چرایی حمایت ایران از سوریه

بصیرت، از زمان شکل گیری و پیدایی انقلاب ها، جنبش ها و ناآرامی ها در کشورهای اسلامی- عربی شمال آفریقا و خاورمیانه، این سوال در اذهان عده ای پدیدار شد که چرا جمهوری اسلامی ایران، سیاست دو گانه ای را در قبال این تحولات اتخاذ کرده است؟ ایران از یک طرف در کشورهای تونس، لیبی، مصر، بحرین و یمن از حرکت های انقلابی و اعتراضات مردمی در برابر حکومت های شان حمایت کرده و از طرف دیگر در سوریه، به صورت جدی از رژیم حاکم در این کشور در برابر معارضان حمایت می کند؟

 منشأ پیدایی این سوال واقعیت های موجود است. سیاست خارجی جمهوری اسلامی در قبال قیام های مردمی در کشورهای مختلف عربی- اسلامی، دفاع و حمایت از حقوق ملت های به پا خاسته و در کشور سوریه، حمایت از رژیم و حاکمیت در این کشور به موازات دفاع از حقوق ملت سوریه است؛ حقوقی که باید از طریق اصلاحات سیاسی تأمین شود و اکنون حاکمیت چنین اصلاحاتی را در کشور سوریه آغاز کرده است. بنابراین اصل دفاع از حقوق ملت ها و توده های مردم در همه کشورها به عنوان یک اصل خدشه ناپذیر در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، همواره رعایت شده و در تحولات کنونی منطقه نیز، بر اساس همین اصل عمل می شود.

اگر جمهوری اسلامی ایران در برخی ازاین کشورها به صورت کامل از قیام های مردمی که با هدف ساقط کردن حکومت ها به صحنه آمده اند، حمایت می کند و این نوع حمایت در صحنه تحولات سوریه نه تنها ملاحظه نمی شود، بلکه بر عکس، سیاست ایران حمایت از حاکمیت در این کشور است، دلایلی دارد از جمله:

1- ماهیت تحولات در کشورهای تونس، مصر، لیبی، یمن و بحرین متفاوت از آن چیزی هست که در سوریه در جریان است. از زمان پیدایی این تحولات در منطقه، مقام معظم رهبری فرمودند، جمهوری اسلامی از تحولاتی حمایت می کند که دارای سه ویژگی مردمی، اسلامی و ضد استکباری باشد. در تمامی کشورهای یاد شده به جز سوریه، قیام ها و انقلاب ها از این سه ویژگی برخوردار است. در سوریه، گروه هایی که به عنوان مخالفان حاکمیت دست به مبارزه مسلحانه زده اند، نه تنها از این ویژگی ها برخوردار نبوده، بلکه تکیه گاه اصلی آنان استکبار جهانی است.

2- دو نشست با عنوان «دوستان سوریه» در ترکیه و فرانسه با دو هدف اصلی حمایت از مخالفان و معارضان در سوریه از یک طرف و فشار بر بشار اسد جهت کناره گیری از قدرت از طرف دیگر، نشان داد که ناآرامی ها و تحولات در سوریه، بیش از آنکه منشأ درونی و مردمی داشته باشد، منشأ خارجی دارد.

3- مدیریت اصلی معارضان در سوریه که دارای ماهیتی تروریستی هستند، در اختیار آمریکایی ها و صهیونیست ها است. کشورهایی پشت سر این تروریست ها قرار دارند و رسماً اعلام حمایت، تجهیز به سلاح و پرداخت حقوق ثابت به آنها را اعلام کرده اند که در صحنه هایی چون بحرین به طور کامل در مقابل مردم قرار داشته و از دیکتاتور خون آشامی چون آل خلیفه حمایت می کنند. بنابراین، شعار این گروه کشورها تحت عنوان حمایت از مردم سوریه، پوششی برای توجیه حمایت های شان از تروریست ها است.

4- در میان تمامی کشورهای عربی- اسلامی، رژیم سوریه و شخص بشار اسد، از بیشترین حمایت های مردمی برخوردار است. علت اصلی مقاومت و ایستادگی حاکمیت در برابر تمامی فشارها طی یک سال گذشته، همین حمایت های مردمی است. کسانی که در ورای مرزهای این کشور توطئه سرنگونی بشار اسد را طراحی کردند و گروه هایی را بدین منظور مسلح کرده و به درگیری ها و بحران آفرینی ها در سوریه دامن زدند، گمان می کردند ظرف یکی دو ماه می توانند بشار اسد را ساقط کرده و عوامل خود را در دمشق بر کرسی قدرت بنشانند.

اگر این پیش بینی تحقق نیافت، دلیل اصلی آن برخورداری حکومت اسد از حمایت فراگیر و گسترده مردمی است. دلیل اصلی حمایت های مردمی از حاکمیت در سوریه و مخالفت های مردمی با حاکمیت در دیگر کشورهای عربی- اسلامی را باید در سیاست های حکام به ویژه در عرصه سیاست خارجی این کشورها طی سال های گذشته جست وجو کرد. در حالی که سیاست خارجی کشورهایی چون مصر مبنی بر هم پیمان شدن با آمریکا و رژیم صهیونیستی برای مردم مصر طی دهه های اخیر، تولید حقارت و خفت و خواری کرده، سیاست خارجی سوریه مبنی بر حضور در جبهه مقاومت ضدصهیونیستی و حمایت همه جانبه از فلسطینی ها، برای سوری ها تولید افتخار کرده است.

در خلال جنگ های 33 روزه و 22 روزه، کشورهایی چون مصر و عربستان در کنار صهیونیست ها برای شکست حزب الله در لبنان و حماس در غزه تلاش کردند، اما کشور سوریه در خلال این دو جنگ، حامی سرسخت حزب الله و حماس بود. مردم مسلمان در کشورهای عربی- اسلامی به خوبی با این نوع سیاست های متفاوت آشنا بوده و به همین دلیل در مصر، مردم به صورت یکپارچه علیه حسنی مبارک قیام کرده و او را عامل آمریکا و رژیم صهیونیستی معرفی می کنند، لکن همین مردم در سوریه از بشار اسد در مقابل تروریست هایی که خود را مردم معرفی می کنند، حمایت می نمایند.

5- مواضع مقام های غربی و رژیم صهیونیستی، به خوبی پرده از پشت صحنه های فشار بر رژیم سوریه بر می دارد. مقام های صهیونیستی که از عوامل اصلی پشت صحنه ناآرامی ها در سوریه هستند و تاکنون ارتش سوریه، بسیاری از تجهیزات و بمب هایی که تروریست ها در اختیار داشته اند را کشف کرده و اسرائیلی بودن این تجهیزات آشکار شده، طی ماه های اخیر اظهاراتی داشته اند که این اظهارات اهداف پنهانی تروریست ها و حامیان آنها را آشکار می سازد. در چندین نوبت مقامات رژیم صهیونیستی از جمله نتانیاهو اعلام کرده اند که در صورت سقوط اسد در سوریه ضربه کاری بر پیکر حز ب الهی لبنان وارد می شود.

همچنین اعلام کرده اند چنانچه طرح ساقط کردن اسد در سوریه با شکست مواجه شود، بزرگ ترین شکست راهبردی در تاریخ رژیم صهیونیستی به این رژیم وارد خواهد شد. چند روز پیش وزیر دفاع رژیم صهیونیستی اعلام کرد: «سقوط اسد ضربه ای جدی به ایران خواهد بود و واسطه های ضداسرائیلی ایران در لبنان و غزه آسیب خواهد دید.»

موارد ذکر شده برای فهم چرایی دفاع ایران از سوریه در حوادث این کشور کفایت می کند. دقت و تأمل در این موارد آشکار می کند که جبهه مقابل حاکمیت در سوریه دارای ماهیتی آمریکایی- صهیونیستی است. متأسفانه برخی از کشورهای همجوار با سوریه با وجود ادعاهای اسلام گرایی و ضدیت با نظام استکبار جهانی و طرفداری از حقوق مسلمانان و به ویژه فلسطینی ها، هم اکنون درهمراهی با دیگر متحدان عرب آمریکا در منطقه مانند عربستان، قطر، اردن و ... در ماجرای سوریه در پازل آمریکا و برای تأمین منافع رژیم صهیونیستی بازی می کنند.