کد خبر: ۴۹۴۷۵۷
زمان انتشار: ۱۳:۵۳     ۰۱ آبان ۱۴۰۰
یک کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه خداوند در قرآن کریم بزرگداشت و تکریم پیامبر (ص) را واجب اعلام کرده است، گفت: گرامیداشت میلاد پیامبر (ص) اجرای فرمان خدا را در زمینه مهرورزى، تکریم و ترفیع ایشان است.

به گزارش پایگاه 598، به نقل از فارس، رسول گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) ۱۷ ربیع‌الاول سال عام‌الفیل چشم به جهان گشود و فردا برابر است با سالروز میلاد با سعادت پیامبر رحمت و مهربانی.

مهرورزی و تکریم پیامبر (ص) بر همه مسلمانان واجب است

حجت‌الاسلام محسن زمانی کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با فارس با اشاره به ضرورت تکریم و قدر‌شناسی از نعمت بزرگی به نام حضرت محمد (ص) گفت: خدای کریم در قرآن مجید، علاوه بر بیان اوصاف پیامبر (ص)، احترام و مهرورزى و تکریم نسبت به پیامبر (ص) را یکی از واجبات مسلمانان بر شمرده و در آیاتی چند، همگان را به این وظیفه شرعی فراخوانده است و هیچ فردى نمی‌تواند آن را انکار کند. بزرگداشت میلاد پیامبر (ص) را نیز می‌توان مصداقی از همین تکریم و تعظیم به پیامبر دانست که خداوند در قرآن به آن سفارش کرده است.

تکریم و بزرگداشت پیامبر (ص) دستور قرآن است اما وهابیت آن را حرام می‌داند

وی ادامه داد: وهابیت قائل است که برگزاری مراسمی تحت عنوان جشن میلاد پیامبر، بدعت است و دلیلشان این است که دلیلی بر این‌گونه مجالس وجود ندارد و این‌که در زمان پیامبر (ص) و صحابه چنین مراسمی وجود نداشته و گزارش نشده است، لذا انجام آن توسط مسلمانان بدعت است و بدعت هم حرام است. در جواب این افراد باید گفت که مهرورزى و تکریم به پیامبر (ص) یکى از اصول اسلام و دستوری قرآنی است که هیچ فردى نمی‌تواند آن را انکار کند.

نظر قرآن درباره تکریم پیامبر (ص)

این کارشناس مذهبی با بیان اینکه تکریم و قدر‌دانی از پیامبر (ص) دستور صریح خداوند است، گفت: خداوند در سوره مبارکه اعراف می‌فرماید: «فَالَّذِینَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِی أُنْزِلَ مَعَهُ أُولَٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ، [اعراف/۱۵۷] آنانکه به پیامبر (ص) ایمان آورده و به تکریم او پرداخته و او را یارى می‌‌کنند و از نورى که همراه وى فرود آمده پیروى می‌کنند، آنان همان رستگارانند.»

۴ دستور خدا درباره اطاعت از پیامبر (ص)

زمانی با اشاره به ۴ دستور خدا به امت برای یاری پیامبر (ص) گفت: این آیه به مسلمانان، چهار دستور می‌دهد. «آمنوا به»: به پیامبر ایمان بیاورید، «عزّروه»: به تکریم و تعظیم او بپردازید، «نصروه»: در سختی‌ها او را یارى کنید، «و اتبعوا النور الّذى أنزل معه»: از قرآنى که با او فرستاده شده، پیروى کنند.

وی ادامه داد: مشابه همین مضمون در آیه نهم سوره فتح نیز توصیه شده است: «لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُعَزِّرُوهُ وَتُوَقِّرُوهُ وَتُسَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَأَصِیلًا، [فتح/۹] تا (شما مردم) به خدا و رسولش ایمان بیاورید و از او دفاع کنید و او را بزرگ دارید و خدا را صبح و شام تسبیح گویید.»

تکریم پیامبر (ص) از فرائض واجب است و بزرگداشت میلاد حضرت تکریم آن بزرگوار است

این کارشناس مذهبی درباره گرامیداشت میلاد پیامبر (ص) گفت: با توجه به این دو آیه که مهر پیامبر (ص) و تکریم او را از فرائض می‌داند اکنون سؤال می‌شود، آیا گردهمایى مسلمانان در روز تولد پیامبر، تحقق بخشیدن به این دو آیه نیست؟ به طور مسلم، آرى! هر فردى که در این مجالس حضور یابد نوعى اظهار مهر، مودّت، تکریم و بزرگ‌داشت است. بنابراین، عمل مسلمانان ریشه قرآنى دارد، در این صورت، قطعاً بدعت نخواهد بود. بدعت، آن کار نوظهورى است که در قرآن و سنت براى آن اصل و اساسى نباشد.

لزوم نکوداشت میلاد پیامبر (ص) و شادمانی به دور از لهو و گناه

زمانی بلند آوازه کردن پیامبر (ص) را وظیفه امت دانست و گفت: در همین راستا، در جای دیگری از قرآن کریم می‌خوانیم که پروردگار به این نکته اشاره می‌فرماید که ما پیامبر (ص) را بلند آوازه کردیم: «وَرَفَعْنا لَکَ ذِکْرَکَ، [انشراح/۴] و آوازه تو را بلند ساختیم!» این آیه حاکى است که ترفیع پیامبر (ص) و بلندآوازه کردن او، یکى از نعمت‌هاى الهى بر پیامبر اسلام (ص) است، از این رو یکى از راه‌های «ترفیع پیامبر»، نکوداشت میلاد او و شادمانى به دور از هر نوع لهو و گناه در روز ولادت، همگى نوعى ترفیع نبى (ص) و بلند آوازه کردن اوست.

چگونه است که نزول مائده بر حواریون روز عید باشد و میلاد پیامبر رحمت و مهربانی عید نباشد

وی میلاد پیامبر (ص) را روز عید بزرگ مسلمانان دانست و گفت: اما این‌که روز میلاد را روز عید قرار دهند، چه ایرادی دارد؟ آیا میلاد پیامبر (ص) کمتر از نزول مائده بر حواریون است که آن را عید قرار دادند؟! «قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنْزِلْ عَلَیْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ تَکُونُ لَنَا عِیدًا لِأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآیَةً مِنْکَ وَارْزُقْنَا وَأَنْتَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ، [مائده/۱۱۴] پروردگارا! از آسمان، مائده‌ای براى ما فرود آر، تا عیدى براى اول و آخر ما و نشانه‌اى از جانب تو باشد و به ما روزى ده که تو بهترین روزى دهندگانى.» به‌راستى اگر روز نزول مائده (که نعمتى محدود و زودگذر است) استحقاق جشن گرفتن آن روز در تمام سال‌ها را دارد، چرا و چگونه ولادت پیامبر (ص) یا روز مبعث او (که نعمت بزرگ و جاویدان الهى براى بشریت است)، استحقاق چنین‏ جشن و سرورى را نداشته باشد؟!

مسلمانی که میلاد پیامبر (ص) را گرامی بدارد در حقیقت فرمان خدا را در زمینه مهرورزى، تکریم و ترفیع ایشان به اجرا درآورده‌

این کارشناس مذهبی در پایان گفت: هرگاه مسلمانان در هر روز و شبى و هر ماه و سالى مجلسى تشکیل دهند و در آن، فضائل و مناقب پیامبر (ص) را یادآور شوند و آیاتى که در حق او وارد شده تلاوت کنند و اشعارى را در مدح او بسرایند، در حقیقت فرمان خدا را در زمینه مهرورزى و تکریم و ترفیع وى به اجرا درآورده‌اند. علّت این‌که تنها روز ولادت را براى این کار اختصاص می‌دهند، این است که وجود پیامبر (ص) و تولّد او نعمت بزرگى است.

نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها