به گزارش پایگاه 598، به نقل از تسنیم، سیدجواد طباطبایی از صاحبنظران اندیشه سیاسی درباره دیدار اخیر رئیسجمهور فرانسه با برخی زنان ایرانی ضدانقلاب نوشته است: آنچه در رسانههای فارسیزبان بازتاب چندانی پیدا نکرد این بود که طرف دعوتکننده این بانوان در فرانسه شخصی بهنام برنارـ هانری لِوی بود.
گزارش یورونیوز فارسی چنین است: «ژورژ مالبرونو، خبرنگار روزنامه فیگارو، بهنقل از منبعی در کاخ الیزه، گزارش داد که دفتر ریاستجمهوری فرانسه مایل نبود برنار ـ هانری لوی، نویسندۀ فرانسوی و چهره رسانهای مشهور در جریان دیدار امانوئل ماکرون با گروهی از زنان مخالف حکومت ایران در عکسها دیده شود.»
اگر نیازی به دلیلی برای مشکوک بودن اصل دیدار وجود داشت، میشود گفت: از آسمان نازل شد. کسانی مانند من، که در دهه شصت و هفتاد سده گذشته دانشجوی دانشگاه پاریس بودهاند، بهخوبی میدانند که مشکوکتر از این شخص، حتی در فرانسه، وجود ندارد.
لوی از یهودیان متولد الجزیره و از دانشجویان دانشسرای عالی پاریس است. او در دوره دانشجویی از شاگردان مائوئیست لوئی التوسر و شارل بتلهایم بود.
در دهه هشتاد، لوی، با گروهی از همفکران خود، از مائوئیسم به راست، و در مواردی، به راست افراطی گرایش پیدا کرد و گروه دستراستی «نوفیلسوفان» را ایجاد کرد.
در جریان انتخابات ریاستجمهوری فرانسه، در 2014، او از نامزد راست لیبرال، نیکلا ساکوزی، حمایت کرد، اما با شکست او در انتخابات مناسبات حسنه خود را با فرانسوا اولند، نامزد حزب سوسیالیستی که قرار بود منحل شود، حفظ کرد و در 2015 گروهی از کردها را به ملاقات همین اولند برد.
در 2017، دانشگاه اسرائیلی بار ایلان برای «سهم مؤثری که او در بیش از چهل سال برای تحقّق آرمان مردم و ملّت یهود» داشته است دکترای افتخاری به او داد. او پیشتر نیز همین درجه را از دو دانشگاه تلآویو و اورشلیم نیز گرفته بود.
از شاهکارهای لوی در سیاست عملی تشویق دولت فرانسه برای فراهم کردن مقدمات سقوط قذافی بود و اعلام کرد که در این جنگ «من وفاداری به نامم، به صهیونیسم و اسرائیل را همچون پرچمی بهدوش کشیدم». لوی از آن پس نیز تأکید کرد که با شرکت در بحران لیبی «به فکر منافع اسرائیل بوده است».
این لوی برای ما اهمیتی ندارد، اما بسیاری از ایرانیان ـ مانند این بانوان هموطن ـ که از فرط جاهطلبی در سیاست با بلاهت پهلو میزنند نمیدانند که آدم مجانی با مکرون ـ و پیشتر با پُمپئو و بسیاران دیگر ـ دست نمیدهد و عکس نمیگیرد.
من میدانم که جاهطلبی برخی از این بانوان مانند طاعون است که تنها میتوان از آن فرار کرد. کسانی که «آدمهای خندهدار» دست آنان را میگیرند و در دست مکرون میگذارند، شاید، هدفهایی را دنبال کنند که جوان ایرانی را از چاله درآورد و در چاه بیفکند!