سیاه بازی در کن! / خانم علیدوستی هنرمند گرامی با این پز نمی‌شود از درد مردم گفت! + واکنش ها

به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه 598، جشنواره کن جشنواره‌ای سالانه است که در کن فرانسه برگزار می‌شود. این جشنواره یکی از بزرگترین رویدادهای سینمایی جهان و محلی برای پیش‌نمایش فیلم‌های جدید از تمامی ژانرها به‌شمار می‌آید. جشنواره کن در سال ۱۹۴۶ تأسیس شد. این رویداد هر ساله معمولاً در ماه مه در کاخ‌های جشنواره و کنگره‌ها برگزار می‌شود. اهداف جشنواره کن اگرچه برای رقابت و داوری فیلم‌های جدید در سرتاسر جهان می باشد اما برای ایرانیان همواره سیاست به هنر تقدم داشته و کن بستری شده برای سیاه نمایی علیه مردم و کشور ایران!

خاطر نشان می شود با مرور جوایز ایرانیان حاضر در کن، به وضوح مشخص است که هر فیلمی بهتر علیه کشور عزیزمان سیاه نمایی و اغراق کند بیشتر مورد توجه داوران قرار می گیرد و  سیاسی کاری مطلق جای هنر را در این جشنواره حداقل در بخش مربوط به ایران گرفته است.

اما جدای از ماهیت جشنواره که در آن هنر و سینما جای خود را به سیاست و سیاسی کاری مطلق داده است، تأسف بار تر این است که به نظر می رسد انتقادهای بی منطق، سیاه نمایی و تحریف علیه ایران عزیزمان از زبان برخی هنرمندان حاضر در جشنواره به یک پرستیژ و روال تبدیل شده است.

در جشنواره امسال کن مصاحبه های سیاسی ترانه علیدوستی با بی‌بی‌سی و پیمان معادی و  سیاهنمایی و تحريف عليه کشورمان و حتی مصاحبه جوگیرانه سعید روستایی در خصوص اصلاحات فیلمش بیشتر از همه به چشم آمد!

خانم علیدوستی، بازیگری که دیروز ادعا کرده بود شنای زنان در ایران ممنوع است و علی‌رغم دعوت مقامات فدراسیون شنای ایران برای تماشای مسابقات قهرمانی شنای زنان در کشورمان ترجیح داد سکوت کند و به روی خودش نیاورد، این بار مدعی خفقان شده و می‌گوید در ایران همه چیز ممنوع است و مردم هر روز از صبح تا شب مشغول جنگیدن با موانع هستند! و البته هیچ کس از او سؤال نکرد در صورت چنین خفقان و سرکوبی چگونه او توانسته در بیش از بیست فیلم و سریال نقش‌آفرینی کند، کتاب به بازار نشر بفرستد و از جشنواره‌های دولتی ایران جایزه دریافت کند!؟

نمونه ای از خفقان و سرکوب خانم علیدوستی

خبرگزاری ایرنا هم در این خصوص نوشت:

ترانه علیدوستی به‌مانند عرف تقریبا همیشگی خود در هنگام عزیمت به جشنواره‌های خارجی، با یک بنگاه خبری خارجی به گفت‌وگو نشست و طی آن، به ابراز عقاید و نظرات خود پرداخت.

اما آنچه در این گفت‌وگو، فراتر از نظرات این بازیگر، جلب توجه می‌کند، تمایل وی برای گفت‌وگو با بنگاه‌های خبری و رسانه‌های خارجی است. بازیگری که در داخل کشور تقریبا با هیچ‌یک از رسانه‌ها گفت‌وگو نمی‌کند، تلویحا اعلام کرده که رسانه‌ای برای بیان نقدهای خود ندارد.

حال آن‌که چهره‌های به‌مراتب تندروتر از علیدوستی در تمام این سال‌ها، ضمن گفت‌وگو با برخی رسانه‌های داخلی، به بیان ایده‌ها و نظرات خود پرداخته‌اند و تحت هیچ پیگیری و محدودیت نیز قرار نگرفته‌اند.

ترانه علیدوستی تنها با یک حساب سرانگشتی اعلام کند که در طول یک‌دهه اخیر، با چند رسانه داخلی گفت‌وگو کرده و در مقابل، در این بازه زمانی، چه تعداد گفت‌وگوی تلفنی و حضوری با رسانه‌های خارجی داشته است.

تنها یک اعلام آمادگی از سوی این بازیگر کافی است تا ده‌ها رسانه تخصصی و غیرتخصصی، آمادگی خود را برای گفت‌وگو با این چهره اعلام کرده و سخنان وی را بدون حذف حتی یک واو منتشر کنند و از آنجایی که اتفاقی برای بسیاری از سخنان و ادعاهای افراطی که توسط همفکران خانم علیدوستی رخ نداده، قاعدتا او نیز از این اظهارنظرها مصون بوده و جریانی علیه وی شکل نخواهد گرفت.

این دوری علیدوستی از رسانه‌های داخلی به اندازه‌ای بوده که به‌نوعی در نشست خبری جشنواره کن، در تله خبرنگاران می‌افتد و سوالی که می‌بایست هفت سال پیش راجع به دستمزدهایش در سریال شهرزاد پاسخ می‌داد را این‌بار در یک نشست خارجی و بالاجبار پاسخ دهد.

غیبت این بازیگر در بسیاری از اکران‌های خصوصی و نشست‌های تخصصی، خود نشان می‌دهد که وی تا چه اندازه‌ای سعی دارد تا چندان در چشم رسانه‌های داخلی نباشد.

علیدوستی در شرایطی از نبود رسانه برای بیان نقدهای خود سخن می‌گوید که وی خود به نوعی، جریان رسانه‌ای کشور را سرکوب کرده و جزو آن هنرمندانی محسوب می‌شود که تعامل خوبی با رسانه‌ها ندارد.

چهره موجهی که علیدوستی در جشنواره‌های خارجی از خود نشان می‌دهد، دقیقا برخلاف آن چیزی است که وی در مواجهه با رسانه‌های داخلی از خود به نمایش می‌گذارد. همواره عرف بر این است که خبرنگاران، روابط خوبی با برخی چهره‌های شناخته‌شده حوزه خود دارند حال آن‌که ترانه علیدوستی از معدود چهره‌های سینمایی است که یا رفقای خبرنگار ندارد و یا اگر دارد، به اندازه‌ای اندک است که منجر به هیچ تغییر رویه رسانه‌ای در وی نمی‌شود تا در نتیجه هر چند وقت یک‌بار، سخنان خود را از طریق گفت‌وگو بارسانه‌های خارجی بیان کند.

بنابراین به نظر می‌رسد که خانم علیدوستی در جایگاه نخست، بهتر است به جای نقد شرایط موجود، روال خود را تغییر داده و زمینه انجام گفت‌وگو را فراهم کند و وقتی این اتفاق افتاد و اندیشه‌ها و نظرات وی با محدودیت مواجه شد، آن‌وقت به رسانه‌های خارجی پناه ببرد و شکایت خود را آنجا مطرح کند. حیف از رویه این بازیگر قدرتمند است که اندیشه پر از خطای خود را این‌چنین راحت، دستخوش حواشی دست‌چندم قرار می‌دهد.

واکنش ها

خانم ترانه علیدوستی هنرمند گرامی با این پز نمی‌شود از درد مردم گفت!

آزیتا ترکاشوند بازیگر سینما و تلویزیون به اظهارات ترانه علیدوستی در جشنواره کن واکنش تندی نشان داد و گفت:
خانم ترانه علیدوستی هنرمند گرامی با این پز نمی‌شود از درد مردم گفت؛ راستی چرا آنجا صدای مردم را نشنیدی؟ چرا نگفتی کمر مردم از تحریم‌ شکسته؟ چرا با یک تسلیت تسلای دل مردم داغ‌دیده آبادن نبودی؟

خودتان را مسخره جهان می کنید

عضو تیم ملی ووشو بانوان با اشاره به اینکه سلبریتی ها این نوع اظهارات ضد ایرانی را برای خوشایند بیگانگان بیان می کنند نه تنها عزیز نمی شوند بلکه مورد تمسخر هم قرار می گیرند گفت:آن کسی که این اظهارات را می شنود تفکیک نمی کند که این شخص در خصوص یک قشرخاص از ایران صحبت می کند یا برای اهداف خود جمهوری اسلامی را مورد هدف قرار داده بلکه شنونده می گوید منظور ایران است و خودشان هم عضو همین ایران هستند.

پریسا حیدری از دختران ورزشکار قم عضو تیم ملی ووشو بانوان دارای چندین مدال ملی و دو طلا و یک نقره جهان است وی دانشجوی مقطع دکتری است و در یک سال همزمان به تیم ملی ووشو و جوجیتسو دعوت شد و دعوت تیم باشگاهی ووشو اتریش را به دلیل درخواست عدم حجاب رد کرد.