توقع مردم از مجلس اصولگرا برآورده نشد

 

به گزارش خبرنامه دانشجویان ایران، سلیمانی می گوید هر چه از عمر مجلس هشتم می گذرد حاشیه هایش بیشتر می شود و توقع مردم از مجلس اصولگرا برآورده نشده است.

 

این عضو جبهه پایداری که ترجیح داد در دفترش در دانشگاه میزبان خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران» باشد در واکنش به پاسخ گو نبودن مسئولان ضمن بیان اینکه همیشه ترسی در این بین وجود دارد اظهار داشت، دانشجویان هم به ندرت از مسئولین برای پاسخگویی دعوت می کنند.

وی گفتمان جبهه پایداری گسترده‌ تر از موضع گیری‌های فردی می داند و در خصوص سوال از رئیس جمهور معتقد است: سوالهای پرسیده شده از رئیس جمهور مطالبات مردم نبود و ربطی به وظایف رئیس جمهور نداشت.

 

 

متن این گفت‌وگو در ذیل می آید:

 

سلیمانی: باید توجه کنیم بعد از انقلاب در مورد مسئله توسعه صنعتی و کشاورزی که اینها منجر به تولید ملی هستند گام های بلندی برداشته شده و در مقایسه با آن دوران به موفقیت‌های چشم گیر و قابل ذکر فروانی رسیده‌ایم.

 

اما در رابطه تطبیق این موفقیت‌ها با آرمان‌های انقلاب اسلامی و مطالبات رهبری این فاصله به چشم می آید، لذا شاهد آن هستیم که مقام معظم رهبری دهه چهارم انقلاب را دهه پیشرفت و عدالت نام گذاری کردند.

 

وقتی صحبت از پیشرفت به میان می‌آید چتری باز می‌شود که توسعه، تولید و هرگونه حرکتی که موجب ارتقای سطح جامعه را به دنبال دارد در ذیل خود جا می دهد.

 

در نام گذاری امسال هم یک نکته کلیدی مطرح شده تحت عنوان "تولید ملی حمایت از کار و سرمایه ایرانی"، که به نظرم درصورتی که بتوانیم خوب برنامه‌ریزی کنیم و از این فرصت استفاده کنیم میتوانیم بسیاری از آرمان‌های انقلاب را در کشور محقق کنیم. نفس تولید خودش باعث عمق بخشیدن و شکوفایی به ابتکارات و خلاقیت هاست.

 

برای دستیابی به جهش در تولید ملزوماتی را باید فراهم کنیم. برای مثال ارتقای سطح مدیریت ها و اصلاح وضعیت مدیریت در حوزه تفکر، نگرش و عملکرد باید انجام شود.

 

در دولت نهم و دهم تا حدودی این اصلاح نگرش رخ داد. شما وقتی به دوران سازندگی نگاه می کنید می بینید یک شعاری مطرح می‌شود که سازندگی ریخت و پاش دارد و این مسئله نهادینه می شود تا جایی که در دوران اصلاحات دیگر این ریخت و پاش ها خیلی زیاد می‌شود.

 

بعد از آن دولت نهم نشان داد مدیر میتواند بدون ریخت و پاش در عرصه های مدیریتی ظاهر شود و خوب هم کار بکند و با یک سرمایه مشخص کار دو تا سه برابری انجام دهد و این ارتقای مدیریت مدیران است، یا مسئله اصلاح سیستم با روش های کم هزینه و ساده که کار را به سمت خلاقیت و استفاده از راه کارهای میانبری می‌برد. استفاده از فناوری هم در همین راستا خواهد بود.

 

بحث دیگر بهره‌وری است که در برنامه های توسعه هم به آن تکیه ویژه ای دارند که هنوز در این زمینه با نقطه مطلوب فاصله داریم چرا که کشوری که می‌خواهد در زمینه تولید حرفی برای گفتن داشته باشد مطمئناً بهره‌وری برایش یکی از نکات اساسی و مهم است.

 

روی افزایش کیفیت کالاها هم باید بسیار کار کنیم به طوری که کالای ارزان قیمت و با کیفیت در کشور تولید کنیم و این می‌طلبد که در بحث افزایش استانداردها بازنگری شود.

 

ایجاد فضای رقابتی برای تولیدکنندگان هم باعث افزایش کیفیت است و هم بسیاری از نکات مثبت را با خود به همراه می‌آورد. از طرفی بحث کاهش هزینه تمام شده تولید خیلی اهمیت دارد که متاسفانه در کشور ما این هزینه بالا است، که اصلاحات خود را می طلبد.

 

در آخر اینکه به بحث شعار امسال باید از زاویه های مختلف نگاه شود و برنامه جامع و عزم ملی و تفاهم بین سه قوه را در خود میطلبد.

 

 

سلیمانی: سال 65 تا 69 در سازمان پژوهش های علمی صنعتی مشغول فعالیت بودم، که وظیفه آن حمایت از تولید، تحقیق مبتکرین و کارگاه های تولیدی بود، لذا بنده در بخش توسعه صنعتی و تا حدی کشاورزی کار کردم و تجربیاتی را کسب کرده ام.

 

سال 72 تا 76 در آموزش عالی بودم و معاون دانشجویی وزیر بودم و با بحث کلان دانشگاه‌ها و دانشجویی هم تجربیاتی کسب کردم که بی ارتباط با آموزش و پژوهش نیست.

 

از سال 76 تا 84 هم در بحث تولید، طراحی و ساخت ماهواره مشغول بودم که الحمدلله به دانش اصلی رسیدیم و نتیجه‌اش هم عضویت ایران در باشگاه فضایی و پرتاب ماهواره به فضا بود؛ بنابراین تجربیاتی در زمینه تولید فناوری و کسب دانش و گسترش صنعت در آنجا کسب کردم.

 

بعد از آن هم که در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مشغول بودم که بیشتر وظیفه ارایه خدمات  و به وجود آوردن زیرساخت‌ها بر عهده ما بود، و از حوزه های اقتصادی کشور هم محسوب می شود.

 

برای مثال بحث تلفن های همراه و گسترش بی نظیر آن در طول مدت کوتاه را داریم که هم در بخش کاهش هزینه‌ها هم در بحث فراگیری خدمات پیشرفت مثال زدنی داشتیم. البته اعتقاد داریم که در بحث اریه خدمات به مردم باید این گونه رفتار بود؛ مثال دیگر تلفن ثابت بود که در آن قسمت هم وضعیت را به ارایه ارزان و روزانه خدمات به مردم منجر شد.

 

بنده معتقدم در مترو هم باید اینگونه دید را عوض کرد و خدمات را به مردم ارایه داد.

 

در مجلس هم با توجه به سوابقم در حوزه‌هایی مثل صنایع، انرژی، آموزش عالی و پژوهش و حتی باتوجه به سابقه زندگی در خارج از کشور و سفرهای کاری زیاد در دوران عضویت در هیئت دولت کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی هم از زمینه هایی است که می توانم در آن فعالیت کنم.

 

سلیمانی: مجلس هشتم نکات مثبت فراوانی در خود داشت؛ مجلس اصولگرایی که در بسیاری مواقع همسو با نظام بود ازجمله تصویب هدفمندی یارانه ها؛ موضع گیری هایی که در سطوح ملی و بین المللی داشت. زحماتی که در حوزه برنامه توسعه پنجم کشیده شد همه نمونه‌هایی از این نکات مثبت اند.

 

متاسفانه چند مورد اشکال اساسی در کارنامه عملکرد مجلس هشتم به چشم می خورد که این ها بسیاری از برجستگی ها و نقاط مثبت مجلس هشتم را تحت الشعاع قرار داد.

 

 برای مثال حاشیه سازی های این دوره بود که هرچه جلوتر می آمدیم این حاشیه سازی ها بیشتر می شد و نمونه های آن بسیار زیاد است. دو دو کردن و اتفاقاتی که خارج از شان مجلس بود و مردم هم ناراحت شدند.

 

 بحث حقوق مادام العمری بود که در گفتمان انقلاب اسلامی و امام و رهبری تبعیض جایگاهی ندارد و پذیرفته نیست یک فردی مسئول باشد و به بهانه احیاناً چهار سال خدمت به نفع خود و دیگرانی مصوبه‌ای تصویب کند و خود را ازحقوق ویژه برخوردار کنند.

 

 ممکن است بعضی ها بگویند در سایر کشور‌ها هم چنین مسئله وجود دارد، خُب باید گفت که ماهیت نظام اسلامی با آن کشور ها در تضاد است. خصوصا اینکه این مسئله با رای بسیار بالا در یک مجلس اصولگرا رای آورد.

 

بحث دیگر ماجرای دانشگاه آزاد است که به نظرم کار زشتی و غلطی بود که انجام شد. بحث وقف دانشگاه آزاد که یک سرمایه ملی و مردمی است عملا برداشت شخصی سازی این سرمایه به ذهن متبادر شد.

 

بحث نظارت بر نمایندگان مجلس هم یکی دیگر از نکات منفی است ؛ اولا اینکه نباید منتظر بود تا مقام معظم رهبری در این خصوص مطالبه کنند ولی بالاخره چون کاری صورت نگرفت مطالبه رهبری مطرح شد که عملا کاری انجام شد که به مجلس هشتم نرسید.

 

همه جای این کشور تحت نظارت است و مثلا قوه مجریه و دولت توسط دیوان محاسبات و سازمان بازرسی تحت نظارت اند، ولی مجلس حتی یک خود نظارتی هم ندارد.

 

شاید به خاطر همین مسائل است که تا الان در دور اول انتخابات مجلس نهم حدود دویست نفر از نمایندگان رای مجدد مردم را کسب نکردند، این مسئله نشان می دهد که توقع مردمی از این مجلس اصولگرا برآورده نشده است.

 

سلیمانی: من معتقدم در مدیریت‌های کلان یک دوره زمانی محدود برای ایجاد تغییر کافی است.

 

یکی از چالش های ما هم اتصال به مراکز قدرت و ثروت است؛ مراکز ثروت که تقریبا مشخص است، ولی درمورد مراکز قدرت کمی سخت تر است.

 

 شاید بتوان گفت کسانی که ساز و کارهایی را فراهم کردند تا همیشه در بدنه قدرت باشند. افرادی چند دوره نماینده مجلس یا فردی چند دوره وزیر بودند علی رغم اینکه دولت ها عوض می شدند. اگر بی توجهی کنیم حتما خطراتی دارد. ما افرادی را داریم که از روزی که انقلاب شده است معاون نخست وزیر بوده یا نماینده مجلس بوده یا معاون رئیس جمهور بوده یا وزیر بوده این فرد میرسد به زمانی که به خاطر عملکرد منفی خود و تنزل شخصیتی خود دیگر از این اعتبار خارج می شود نمی‌تواند این مسئله را بپذیرد و می‌رود دست به دامان دشمنان خارجی و لندن نشین میشود و از این اجلاس به آن اجلاس علیه ملت خود صحبت میکند و این خطر مراکز قدرت است.

 

وابستگان قدرت به جایی میرود که حضورشان در قدرت برایشان حکم مرگ و زندگی دارد و حیاتشان وابسطه به بودن در قدرت است.

 

اعتقاد شخصی‌ام این بود که برای پستی مثل وزارت یک دوره کافی است. ازطرفی کارنامه عملکرد افرادی که دو دوره وزارت داشته اند نشان میدهد دور دوم وزارت عملکرد ها سیر نزولی پیدا می کند.

 

تقریبا اکثر رئیس جمهور ها و وزرا همین گونه بودند. سوم اینکه فرصت رو در اختیار دیگران قرار دادن و حلقه تنگ مدیریت را از انحصار تعداد محدود نفرات خارج کردن (کاری که در دولت نهم اتفاق افتاد) . لذا باید اجازه داد تا افراد دیگر هم بیایند و تجربه کنند.

 

در نگاه اسلامی پست ها فرصتی هستند که مردم در اختیار ما قرار داده اند تا به آن ها خدمت کنیم.

این مسایل بود و در عین حال در سه چهار ماه آخر دولت نهم حاشیه‌هایی در دولت به وجود آمد که من احساس کردم این حاشیه‌ها دولت را گرفتار خود می کند و زمین می‌زند و حضور در محیطی که پر از حاشیه شده و شما هم نمی‌توانید کاری کنید انگیزه‌ای برای آدم باقی نمی‌گذارد.

 

سلیمانی: به نظرم مسئولین ما در مجموع به مردم پاسخگو هستند. نمایندگان مجلس در شهرستان ها در دسترس مردم هستند .

 

ولی چند نکته وجود دارد که خداوند لعنت کند منافقین را که دست به اسلحه بردند و مسئولین ما را درگیر محافظین کردند و بالطبع با وجود محافظ رابطه کم میشود.

 

نکته دیگر دعوت است که توسط دانشجویان به ندرت صورت می گیرد و من خودم زمانی در وزارت بودم کمتر شاهد این دعوت‌ها بودم که برنامه‌هایم را تشریح کنم، و بنده همیشه در دسترس بودم چه این که هرکسی به ساختمان وزارت خانه می آمد در زمان نماز می توانست نامه‌اش را به خودم تحویل دهد و در تمام سفرهای استانی هم بین مردم بودیم. یا اینکه در دانشگاه سر کلاس درس که میرفتیم.

 

 در کشور ما هرکسی اراده کند وزیر را ببیند می‌تواند، اما مشکل اینجاست که تقاضا کم است.

 

این مسئله که کسی بیاید بنشیند و فرصت بگذارد کم پیش می آید. این که در راهرو بیایند یک سوالی بپرسند خیلی به درد مردم نمی خورد. بارها می‌شد در دوران وزارت گفتگوهای چند ساعته با خبرنگاران داشتیم و در انتها پرسیده می‌شد که قیمت سیم کارت آیا کاهش می یابد و کل مباحث مطرح شده در گفتگو را از بین می برد.

 

البته ضعف دیگری که در دانشگاه ها و حتی در مجلس هم شاهد آن هستیم مانند دو دو کردن و به حاشیه و جنجال کشیدن فضای جلسه است، کلمه مسئول یعنی فردی که مورد سئوال است ولی با توجه به سوابق و تجربیات ترسی وجود دارد.

 

سلیمانی: در مورد جریان انحرافی و کلاً مسئله انحراف باید گفت گفتمان انقلاب اسلامی، گفتمان حضرت امام، گفتمان رهبری و حتی مطالبات مردم چیز مشخص و واضحی است و کاملا تعریف شده است و اگر کسی بخواهد خارج از این چهار چوب حرف دیگری بزند کاملا مشخص خواهد بود که زاویه دارد، شما صحبت‌های دوره اصلاحات رو مدنظر بگیرید که حرف از خط امام میزدند و همه هم می‌دانستند که این خط امام نیست، لذا هرگروهی هر جریانی و هر فردی بخواهد از این گفتمان زاویه بگیرد اولا خودش را خراب کرده چرا که از راه انقلاب و امام و رهبری و مردم جدا شده و وقتی جدا شد دیگر جایگاهی نخواهند داشت، مگر در دامان دشمنان این ملت؛ حتی ممکن است زاویه در ابتدا کم باشد اما به مرور زمان به جایی خواهد رسید که اینها در مقابل نظام می ایستند.

 

انحراف از دیدگاه کلی این چنین است و حالا در دولت دهم هم یک جریانی وجود دارد و مشهود است که راه و رفتار و بیان آنها با گفتمان امام خیلی فاصله دارد.

 

سلیمانی: گفتمان جبهه پایداری گفتمان بسیار گسترده‌ای است و موضع گیری‌های فردی اشخاص در آن نمی‌تواند تمام مسائل را تحت الشعاع قرار دهد و ما نمیتوانیم آزادی‌های افراد را محدود کنیم.

 

اختلاف سلیقه هم مسئله پذیرفته شده است و درمورد بعضی موضع گیری‌ها باید دقیق بررسی شود که منظور گوینده چه بوده و در چه شرایطی مطرح شده است، در مورد سوال از رئیس جمهور هم باید پرسید که چه چیزی عاید ملت شد؟ و سوالات تا چه حد مطالبات مردم بود؟ کدامش مطالبه رهبری بوده؟ به نظر من هیچ کدام.

 

 مسئله سوال از رئیس جمهور برای بار اول بسیار حائز اهمیت است، اما پرسیدن سوالاتی که ربطی به وظایف رئیس جمهور ندارد نشانه خوبی نیست و جز وقت تلف کردن جز جوسازی و جز ضربه زدن به نظام و انقلاب و جز ابهام ایجاد کردن چه اثری خواهد داشت؟

 

شاید بعضی اظهار نظرها از این منظر بود و اگر با همان دوستان هم صحبت کنیم خواهیم دید آن ها هم نقد دارند.