جهش قیمت ارز در سال 96 نتیجه همکاری با FATF بود

به گزارش پایگاه 598، به نقل از فارس: در روزهای اخیر، مشکلات اقتصادی و افزایش نرخ ارز موجب شد تا جریان غرب‌گرایِ کشور، صحبت‌های گذشته‌ خود در مورد گروه ویژه اقدام مالی (FATF) را دوباره بیان کرده و بدون پرداختن به مسئله‌ تحریم، عادی‌‌سازی با این نهاد را حلال مشکلات نشان دهد.

جریان غربگرا با بیان نکات تکراری سعی دارد تا به شکلی عجیب، مسئله‌ تحریم را کوچک‌تر از FATF نشان داده و مشکلاتی مانند عادی نشدن روابط بانکی را به این نهاد گره بزند.

این اظهارات در حالی بیان می‌شود که همتی؛ رئیس ‌کل اسبق بانک مرکزی در اظهاراتی در دوم اسفند 1398 تصریح کرد: قرار گرفتن ایران در فهرست سیاه FATF مشکلی برای تجارت خارجی ایران و ثبات نرخ ارز ایجاد نخواهد کرد.همچنین رئیس‌جمهور سابق در تاریخ چهارم اسفند 1398 در جلسه‌ هیئت دولت بیان کرد که محدودیت ‌تحریم‌های آمریکا خیلی شدیدتر و بیشتر از محدودیت‌های FATF است.

باید به این نکته توجه کرد که این سخنان در دولتی بیان شد که به طور جدی به دنبال همکاری فعالانه با FATF بود و مشکلات بانکی و بهره بردن از برجام را به این نهاد گره می‌زد. عدم دانش کافی این جریان از مسئله‌ FATF و تحریم موجب شد تا نتوانند اهمیت وجود تحریم‌های ریسک محور را درک کرده و ارتباط آن با مشکلاتی مانند عدم برقراری روابط کارگزاری و ورود سرمایه به کشور را فهم کنند.

جدا از نکته‌ مطرح شده، بیان این مطلب لازم است که برخوردهای شدید آمریکا مانند جریمه‌های سنگین، قطع دسترسی به سیستم تسویه دلار و غیره موجب شد بانک‌ها، شرکت‌ها و اشخاص مختلف ریسک همکاری با ایران را نپذیرند.

همکاری‌های زیانبار
یکی از شبهات اساسی و تکراری که بارها پاسخ آن داده شده، عدم همکاری روسیه و چین یا کشورهای دیگر با ایران به دلیل FATF است. علت بیان این‌گونه اظهارنظرها عدم تسلط کافی به استانداردها و اسناد این نهاد بین‌الدولی و قواعد تحریمی آمریکا است.

اولاً استانداردهای FATF و محدودیت‌های آن از جنس قطع همکاری نیست بلکه از جنس افزایش احتیاط است. این نهاد تنها عنوان می‌کند چنانچه بانک‌ها با تراکنشی رو‌به‌رو شدند که یک کشور پرریسک در آن دخیل بود، اقدامات احتیاطی انجام داده و فرآیند شناسایی مشتری را با دقت و بررسی بیشتری انجام دهند.

ثانیا بحث عدم همکاری بانک‌های چینی مسئله‌ جدیدی نیست. بعد از سال 2012 و شروع تحریم‌های ریسک‌محور از جانب آمریکا این همکاری قطع شده و فقط بانک کونلون چین همکاری‌هایی با ایران داشته است.
ثالثا همکاری ایرانِ تحت تحریم با FATF نه‌تنها موجب همکاری بیشتر با این کشور نمی‌شود بلکه برعکس، قطع همکاری‌ها را به دنبال دارد. توصیه‌های FATF در حوزه‌ به اشتراک‌گذاری اطلاعات و شفافیت در حوزه‌ شناسایی ذی‌نفع نهایی موجب می‌شود تا کشورها به دلیل تحریم‌ها و جریمه‌هایی که نقض آن به دنبال دارد با ایران همکاری نکنند.

افزایش تحریم‌ها پس از همکاری
جریان تحریف در سال‌های گذشته نیز در مورد FATF تحلیل‌های غلط بسیاری ارائه داد که موجب شد ایران بعد از برجام به دام این نهاد بیفتد و همکاری با آن سبب لو رفتن اطلاعات صرافی‌ها و جهش ارزی سال 1396 شد.
این جریان هیچ‌گاه توضیح نداد که چرا با وجود اینکه به مدت تقریبا دو سال، زمانی که هم برجام کار می‌کرد و هم ما بنا بر ادعاهای مسئولان وقت از فهرست سیاه تعلیق بودیم روابط بانکی ما عادی نشد و شاهد آن، پول‌های بلوکه شده‌ حاصل از فروش نفت در کشورهایی مانند کره‌جنوبی است.

پس از برجام علاوه‌بر حفظ ساختار تحریم‌های ثانویه، تحریم‌ها نیز افزایش پیدا کرد، به طوری که در روز اجرای برجام 180 فرد و نهاد تحریمی در لیست SDN وجود داشت و در روز خروج آمریکا از برجام این عدد به 250 فرد و نهاد رسیده بود. همین موضوع یعنی افزایش تحریم‌ها و حفظ ساختار آنها موجب شد بانک‌های بزرگ با ایران وارد مبادله نشوند که البته جریان تحریف این عدم همکاری را به FATF نسبت داد و همکاری با آن را راه‌حل مشکلات بانکی دانست در حالی که واقعیت چیز دیگری بود.