مسیح علینژاد: به ایران حمله نظامی کنید

به گزارش پایگاه 598، چند روز پیش نشست امنیتی هالیفاکس برگزار شد. نشستی که سالیانه توسط کشورهای عضو ناتو برگزار می شود. اینبار اما دو چهره جدید مهمان این اجلاس بودند. «مسیح علینژاد» و «حامد اسماعیلیون» در این نشست حضور داشتند.

به گزارش رجانیوز؛ این دو چهره به صورت نهان و آشکار مداخله نظامی غرب در ایران را خواستار شدند. خواسته ای که با ارجاع به صحبت های آنان کاملا مشهود است. برای مثال حامد اسماعیلیون، گزینه جدید دستگاه های امنیتی غرب در اوپوزیسیون در قسمتی از صحبت هایش گفته است:« فکر می کنم اینبار به سرانجام می رسد؛ بسیاری از مردم به این انقلاب امیدوارند و به زودی پایان جمهوری اسلامی فرا می رسد».

مطرح کردن چنین صحبت هایی، آنهم در اجلاس ناتو فقط یک معنا دارد و آنهم درخواست از غرب برای مداخله نظام در ایران است. البته چهره منفور اوپوزیسیون پا را از این هم فراتر گذاشت. مسیح علینژاد در بخشی از صحبت هایش در این اجلاس مدعی شد:«ایران را از سوریه شدن می ترسانند، اشتباه است. ما کشور را با زندانیان زندان اوین می توانیم ارائه کنیم.» (زندان بندهای امنیتی و سیاسی محدودی دارد، باقی زندانیان اوین را بزهکاران و متخلفین اقتصادی تشکیل می دهند)

در بخش دیگری نیز گفت:« آنها که به شما می گویند حمله نظامی نکنید و سفارتخانه های ایران را ببنید لابی گر هستند؛ به آنها گوش نکنید».

این اظهارات وقیحانه در حالی مطرح می شود که هیچ کدام از کشورهایی که مداخله نظامی غرب در آن صورت گرفت؛ نتوانستند از هزینه هایی که جنگ برایشان ایجاد کرد اجتناب کنند و جنگ، تمام ساختارهای زیر بنایی آن کشور را از بین برد.

لیبی

در 19مارس سال 2011، ناتو به رهبری آمریکا به لیبی تحت رهبری معمر قذافی حمله کرد. این حمله به بهانه تاسیسات اتمی لیبی انجام شد. این حمله اوپوزیسیون قذافی را خوشنود کرد اما امروز با گذشت بیش از 11سال از این مداخله نظامی، لیبی نتوانسته از آسیب های این جنگ عبور کند.

لیبی، چند پاره شده است و دولت در آن قدرتی ندارد. هفته ای نیست که بگذرد و در آن خبری از حمله ی تروریستی و کشت و کشتار نباشد. لیبی و تمام آرزوهایش توسط اوپوزیسیون و غرب از بین رفت.

عراق

عراق نیز از گزند تئوری «حمله نظامی برای گذار به دموکراسی» در امان نماند. در سال 2003 و به بهانه سلاح های کشتار جمعی رژیم بعث، ناتو به رهبری آمریکا و انگلیس به عراق حمله کرد. این حمله در همان بیست و یک روز ابتدایی تمام زیرساخت های کشور عراق را نابود کرد.

عراق با گذشت تقریبا دو دهه از این حمله، همچنان درگیر ناآرامی های گسترده، جنگ داخلی و درگیری های قومیتی است.

افغانستان

افغانستان، دیگر قربانی مداخله کشور های بیگانه است. بعد از اتفاقات 11سپتامبر، آمریکا برای افزایش نفوذ خود در غرب آسیا، عملیات های نظامی زیادی انجام داد. افغانستان نیز که به عنوان یکی از مقصرین این حادثه بر شمرده شد، مورد هدف ناتو قرار گرفت. جنگی که بیست سال به طول انجامید. حمله نظامی غرب به افغانستان برای مردم این کشور آورده ای جز ناآرامی و فقر گسترده نداشت.

بعد از دو دهه اگر چه اکنون دولت در این کشور مستقر شده است، اما اوضاع شاخص های توسعه ای این کشور همچنان در وضعیت بحرانیست. آشوب ها ادامه دارد و این حمله قربانی جز مردم افغانستان نداشت.

مثال های دیگر نیز از وضعیت کشورها در پسا مداخله بیگانگان وجود دارد. مثال هایی که همگی موید یک نکته است «مداخله بیگانگان آورده ای جز نابودی نخواهد داشت». هدف اوپوزیسیون، عراق و لیبی کردن ایران است. پروژه ای که برای نابودی سرزمینی به نام «ایران» طراحی شده است.