علاقه ادامه دار حسن روحانی به اسلام لیبرالی

به گزارش پایگاه 598، به نقل از مشرق: شیخ حسن روحانی، رئیس جمهور سابق اخیراً در دیدار با مسئولان دولت سابق طی اظهاراتی با بیان اینکه ما اسلامی را قبول داریم که در آن، زن مایه مباهات جامعه است و می‌تواند برای زنان و مردان الگو باشد، چنانکه حضرت فاطمه اطهر (س) الگوی همه ما مسلمان‌هاست، گفته است: ما اسلام رحمت و رحمانی را قبول داریم که مورد نظر پیامبر اسلام (ص) و ائمه هدی (ع) بود. اسلامی که در آن پیامبر (ص)، دخترکشی را رذیلت و تکریم زن را فضیلت می‌داند.

 

*معارضه حسن روحانی با ابعادی از گفتمان کلان نظام و حاکمیت کشور؛ مسئله ای نیست که امروز بر کسی پوشیده باشد. همانطور که انطباق او با اصلاح طلبی و حرکتش بر مسیر خواسته های چپ های ستادی هم دیگر امری مکتوم نیست. (البته ای‌کاش مردم با تحقیق و گوش سپردن به سخن خواص دلسوز و صاحب کارنامه؛ "رأی خوب" می دادند و اجازه نمی دانند چنین کسی بر کسوت ریاست جمهوری تکیه بزند)

 

ماجرای عبارت "اسلام رحمانی" که نخستین بار از سوی اصلاح طلبان به کار رفت و لیدر جریان چپ نیز بر آن تأکید داشته است؛ یک ماجرای انحرافی است. انحرافی که قصد دارد قرائتی خاص از اسلام را ارائه کند که در وهله اول با لیبرالیسم منطبق باشد و عملا نیز در ابعاد بسیاری در مقابل "اسلام ناب" قرار می گیرد.

 

برای درک بهتر این انحراف خطرناک، خوب است به اظهارات چند سال قبل معصومه ابتکار، از عناصر چپ ستادی اشاره شود که پیرامون اسلام رحمانی گفته بود: «از ابتدا، انجمن اسلامی در آمریکا و اروپا همزمان با تأسیسش در ایران نیز شکل گرفت و فراتر از اعتقادات دینی شیعی با نگرش اسلام رحمانی فعالیت می‌کرد؛ اسلامی که تنوع دیدگاه‌ها را بیان می‌کند»!

 

این قضیه به حدی وارد فرایندهای خطرناک شد که در مقطعی حتی مقام معظم رهبری هم علیه آن بپا خاست.

 

رهبر معظم انقلاب چند سال قبل در این زمینه فرمودند: "گاهی یک شعارهایی داده میشود، شعارهای به‌ظاهر اسلامی که باطناً اسلامی نیست؛ از جمله‌ی چیزهایی که اخیراً خیلی رایج شده و انسان می‌شنود در نوشته‌ها و در گفته‌ها، «اسلام رحمانی» [است]؛ خب، کلمه‌ی قشنگی است، هم اسلامش قشنگ است، هم رحمانی‌اش قشنگ است؛ امّا یعنی چه؟ تعریف اسلام رحمانی چیست؟ خب، خدای متعال، هم رحمان و رحیم است، هم «اشدّالمعاقبین» است؛ هم دارای بهشت است، هم دارای جهنّم است. خدای متعال، مؤمنین و غیر مؤمنین را یک‌جور به حساب نیاورده؛ اَفَمَن کانَ مُؤمِنًا کَمَن کانَ فاسِقًا لا یَستَوون. اسلام رحمانی که گفته میشود، قضاوتش در مورد مؤمن، در مورد غیر مؤمن، در مورد کافر، در مورد دشمن، در مورد کافرِ غیر دشمن چیست؟ همین‌طور پرتاب کردن یک کلمه بدون عمق‌یابی، کاری است غلط و احیاناً گمراه‌کننده. بعضی‌ها که در حرفها و نوشتجات و اظهارات این تعبیر «اسلام رحمانی» را به کار میبرند، انسان مشاهده میکند و خوب احساس میکند که این اسلام رحمانی یک کلیدواژه‌ای است برای معارف نشئت‌گرفته‌ی از لیبرالیسم، یعنی آن چیزی که در غرب به آن لیبرالیسم گفته میشود. البتّه تعبیر لیبرالیسم و عنوان لیبرالیسم برای تمدّن غربی و فرهنگ غربی و ایدئولوژی غربی هم تعبیر غلطی است؛ چون واقعاً آنها نه لیبرالند، نه اعتقاد به لیبرالیسم به معنای واقعی کلمه دارند؛ ولی خب حالا یک اصطلاحی است لیبرالیسم. اگر اسلام رحمانی اشاره‌ی به این است، این، نه اسلام است، نه رحمانی است."

 

در اقتفای این نکات تبیینی البته بیان این نکته هم ضروریست که خوب بود آقای روحانی بیش و پیش از بیانات خود پیرامون این اسلام یا آن اسلام؛ به بیان کارنامه اجرایی خود طی 8 سال دولت اعتدال می پرداختند و اشراف خود به نقاط قوت و ضعف دولتشان را نشان می دادند. چه اینکه سوال مردم از حسن روحانی هم بیش از آنکه راجع به این اسلام یا آن اسلام باشد؛ راجع به کارنامه اجرایی اوست.