این اقدام روسیه، نه تنها واکنش غرب را برانگیخت بلکه باعث شد آمریکا و متحدانش مجموعهای از تحریمها را علیه مسکو اعمال کنند. اما شورای امنیت سازمان ملل نتوانست روز شنبه قطعنامهای را در محکومیت اقدام نظامی روسیه در اوکراین تصویب کند، زیرا روسیه از حق وتوی خود استفاده کرد.
همانطور که اشاره شد جامعه جهانی در اقدامی هماهنگ شروع به تحریم روسیه کردند و به جز تحریم های سیاسی و اقتصادی، جامعه ورزش نیز که تا پیش از این ورزش را از سیاست جدا میدانست با لغو برنامه های ورزشی در روسیه از قافله عقب نماند. ابتدا یوفا میزبانی فینال لیگ قهرمانان فوتبال اروپا را از سنپترزبورگ گرفت و به پاریس داد.
فدراسیون های مختلف یکی پس از دیگری ورزش روسیه را به بهانه حمله به اوکراین تحریم می کنند و این در حالی که همه آن ها همواره شعار جدایی ورزش از سیاست را سر می دادند.
در همین راستا ورزشهای دیگر نیز دست به کار شدند، اول میزبانی روسیه در فرمول یک لغو شد. سپس فیفا یک گام جلوتر رفت و دستور داد تیم ملی فوتبال روسیه باید کلیه مسابقاتش را در زمین بیطرف، بدون پرچم و سرود ملی روسیه انجام دهد و کمیته بینالمللی المپیک به فدراسیونهای جهانی توصیه کرد که روسیه را محروم کنند.
در این خصوص روزنامه جوان هم نوشت: جنگ اوکراین یک تعریف جدید از ورزش در اروپای غربی و سازمانهای بینالمللی ورزشی را نشان داد: «ورزش ما عین سیاست ما و سیاست ما عین ورزش ماست!»
با آنکه سالهاست برای آنها که چشم آبی و موی بلوند ندارند از جمله ایرانیها، ورزش از سیاست جداست و همین حالا برای ورزشکاران ایرانی محرومیتهایی وجود دارد. بارها گفتهایم وزارتخانههای ورزش و امور خارجه باید با دپیلماسی قوی براساس قانونی که میگوید کشورهای متخاصم میتوانند با یکدیگر مسابقه ورزشی ندهند، حق مسابقه ندادن ایرانیها و ملتهای مسلمان با ورزشکاران صهیونیستی را قانونی کنند تا دنیا این حق را به رسمیت بشناسد، اما مسئولان در اینباره کوتاهی کردهاند.
حالا در غرب به محض اینکه یک کشور شرقی به یک شرقی دیگر که دل در هوای غرب داشته حمله کرده است، همه کشورهای غربی تحریمهای ورزشی برای روسیه اعمال کردهاند و میزبانی چندین مسابقه رسمی را از روسیه گرفتهاند.
لهستان با آنکه شانس زیادی برای شکست دادن روسیه و حضور در جامجهانی داشت، اعلام کرده که با روسیه مسابقه نمیدهد و ستاره این تیم، پرچم اوکراین را به بازو بسته و دهها حمایت آشکار ورزشی دیگر از یک ماجرای غیرورزشی. کاری که برای ملتهای دیگر از جمله ما وقتی شبیه آن انجام شود، کل فدراسیون و ورزشمان را از هستی ساقط میکنند، اتفاقی که برای جودو افتاد و تهدیدهای دیگر در رشتههای دیگر نیز وجود دارد. الان زمان آن است که وزارتخارجه و ورزش نشان دهند مقابل جنگ اوکراین و استانداردهای دوگانه آن منفعل و ناتوان نیستند.
کمیته بینالمللی المپیک، فدراسیونهای جهانی و تمام آنهایی که ادعا دارند ورزش از سیاست جداست و صدا را در گلو میاندازند که دخیل کردن مسائل سیاسی با روح المپیک، منشور المپیک و میدان پاک ورزش منافات دارد فقط حرف مفت میزنند.
بله به همین صراحت، حرف مفت میزنند. از دید اینها ورزش از سیاست جداست، اما فقط تا زمانی که منافع آنها در خطر نباشد، والا غیر از این ورزش عین سیاست و عجین شده با آن است. نمونهاش همین رفتار با ورزش و ورزشکاران روسیه در روزهایی است که تنش نظامی بین این کشور و اوکراین بالا گرفته و منجر به درگیری نظامی شده است. جالب است که درگیری بین دو کشور اتفاق میافتد، اما کشور سوم میآید وسط و میگوید با روسیه بازی نمیکنیم، حتی اگر به جام جهانی نرویم! این را لهستانیها میگویند و جالبتر اینکه لوانوفسکی ستاره گلزنشان هم با تأیید این مطلب ناگهان حس انسان دوستیاش گل میکند و با لباس بایرنمونیخ پرچم اوکراین را به بازو میبندد و بعد هم میگوید: «نمیتوانم تصور کنم در حالی که تجاوزات مسلحانه در اوکراین ادامه دارد، در مقابل تیم ملی روسیه بازی کنم. فوتبالیستها و هواداران روسیه در این مورد مسئولیتی ندارند، اما ما نمیتوانیم وانمود کنیم که هیچ اتفاقی رخ نداده است.»
در ادامه بخشهایی از واکنشهای کاربران را در این خصوص مرور کردهایم:
امیرعلی صفا:
اسرائیل ۷۰ سال انواع جنایات رو در فلسطین انجام داد. محمد ابوتریکه بازیکن فوتبال مصر فقط زیر پیراهنش یک شعار در همراهی با غزه نوشت، فیفا اون رو به خاطر دخالت سیاست در ورزش جریمه کرد. حالا رسماً بیانیه صادر و تهدید میکنه، ورزش سیاسی نیست مگر برای خودشان.
جلال رشیدی کوچی:
دیشب بازی بارسلونا و اتلتیکو نگاه کردم، ۹۰ دقیقه واژه زیبای No War در حرکتی بیسابقه به درستی روی صفحه تلویزیون نمایش داده میشد. فلسطین و غزه ۶۰سال. افغانستان ۲۰ سال. عراق ۱۰ سال. سوریه شش سال. یمن هشت سال. دریغ از یک دقیقه نمایش No War برای ملتهای مظلوم این کشورها.
جواد تاجیک:
فوتبال سیاسی، یعنی یوفا و فیفا روسیه رو به خاطر حمله به اوکراین از حضور در تمام رقابتهای فوتبال محروم میکنند، اما میزبانیهای بینالمللی عربستان رو بعد از تجاوز به یمن بیشتر میکنند...
کریم حقی:
یوفا و فیفا از این همه تناقض حالشان به هم نمیخوره؟! همشون واسه اوکراین بسیج شدن، ولی وقتی طرفداران تیم فوتبال سلتیک پرچم فلسطین رو آوردن ورزشگاه، باشگاه سلتیک رو جریمه کردن!
کبری آسوپار:
عمری ایران تخطئه شد که در میادین ورزشی مقابل صهیونیستها حضور نمییابد. حالا در قلب اروپا میخواهند مقابل روسیه - که جعلی هم نیست- به همین شیوه ایران عمل کنند. خیلی از آنها که ایران را سرزنش میکردند، الان برای اروپاییها هورا میکشند. البته فوتبال سیاسی نیست؛ شرافت هم سیاسی نیست!
محسن زمانپور:
وقتی صهیونیستها در غزه نسلکشی میکردن وقتی عربستان چندین سال است هرچه بمب و موشک بر سر یمن خالی میکند، به هیچکس اجازه ندادند در ورزشگاهها از این جنایات حرفی بزنند. چون فوتبال سیاسی نیست. حالا که نوبت چشم آبیهای مو بور رسیده، آسمان یکهو تپید فیفا و یوفا میخواهند بیانیه سیاسی بدهند.
کاربری با نام «آقای تحلیلگر»:
شاید پرداختن به اینکه فوتبال سیاسی است یا خیر خیلی صحیح نباشد. مسئله اوکراین ثابت کرد ماجرا فراتر است. فوتبال یک سلاح مؤثر و یک ابزار است که غرب هرکجا لازم باشد از آن استفاده میکند. گاه برای خیره کردن چشمها به اوکراین و گاه برای پرت کردن حواسها از یمن و غزه...
ایمان قنبری:
فیفا روسیه رو تحریم کرده و گفته هیچ بازی بینالمللی در خاک روسیه انجام نمیشه و احتمال حذف روسیه از جام جهانی فوتبال هست. قبول! چرا فیفا عربستان رو به خاطر حمله به یمن تحریم نکرد؟ یا سالها قبل عراق رو به خاطر حمله به ایران؟ #حمایت_گزینشی