جهادتبیین مقدمه ضروری آماده سازی وحضور مردم درجامعه سازی‌ دینی

پایگاه 598: مصلحت اندیشی منفعلانه مسئولین ِلبیرال نظام جمهوری اسلامی ایران درطول ۴۰ساله گذشته بآعث شده است که #مردم از جریان فرآیند تصمیم گیری‌ها ومشکلات سياسي ،فرهنگي،اقتصادي مهم بی خبرگذاشته شوندومردم انقلابی رادچار روزمره‌گی نمایند وسطح حساسیت‌ها آنقدر تنزل داده شود که در مقابل تصمیم‌گیری سرنوشت ساز برای دولت و ملت واکنش مناسبی نیز بعضا ازخودنشان ندهندیعنی دراستمرار انقلاب اسلامي حال و احساس حضور درجبهه #درگیری اسلام و استکبار تضعیف یا ازبین برود بنابراین وقتی هم جامعه
انتظاری که اسلام از مردم دارد را درست تشخیص ندهند. آنگاه راه شک وشبهه مرزهای اعتقادی رانیز فرا می گیرد و این تصور غلط برای عده ای از مردم پیش آید که #کربلاء تمام شد و فقط باید برای آن‌ بگریند و لباس مشکی بپوشند. لذا وقتی این فکر و بینش انحرافی پيدا شد و راهبران فکری‌ جامعه هم درصدد تبيين آن برنیامدند جوان‌ ما گمان می‌کند یک بار باید خون داد و فقط یک مرتبه باید جهاد کرد آن هم مربوط به صدر اسلام بوده‌، یا اینکه امام و زعیم جامعه می فرماید #خرمشهرها در پیش است‌ حال اگر برای مردم‌ این کلام رهبری را خوب توجیه و تبیین نکردیم که " خرمشهرها در پیش است یعنی چه؟ اینجاست که فاصله بین امام و رهبر اتفاق می‌افتد اما اگر برای آحاد مردم خوب و قابل فهم و منطقی توضيح داده شود که خرمشهرها در پیش است به معنای تکرار تاریخ است و تنها فرهنگ مقاومت و مسئولیت پذیری و تکلیف پذیری است که‌ می تواند مردم را با آرمان های اسلام و انقلاب نگه دارد.

پس اینکه بسیاری از مردم جامعه این دانسته ها را نمی دانند و با این فرهنگ آشنا نیستند معنایش این است که نباید از آن‌ها انتظار مقاومت و همراهی در همه چالش ها را داشت چرا که آن ها در عالمی که شما در آن هستید سیر نمی کنند یعنی شما آن ها را با این عالم آشنا نکردید پس نباید از آن ها تکلیفی را که بصیرت و فهم دینی و ظرفیت آن را ندارند انتظار داشت.

آن ها از تکلیفی که برای شما غایت شیرینی و کمال است گریزان اند، چطور انتظار دارید در خرمشهر ها بسوزند و بسازند و ولایت مداری کنند و بنظر این همان پیچ تاریخی تعیین کننده ای هست که باز هم نقش مردم در گذر از آن بسیار اهمیت دارد و فراموش نکنیم این کلمه نورانی و در عین حال ساده و همه فهم امام: من از همه شما منت مى‏ کشم؛ من خادم همه شماهستم" پس نتیجه می گيريم که‌ مااحتیاج به زبان تفاهم تازه ای می‌باشیم که ظرفيت برقراری بالایی درارتباط و انتقال پیام به تمامی اقشار جامعه راداشته باشد و همچنین برای گذر از پیچ تاريخي نیازمند پیوند امام و امتحان هستیم و این پیوند همان وحدت‌ کلمه است که شامل همدلی,همفکری و همکاری اجتماعی درکلیه سطوح و اقشار جامعه می‌باشد.