امیر قلعه‌نویی در یک قدمی نیمکت تیم ملی/ پاداش یک دهه ناکامی؟

به گزارش پایگاه 598، نام امیر قلعه‌نویی این روزها دوباره به‌عنوان یکی از جدی‌ترین مدعیان نشستن روی نیمکت تیم ملی و هدایت ملی‌پوشان ما در جام ملت‌های 2023 مطرح شده است. درحالی‌که فدراسیون‌نشینان و به‌خصوص رئیس آن تلاش دارند تا با گزینه‌های خارجی به توافق برسند و مشغول مذاکره با آنها هستند اما لابی‌هایی در جریان است تا سرمربی سابق استقلال که آخرین قهرمانی‌اش در فوتبال ایران به سال 1392 برمی‌گردد برای دومین بار هدایت تیم ایران را برعهده بگیرد. اما ژنرال که در این سال‌ها معمولا حضور در تیم‌های متمول و پرهوادار را انتخاب کرده است، در این مدت با وجود اینکه اکثرا دستش برای خریدهای جدید و بعضا گرانقیمت باز بوده است اما درنهایت هر فصل را با دست خالی به پایان رسانده و در حسرت قهرمانی در لیگ یا جام حذفی مانده است.

در ادامه به بررسی خرید‌هایی که او پس از آخرین قهرمانی‌اش در لیگ داشته و سرنوشت تیم‌هایش در این سال‌ها می‌پردازیم:

پس از آخرین قهرمانی
قلعه‌نویی پس از آخرین قهرمانی‌اش در لیگ که در فصل 92-1391 به دست آمد تغییراتی در تیمش ایجاد کرد و با وجود از دست دادن نفراتی چون حسن اشجاری، مجتبی جباری، کیانوش رحمتی، فرزاد حاتمی، عباس محمدرضایی، ایمان موسوی، علی حمودی، میثم بائو و ویسنته آرزه بولیویایی با خرید گوران لاوره، آندرانیک تیموریان، نیکبخت واحدی، محمد قاضی، پژمان نوری، فردین عابدینی، احمد جمشیدیان و محمدمهدی نظری تیمش را برای فصل جدید تقویت کرد. او همچنین در نیم‌فصل با خرید بوبکر کبه، اولادی، غلام‌نژاد و آنتونیو کاروالیو به‌دنبال دفاع از عنوان قهرمانی‌اش بود و اگرچه نکونام و منتظری را در نیم‌فصل از دست داد و هر دو آنها راهی باشگاه‌های خارجی شدند، اما با وجود تیم نسبتا خوبی که در اختیار داشت نتوانست جام دیگری به ویترین افتخارات استقلال اضافه کرده و فصل را در رتبه پنجم به پایان برد تا حتی از کسب سهمیه لیگ قهرمانان نیز باز بماند. 

تلاش نافرجام برای موفقیت در استقلال
ژنرال آبی‌ها پس از فصلی ناامیدکننده این بار برای تکرار قهرمانی‌های خود در استقلال باز هم به سراغ خریدهای تازه رفت تا شاید به کمک چند ستاره جدید بتواند تیمش را از شرایطی که در آن گرفتار شده بود خارج کند. او این بار خرج بیشتری در تابستان داشت و برای فصل 94-1393 چند چهره شاخص و پرطرفدار آن زمان از جمله امید ابراهیمی، سجاد شهباززاده، محسن فروزان، میلاد فخرالدینی و مهدی کریمیان را به خدمت گرفت و البته سه خارجی شامل کرار جاسم عراقی، هرایر مگویان ارمنستانی و آلبرتو رافائل داسیلوا، گلر برزیلی که البته به نظر می‌رسید نیاز چندانی هم به این آخری نداشت را هم به خدمت گرفت و البته در نیم‌فصل هم مجید حسینی، میلاد سلیمان فلاح، وحید طالب‌لو، میلاد نوری و رضا عنایتی را برای تقویت تیم خود و رقابت برای رسیدن به کورس قهرمانی خرید. سرمربی آن زمان استقلال البته در تابستان نفراتی چون کبه، نظری، حسین حسینی، مهرداد اولادی، سیاوش اکبرپور، غلام‌نژاد، کاروالیو، نیکبخت، ساموئل و رحمتی را از دست داده بود و در نیم‌فصل هم پژمان نوری و گلر برزیلی که در همان ابتدای فصل خریده بودند از این تیم جدا شدند. با وجود تمام این تغییرات رتبه آبی‌ها در انتهای فصل نه‌تنها بهتر نشد بلکه در رده ششم قرار گرفتند و باز هم به لیگ قهرمانان آسیا نرسیدند. این آخرین فصلی بود که مرد باتجربه آبی‌ها روی نیمکت این تیم نشست و پس از آن دیگر در این باشگاه دیده نشد. 

تیمی که خودش نبسته بود
مقصد بعدی قلعه‌نویی تبریز و تیم تراکتور بود که فصل 95-1394 را با تونی اولیویرا آغاز کرد اما پس از اینکه این مربی تا هفته چهاردهم با کسب تنها 18 امتیاز در رتبه نهم جدول قرار داشت و نتوانسته بود انتظارات را برآورده کند مدیران باشگاه تصمیم گرفتند قلعه‌نویی را به‌جای مرد پرتغالی به‌عنوان مربی جدید خود منصوب کنند. تیم تبریزی که در آن زمان هنوز نامش تراکتورسازی بود بازیکنان خوبی را در آن زمان به خدمت گرفته بود و هواداران تیم امیدوار بودند تا این تیم بالاخره طعم قهرمانی در لیگ را بچشد. قلعه‌نویی در نیم‌فصل تغییراتی را در تیمش ایجاد کرد و نفراتی را به‌خدمت گرفت تا شاید آنها بتوانند تیم را از میانه‌های جدول بالا بکشند. آلویس نانگ کامرونی به همراه ایوب کلانتری، فرزاد حاتمی، فرزین گروسیان، مهدی شریفی و مهدی کیانی نفراتی بودند که او به تبریز برد و در آن زمان بیشتر آنها نفرات شناخته شده و خوبی در لیگ ایران بودند. قلعه‌نویی البته با این تغییرات توانست تراکتور را به رده چهارم جدول برساند و فقط یک امتیاز با استقلال رده سومی که سهمیه لیگ قهرمانان را کسب کرد فاصله داشت. 

تراکتور مدل ژنرال
فصل بعد تراکتور را خود قلعه‌نویی بست تا تیمی تازه را با تفکرات خاص خود راهی لیگ شانزدهم کند. البته تغییرات نیز در این تیم بسیار زیاد بود و با بودجه‌ای که در اختیار قلعه‌نویی قرار گرفته بود بازیکنان زیادی در تابستان جابه‌جا شدند. البته بخشی از این تغییرات مربوط به این بود که تراکتورسازی در آن زمان می‌توانست بازیکن سرباز در اختیار بگیرد و به همین دلیل تیم در تابستان تغییرات زیادی داشت. خریدهای قلعه‌نویی در آن زمان محسن بنگر، سینا عشوری، شهرام گودرزی، محمد نادری، محمد نوری، کرار جاسم، هادی محمدی، علیرضا رمضانی، ادینیو، عارف آغاسی و محمد پاپی بودند و البته نفراتی چون نانگ، حمودی، ایان رمزی، کلانتری، همامی، خلیل‌زاده، بختیار رحمانی، ثاقبی و کاردوسو برزیلی از این تیم جدا شدند. تراکتور فصل را بد شروع نکرد و حتی سه هفته هم به صدر جدول تکیه داد اما درحالی‌که بیشتر فصل را در رتبه دوم قرار داشتند درنهایت با عنوان سومی لیگ را به پایان رساندند و پایین‌تر از پرسپولیس و استقلال قرار گرفتند تا با وجود تمامی این خریدها باز هم قلعه‌نویی در رسیدن به قهرمانی ناکام باشد. به این ترتیب مدیران باشگاه به این نتیجه رسیدند که با این مربی نمی‌توانند به خواسته خود برسند و در پایان فصل با او قطع همکاری کردند تا یحیی گل‌محمدی جانشین او شود. 

عملکرد قابل قبول در ذوب‌آهن
مقصد بعدی ژنرال اصفهان و تیم ذوب‌آهن بود که در تابستان فقط به خرید شریفات، ایمان موسوی، بوحمدان و محمدباقر صادقی بسنده کرد و بنگستون، حق‌وردی و قنبری را کنار گذاشت. ذوب‌آهن در آن فصل تیمی یکدست و خوب را در اختیار داشت و با کمک ستاره‌هایی چون مظاهری، نژادمهدی، حمام، اسماعیلی‌فر، مهدی‌پور، محمدرضا حسینی، حدادی‌فر، پهلوان و تبریزی موفق شد تا با وجود اینکه در بیشتر طول فصل تیمش در میانه‌های جدول بود در 10 هفته آخر ذوب را به جمع مدعیان رسانده و درنهایت پشت سر پرسپولیس، نایب ‌قهرمان شدند. البته او در نیم‌فصل ایمانی، رحمانی، کریمی، شفیعی، شهباززاده، مهران‌فر و فخرالدینی را به ترکیب تیمش اضافه کرده بود. 

خریدهای زیاد برای نایب‌ قهرمانی
البته قلعه‌نویی تنها یک فصل در ذوب‌آهن بود و سال بعد به تیم متمول این شهر یعنی سپاهان رفت تا دوباره فهرست بلندبالای خریدهایش آغاز شود. پیام نیازمند، ایران‌پوریان، کی‌روش استنلی، شهباززاده، شفیعی، کیانی، محمد کریمی، رحمانی و کومان نفراتی بودند که او در تابستان به خدمت گرفت و در زمستان همان سال هم قربانی، مسلمان، ابراهیمی، مسلمی‌پور و مهدی‌زاده را خرید و فقط ساسان انصاری از این تیم جدا شد. تمامی این تغییرات توقعات هواداران سپاهان را بالا برده بود و آنها به‌دنبال قهرمانی بودند اما سپاهان قلعه‌نویی در سال اول با 58 امتیاز نایب قهرمان شد. 

جدایی پیش از پایان فصل
در سال بعد او همچنان هدایت طلایی‌پوشان را برعهده داشت و این بار با اضافه کردن حسینی، محبی، منصوری، گولسیانی، میرزایی، نقی‌زاده، مصلح و نورافکن به‌دنبال این بود تا رتبه تیمش در جدول را بهبود بخشد. او در نیم‌فصل هم طیبی و ترکمان را به ترکیب تیمش اضافه کرد اما این بار پیش از انتهای فصل و به‌دلیل برخی حواشی که در طول فصل برای تیمش رخ داد و به‌خصوص بازی نکردن شاگردانش برابر پرسپولیس که به اتفاقی جنجالی تبدیل شد در پایان هفته بیست‌وهشتم و درحالی‌که تیمش امیدی برای قهرمانی نداشت از این باشگاه جدا شد و سپاهان هم در انتهای فصل در رده پنجم قرار گرفت. 

نخستین فصل در سیرجان
گل‌گهر در دومین سال حضورش در لیگ برتر به سراغ قلعه‌نویی رفت تا شاید این باشگاه متمول به کمک این مربی بتواند به رویایش برای قهرمانی در لیگ یا حتی رسیدن به لیگ قهرمانان آسیا دست پیدا کند. قلعه‌نویی باز هم پیش‌فصل را با خریدهای زیاد آغاز کرد و با به خدمت گرفتن نفراتی چون سهرابیان، آرتا، سعید صادقی، محسن کریمی، علیرضا حقیقی، شربتی، عاشوری، علیزاده و زکی‌پور تلاش کرد تا با قدرت وارد مسابقات شود. در نیم‌فصل هم علی دشتی و فرشید باقری به جمع نفرات تیم اضافه شدند گل‌گهر درنهایت در رتبه پنجم قرار گرفت و به آسیا هم نرسید. 

خریدی که باعث کسر امتیاز شد
فصل بعد او باز هم دستش برای خریدهای جدید و البته گرانقیمت باز بود و او به سراغ اکبرمنادی، خانزاده، زاهدی، تیکدری، فروزان، احمد موسوی، نخودکار، نیک‌پور، مصلح و البته جنجالی‌ترین آنها یعنی اریک بایناما رفت که همین آخری باعث شد تا بازی کردن غیرقانونی‌اش در چند مسابقه باعث کسر 7 امتیاز از این تیم شود. تنها خرید قلعه‌نویی در نیم‌فصل هم امین قاسمی‌نژاد بود که او هم نتوانست باعث شود تا این تیم رتبه‌ای بهتر از چهارمی در لیگ کسب کند و باز هم از رسیدن به لیگ قهرمانان بازماندند. 

هایجک از پرسپولیس
ژنرال در ابتدای این فصل هم با به خدمت گرفتن نفراتی چون خدابنده‌لو و شهیم که هر دو را با ارائه پیشنهاداتی بهتر نسبت به پرسپولیس خرید و همچنین درخشان‌مهر و وسلی گومز به‌دنبال این بود تا پس از یک دهه باز هم یکی از تیم‌هایش را صدرنشین لیگ برتر کرده و طعم قهرمانی در این رقابت‌ها را بچشد. اما با گذشت 20 هفته از شروع رقابت‌ها شاگردان او با 34 امتیاز رتبه چهارم را در اختیار دارند و فاصله 8 امتیازی با سپاهان صدرنشین عملا شانس آنها برای رسیدن به این رویا را تا حد زیادی از بین برده است.

در این شرایط به نظر می‌رسد قلعه‌نویی بهتر است به‌جای تلاش برای رسیدن به نیمکت تیم ملی فکری به حال وصعیت تیم باشگاهی‌اش داشته باشد تا با وجود همه این هزینه‌ها شاید بتواند به یکی از اهدافی که برایش تعیین شده برسد.

منبع: فرهیختگان ورزشی