجت الاسلام روح الله حبیبیان از کارشناسان پاسخگویی به شبهات به برخی از شبهات پیرامون عزاداری و ماه محرم پاسخ داد که در شماره های گوناگون تقدیم نگاه شما خواهد شد.

شبهه:

گاهی حتی در میان متدینان و ارادتمندان به اهل بیت(ع) شنیده می‌شود که آیا این حجم از هزینه‌هایی که در مجالس اهل بیت(ع) می‌شود و این حجم وسیع از اطعام‌ها و مانند این‌ها به نوعی مصداق رفتار اسراف‌گونه محسوب نمی‌شود؟

آیا خود اهل بیت(ع) بیشتر به این راضی نیستند که این هزینه‌هایی که در این مجالس برای اطعام و غیراطعام می‌شود صرف فقرا و نیازمندان جامعه شود؟ گاهی گفته می‌شود که اگر خود اهل بیت(ع) بودند آیا این مبالغ کلان را صرف برگزاری و برپایی این مجالس عظیم می‌کردند یا آن‌ها را به فقرا و نیازمندان جامعه می‌دادند؟

در جواب باید گفت: اولا برگزاری این مجالس و محافل توصیه‌ی مستقیم خود اهل بیت(ع) است که به اشکال گوناگون به ما توصیه فرمودند که ما تا می‌توانیم برای احیای امر اهل بیت(ع) از این محافل و مجالس بهره ببریم.

خود اهل بیت(ع) گاهی در برابر شعرا و مادحینی که در رثای اباعبدالله(ع) مرثیه سروده بودند، رقم‌های بسیار کلانی را هزینه می‌کردند که به مراتب بیش از یک پاداش یا صله به یک شاعر عادی محسوب می‌شد.

اما از طرف دیگر باید پرسید که هزینه‌هایی که در این مجالس می‌شود، خیر مستقیم آن به چه کسی می‌رسد؟ اگر دقت کنیم عمده‌ی هزینه‌ی مجالس عزاداری بر اباعبدالله(ع) هزینه‌ی اطعامی است که در این مجالس و محافل می‌شود و در این اطعام توده‌ی آحاد جامعه بهره‌مند هستند.

به طور خاص فقرا و نیازمندان جامعه بیشترین سهم را در این مجالس و محافل از جهت اطعام و بهره‌مندی‌های دیگر دارند. با این تفاوت که در کمک‌های دیگر گاهی برچسب نیازمند یا فقیر به فردی که خدماتی را دریافت می‌کند زده می‌شود. در حالی که در مجالس اباعبدالله(ع) فقیر و غنی، نیازمند و بی‌نیاز، همه با عزت و احترام بهره‌مند هستند و هیچ‌کسی در دریافت این خدمات احساس سرخوردگی و یا سرشکستگی ندارد.

اما مهم‌تر از همه‌ی این‌ها مسئله‌ی بهره‌مندی معنوی در این محافل و مجالس است. گاهی ما نیاز فقرا را فقط در آن نان شب و یک وعده‌ی غذایی می‌بینیم؛ در حالی که نیازمندی همه‌ی انسان‌ها، حتی فقرا و مستضعفین جامعه در بُعد معنوی به مراتب بیشتر از نیازهای مادی است.

آن انسانی که احساس فقر و عقب‌ماندگی در جامعه دارد، اگر در مجلس عزاداری اهل بیت(ع) متوجه داشته‌های معنوی و روحی خودش شود و از آن احساس سرخوردگی و افسردگی فاصله بگیرد به مراتب به بهره‌مندی‌های بیشتری رسیده تا این‌که احیانا برخی از نیازهای جسمی او برطرف شود. این اتفاقی است که در مجلس عزای بر اباعبدالله الحسین(ع) و در شرکت در این عزاداری‌ها و نشستن پای منابر برای مخاطبین رقم می‌خورد و این امری است که گاهی در دنیا با هزینه‌های بسیار گزاف تلاش می‌شود توسط مجموعه‌های مردم‌نهاد این نیازمندی‌ها برطرف شود؛ اما ما بدون این هزینه‌ها در مجالس اقامه‌ی عزای بر اهل بیت(ع) مهم‌ترین نیاز اقشار مختلف جامعه را با کمترین هزینه برطرف می‌کنیم و این‌ها از برکات مجالس اباعبدالله الحسین(ع) محسوب می‌شود.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.