به گزارش سرویس اقتصادی پایگاه تحلیلی خبری 598، رویکرد دولت سیزدهم درجهت احیای اقتصاد با جدیت ادامه دارد. رئیسی و کابینهاش با اتخاذ سیاست افزایش سطح تعاملات تجارت بینالملی کار خود را آغاز، تاکنون توانسته موفق ظاهر بشود.
از خرید واکسن گرفته تا عضویت در سازمان همکاریهای شانگهای و احیای کریدور شمال به جنوب و... همگی خبر از موفقیتهای دولت در این عرصه را میدهد.
در سه ماه اخیر شاهد احیای سه کریدور مهم ترانزیتی منطقهای و فرامنطقهای شامل کریدور حساس شمال به جنوب، کریدور (KITI) و کریدور ترانس-کاسپین بودیم. دعوت وزیر امور خارجه چین از امیرعبداللهیان برای حضور و سخنرانی رئیس جمهور در اجلاسیه پیمان بریکس میتواند گام دیگری در توسعه روابط تجاری ایران در عرصه بین المللی باشد.
بریکس که از به هم پیوستن اول نام کشورهای عضو یعنی برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی بوجود آمده، 24.4 درصد قدرت اقتصاد و 20 درصد تجارت دنیا را در بر میگیرد. همچنین مجموع تولید ناخالص داخلی کشورهای عضو از 9662 میلیارد دلار در سال 2009 به 20646 میلیارد دلار در سال 2020 رسیده است.
از سوی دیگر صندوق بینالمللی پول نیز پیشبینی کرده که سهم گروه بریکس از اقتصاد جهانی در سالهای آینده همچنان افزایشی خواهد بود و در سال ۲۰۲۷ به ۲۸.۹ درصد خواهد رسید.
شرایط کنونی با امکانات و فرصتهای عظیمی مشخص میشود که نمونهای از زمانهای بحران و تغییرات پارادایم است. خلاقیت و استفاده از پنجره های فرصت می تواند به طور بالقوه سناریوهای جدیدی را برای کشورهای نوظهور در سیستم جهانی ایجاد کند. این به خود کشورهای در حال توسعه بستگی دارد که تا چه اندازه فعال باشند و استراتژی مشترکی را ایجاد کنند که از روندهای دگرگونی که در معماری جدید ژئوپلیتیکی و اقتصادی بین المللی ظاهر می شود، استفاده کنند.
بریکس با رسیدن به درجه قابل توجهی از نهادینه شدن و همچنین ایجاد سازمان های چندجانبه جدید مانند NDB، به بستری برای کشورهای در حال توسعه و اقتصادهای نوظهور تبدیل شده تا وزن بیشتری در تصمیم گیری در مورد سرنوشت بشریت داشته باشند.
کشورهای بریکس علاوه بر اینکه از نظر جمعیت، انبوه زمین و فعالیت اقتصادی کشورهای بزرگی هستند، تا حدودی دارای مناطق جغرافیایی وسیعی هستند.
با حمایت فعالانه چین از گسترش بریکس و توسعه "بریکس پلاس"، خانواده بریکس قرار است به انجمنی ضروری برای منافع جمعی کشورهای در حال توسعه و نوظهور تبدیل شود. ماموریت بریکس اساساً تحکیم، دفاع و گسترش نظم بینالمللی چند قطبی بر اساس قوانین بینالمللی و سازمان ملل متحد و غلبه بر قرنها توسعه نیافتگی و نابرابری ریشهدار بین شمال و جنوب جهانی است.
لذا در این میان حضور ایران در این پیمان میتواند تضمینی برای پیشرفت و توسعه ایران در آینده باشد. در واقع ایران میتواند با نقش فعال خود در منطقه و همچنین استفاده از ظرفیتهای موجود در بریکس، زمینه را برای پیشرفت خود فراهم سازد.
اگرچه پیمان بریکس بیشتر جنبه اقتصادی دارد، اما ایران میتواند با بهرهگیری از این موقعیت، گامی مهم در جهت انتقال تجربه به ایران را بردارد.
هوانگ رنوئی، معاون اجرایی مؤسسه کمربند و جاده و دانشگاه فودان چین در این باره گفته است:
«روند اساسی کشورهای بریکس که در حکمرانی اقتصادی جهانی مشارکت میکنند، انجام اصلاحات با حفظ ثبات مکانیسمهای حکمرانی قدیمی و ایجاد مکانیسم حکمرانی جدید با توجه به الزامات عینی جدید است.
ساخت یک سیستم جدید حکمرانی جهانی در چهار سطح انجام خواهد شد: سیستم سازمان ملل متحد، G20، BRICS Plus، و مکانیسم های منطقه ای. در میان آنها، سیستم سازمان ملل از مکانیسم حکومتی قدرت های بزرگ پس از جنگ جهانی دوم به سیستم حکمرانی جهانی قرن بیست و یکم تبدیل خواهد شد. تغییرات اقلیمی و سلامت عمومی به مسائل حکومتداری فوری تبدیل شده اند.
G20، بدنه اصلی مکانیسم هماهنگی اقتصاد کلان جهانی که به طور مشترک توسط اقتصادهای توسعه یافته و در حال ظهور انجام می شود، در طول بحران مالی سال 2008 برجسته بود.
در مواجهه با تورم جدید جهانی و مشکلات زنجیره تامین، نهادینه شدن آن باید به پیشرفت خود ادامه دهد. "بریکس پلاس" توسعه و نوآوری کشورهای بریکس است و گروهی از قدرت های نوظهور است که در حال ایجاد است و انگیزه جدیدی به اصلاح مکانیسم حکمرانی جهانی می بخشد.»