وقتی مسابقات «فرمول‌یک» مهم‌تر از جان آزادیخواه بحرینی است!

«فردا»: دولت مستبد بحرین همچنان به اعتراض‌های صلح‌آمیز مردم خود حمله می‌کند، هم‌زمان یکی از رهبران معترضین، عبدالهادی الخواجه به‌خاطر اعتصاب غذا در بستر مرگ افتاده است، درهمین‌حین مسابقات فرمول 1 اتوموبیل‌رانی در 22 آپریل در بحرین برگزار خواهند شد و گویا در این میان این امر مهمتر از سرنوشت مردم بخرین برای غرب است. آنچه می خوانید مقاله ای است در وب‌سایت صلح انگلیس به قلم مرتضی حسین در همین خصوص

 *******************

پشت دیوارهای زندان، مردی که سال گذشته کمک کرد تا اعتراضات طرفداران دموکراسی در بحرین ادامه پیدا کند، به نبرد دردناک خود در تنهایی ادامه می‌دهد، او خواستار آزادی است اما رسانه‌ها خبر او را پوشش نمی‌دهند.

دادگاه نظامی عبدال-هادی الخواجه را بعد از شکنجه و کتک خوردن به حبس ابد محکوم کرد، تمامی این‌ها به‌خاطر «جرایم» او بود، حمایت از حقوق بشر و دموکراسی‌خواهی برای کشور خویش.

او در اعتراض به این ناعدالتی در 8 فوریه‌ی 2012 دست به اعتصاب غذا زد، درحالی‌که قسم خورد یا آزاد خواهد شد یا شهید خواهد شد و امروز (زمان نوشتن این مقاله) شصت‌ویکمین روز اعتصاب غذای خویش را می‌گذراند. وی بعد از دو ماه کامل خودداری از خوردن غذا در اعتراض به زندانی شدن و شکنجه شدن خویش، همچنان استوار باقی مانده است اما بدن او به حداکثر مرزهای تحمل خود رسیده است.

دختر او چند روز با مقامات زندان عملاً جنگید تا اجازه‌ی ملاقات با پدر را پیدا کند و عاقبت گزارش داد ال-خواجه «به‌سختی نفس می‌کشد و به زودی به شهادت خواهد رسید.» او همچنین ملاقات کوتاه خود با پدر را این‌گونه توصیف می‌کند: «صدای او و لحن صحبت کردن‌اش مانند این بود که خداحافظی می‌کند... مطمئن نیستم دوباره بتوانیم او را ببینیم.»

سال گذشته در زمانی‌که وی به حبس ابد محکوم شد، وکیل‌اش دادگاه را غیرمنصفانه و همراه با انگیزه‌های سیاسی خواند. متهم در دادگاه دست خود را بالا برده بود و خواسته بود تا توجه‌ها جلب این مساله شود که «راه مبارزات صلح‌آمیز را ادامه خواهم داد.» او مستحکم به قول خود وفادار مانده است و امروز به نقطه‌ی حساس زندگی‌اش رسیده است.

در زمانی‌که الخواجه با تنها ابزارهای باقی مانده‌اش به اعتراض صلح‌آمیز خود ادامه می‌دهد، رژیم بحرین با قساوت تمام به سرکوب جنبش طرفدار دموکراسی در بحرین ادامه می‌دهد، جنبشی که زندانی امروز، در گسترش آن نقش داشت. به‌رغم این‌که وی به دفاع از حقوق بشر متهم شده است، و به‌رغم این واقعیت که او سند کشته‌ها، شکنجه‌ها و زندانی‌های بدون دادگاه شهروندان بحرینی را جمع‌آوری و منتشر می‌کرد، دولت امریکا به حمایت گسترده از رژیم آل خلیفه ادامه می‌دهد، درحالی‌که این رژیم به سرکوب اعتراضات مشغول است و به‌هیچ‌عنوان توجه‌ای به درخواست‌ها برای آزادی ال-خواجه و دیگر فعالان دموکراسی‌خواهی نشان نمی‌دهد.

درحالی‌که امریکا مکرر ادعا می‌کند همراه جنبش‌های دموکراسی‌خواه در خاورمیانه و دیگر کشورهای سرتاسر جهان است اما در این‌جا این دولت «روابط تجاری در حالت عادی» را با دولت بحرین دنبال می‌کند. درهمین‌حین دولت بحرین مستقیماً به سرکوب و قتل معترضین مشغول است، ولی دولت امریکا تصمیم گرفت تا 53 میلیون دلار دیگر اسلحه و تجهیزات نظامی به این کشور انتقال دهد. تجهیزاتی که علیه مردم بومی به کار گرفته می‌شوند. هم‌زمان اعتراضات به آل خلیفه بیشتر و بیشتر می‌شود، به نه تنها از دولت بحرین حمایت می‌گردد بلکه این دولت را بیشتر از قبل مسلح می‌کنند.

درحالی‌که مقامات رسمی امریکایی به فعالان حقوق بشر قول داده‌اند به صورت پنهانی لابی کرده و الخواجه و دیگر فعالان زندانی را آزاد می‌کنند، دولت امریکا هرگونه سند موجود درباره‌ی جنایات هم‌پیمانان خود در خلیج فارس را انکار می‌کند، به‌هیچ‌عنوان خواستار آزادی الخواجه یا هیچ‌کدام دیگر از زندانی‌ها نشده است.

بخشی از سکوت امریکا به‌خاطر اهمیت استراتژیک بحرین برای این دولت است. این کشور، پایگاه مادر شاخه‌ی پنجم نیروی دریایی امریکا است، این کشور از اصلی‌ترین پایگاه‌های لجستیک امریکا در منطقه محسوب می‌شود، و در سال‌های اخیر، امریکا به کمک بحرین و پایگاه‌های خود در بحرین، به کشورهای منطقه لشکر کشیده است.

اگر امریکا از دولت آل-خلیفه بخواهد تا به حقوق دموکراتیک مردم خود احترام بگذارد و از حق مردم برای اعتراض در مقابل دولت بحرین دفاع کند، احتمالاً رابطه‌ی دوستانه‌ی بین دو کشور خدشه‌دار خواهد شد. رابطه‌ای که برای تمایلات نظامی امریکا بسیار مفید واقع می‌شود و در نتیجه‌ی این سکوت، دولت بحرین می‌تواند آزادانه به سانسور و همچنین گسترش سرکوب دامن بزند.