ماجرای مکاشفه روضه خوان امام حسین(ع)

به گزارش پایگاه 598، به نقل از مشرق، حجت الاسلام شیخ حسین انصاریان مفسر قرآن کریم همزمان با دهه اول محرم در حسینیه هدایت به ایراد سخنرانی پرداخت و اظهار داشت: اولیای الهی در رأس آنها انبیای الهی و اهل بیت تأمین خیر دنیا و آخرت را در گرو دین داری درست می‌دانستند، خارج از دینداری سعادتی که انسان به دنبال آن است را به دست نمی‌آورد، زندگی بی دین‌های تاریخ از زمان قابیل تا به امروز ثابت کرده که بدون دین نه خیر دیدند و نه سعادت نصیب آنها شد.

انصاریان شکوفایی حقایق وجودی انسان را در گرو دینداری بیان و عنوان کرد: دین حقیقی دینی است که از سوی خداوند متعال نازل شده باشد، دینی که وجود مقدس پروردگار مهندسی کرده و طراحی کرده باشد، این دین، دین همه ملائک و مخلوقات عالم هستی است. زمانی که دین به انسان عرضه می‌شود دین تشریعی است و هنگامی که این دین به موجودات می‌رسد با عنوان دین تکوینی از آن یاد می‌شود.

موجودات عالم هستی چه بخواهند و چه نخواهند باید دیندار باشند و اختیاری از خود ندارند اما زمانی که نوبت به انسان می‌رسد آدمی مختار است که به دین خدا دیندار شود یا خیر! پروردگار جبر در دین را برای بشر قرار نداده است.

این کارشناس مذهبی با بیان آیات قرآن کریم گفت: قرآن کریم می‌گوید ما راه دین و راه خیر و شر را نشان دادیم و این شما هستید که خیر و شر را انتخاب می‌کنید؛ اگر دین اجباری باشد بعثت انبیا معنا پیدا نمی‌کند، بهشت و جهنم، امامت امامان، مغفرت و.. بی معنا می‌شود چرا که همه این موارد محصول دین اختیاری است تا انسان با عالم شدن، پختگی عقل و پیوند خوردن با دین شناسان دیندار شود این دینی که خداوند نازل کرده ملاک، بنیاد و اساس شناختش چیست؟ انسان چگونه دین خدا را از بقیه راه‌ها و جاده‌ها تشخیص دهد؟

وی با تاکید بر اینکه پروردگار سه ملاک برای شناخت اسلام واقعی قرار داده است، بیان داشت: دو ملاک برای شناخت اسلام واقعی قرآن و اهل بیت است. یک سوال مطرح است چرا پیامبر قبل از وفاتشان به شناخت اهل بیت اصرار داشتند؟ زیرا می‌دانستند شناخت دین اسلام از متن قرآن کریم بدون وجود اهل بیت امکان پذیر نیست، اگر انسان تنهایی به سراغ قرآن برود منحرف می‌شود برای همین لازم است قرآن از طریق اهل بیت (ع) شناخته شود. ملاک دیگر انسان‌های بزرگی هستند که خداوند منش، دین و اخلاق آنان را در قرآن ذکر می‌کند.

انصاریان ادامه داد: برای مثال قرآن کریم می‌فرماید ابراهیم برای امت سرمشق است در کمال فروتنی خداوند را عبادت می‌کرد و راهش راه خدا بود، بننده‌ای بود که نعمتی را هزینه کمترین گناه نکرد، او یک بنده جامع و کامل بود و برای من است؛ بسیاری از انسان‌ها برده ابلیس هستند و درصد بسیاری از انسان‌ها از سرمایه‌های عظیم شیطانی محسوب می‌شوند. بسیاری از انسان‌ها تحت ائمه کفر بوده و تعداد کمی هستند که با امام حسین (ع) و ائمه اطهار پیوند دارند. شیعه واقعی کسی است که وقتی می‌گوید پدر و مادرم فدای تو؛ دروغ نگوید. خداوند می‌فرماید ابراهیم کسی است که من او را در راه اسلام قرار دادم اسلام ابراهیم تجلی اسلام و اهل بیت است.

این سخنران مشهور با بیان اینکه حق با قرآن و اهل بیت است و ما بقی همه باطل هستند، اظهار داشت: هر چه خوبی در این دنیا بوده به ابراهیم عطا شده است و در آخرت همه انسان‌ها می‌بینند که خداوند چه مقامی به ابراهیمی داد و ایشان در زمره صالحین قرار گرفت. در قیامت حضرت عباس و حضرت ابراهیم در کنار هم هستند.

وی با اشاره به اینکه گریه کردن جزئی از دین است، بیان داشت: دو گریه در اوج ارزش است نخست گریه بر عظمت، ترس و عشق به خداوند متعال و دیگری گریه بر امام حسین است. گریه برای محبوب مثبت که خاموش نمی‌شود و عاشق را رها نمی‌کند عبادت است گریه برای خدا از ارزش بی نهایت برخوردار است. اهل بیت درباره گریه بر امام حسین می‌فرماید در بین همه کارهایی که انسان را مقرب الهی می‌کند گریه بر امام حسین است.

انصاریان به بیان خاطره‌ای از مرحوم شیخ امیر محمدی پرداخت و گفت: یک روضه خوان خوب و با اخلاص به نام آقاشیخ امیر محمدی که پای منبرش مردم خوب گریه می‌کردند در شرح حال خود می‌نویسد در یکی از شب جمعه‌ها یک ساعت بعد از نیمه شب بلند شدم و به سمت تخت فولاد حرکت کردم تا در دعای کمیل دعاخوانان بسیار مهم اصفهان شرکت کنم. وقتی به تکیه مرحوم آیت الله العظمی سید محمد باقر درچه ای رسیدم یک ساعت مانده بود دعای کمیل آغاز شود برای همین گلیم‌ها همه تاکرده بود و من روی یکی از همین گلیم‌های تاکرده نشستم و منتظر ماندم تا مراسم شروع شود.

وی افزود: ناگهان چشمم به قبر سید محمدباقر افتاد گفتم تو یقیناً نزد پروردگار آبرومند هستی و من یک روضه خوانی هستم که به اندازه انگشت کوچک شما هم نمی‌شوم، اگر ممکن است از عالم برزخ خودت به من خبر بده.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: این روضه خوان می‌گوید در حال خودم بودم، چشمم گرم شد و خوابم برد دیدم جمعیت بسیار قابل توجهی که عده‌ای ایستاده و عده‌ای نشسته اند و آیت الله درچه ای نیز بین این جمعیت با لباس سفید ایستاده است، برگشت و به من گفت شیخ امیر از برزخ خبر می‌خواهی؟ گفتم: بله! گفت: در دنیا که بودم هر قدمی برای امام حسین برداشتم و هر کار خیری که برای حضرت انجام دادم در برزخ پای من حساب شد. به من گفت شیخ امیر هرگز هرگز از حسین و راه حسین زمانی که ملک موت نیامده تو ببرد دست برندار اینجا بیایی می‌بینی که همه اش حسین است.