
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری به نقل از اداره کل حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس مازندران، شهید شیرودی خلبانی بود که از دستور دولت وقت برای حفظ و تمامیت ایران اسلامی سرپیچی کرد.
شهید چمران در خاطراتش درباره شهید شیرودی میگوید: علیاکبر شیرودی با شروع جنگ تحمیلی در 31 شهریور ماه سال 59 به منطقه کرمانشاه رفت و هنگامی که شنید بنی صدر دستور داد پادگانها تخلیه و انبار مهمات منهدم شود از دستور سرپیچی کرد و با دو خلبانی که همفکر او بودند گفت: ما میمانیم و مسئولیت تمرد را هم میپذیریم.
وی تصریح کرد: شهید شیرودی در طول 12 ساعت پرواز بینهایت حساس و خطرناک، به عنوان تنها موشکانداز پیشاپیش دو خلبان دیگر به قلب دشمن یورش برد و شجاعت و ابتکار عمل این شهید نه تنها در سراسر کشور بلکه در تمام خبرگزاریهای مهم جهان منعکس شد.
شهید چمران ادامه میدهد: بنیصدر برای حفظ آرامش دو هفته بعد به شهید شیرودی ارتقا درجه داد و خلبان شیرودی درجه تشویقی را نپذیرفت و تنها خواستهاش این بود که کارشکنیهای بنی صدر و بیتفاوتی برخی از فرماندهی را به عرض امام(ره) برساند.
وی اضافه میکند: در همان ایام شهید شیرودی به دستور فرماندهی هوانیروز چند درجه تشویقی گرفت و از ستوان یار سوم خلبان به درجه سروانی ارتقا درجه یافت و طی نامهای به فرمانده هوانیروز کرمانشاه در 9 مهر 1359 نوشت: اینجانب خلبان پایگاه هوانیروز کرمانشاه تاکنون برای احیای اسلامی و حفظ مملکت اسلامی در تمام مأموریتها شرکت کردم و هدفم از مشارکت در جنگ تنها پیروزی اسلام و اطاعت از رهبر عزیز بود.
به گزارش فارس، شهید شیرودی در آن نامه خطاب به فرمانده هوانیروز کرمانشاه تاکید کرد: درجه تشویقی که به اینجانب داده شد از من پس بگیرید و مرا به درجه ستوان یار سومی برگردانید.
در هشتم اردیبهشت 1360 در منطقه بازی دراز هنگامی که عراق لشکر 250 تانک و پشتیبانی توپخانه و خمپارهانداز و چند فروند جنگنده روسی و فرانسوی را برای باز پسگیری ذهاب گسیل داشت به مقابله با آنان پرداخت و پس از انهدام چندین تانک از پشت سر مورد اصابت گلولههای تانک قرار گرفت و به شهادت رسید.
روحش شاد و راهش پررهرو باد.