به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، امروز 21 سپتامبر است، تاریخی که به عنوان روز جهانی آلزایمر نامگذاری شده است؛ آلزایمر یک بیماری رایج است که برخی افراد بویژه در سنین پیری به آن دچار میشوند و به این ترتیب حافظه خود را به مرور از دست میدهند. در ادبیات سیاسی اما مفهومی دیگر به شکل تطبیقی خلق شده است، "آلزایمر سیاسی" یک مسئله اجتماعی شمرده میشود که طی آن بخشی از یک جامعه تجربههای تاریخی و فراز و فرودهای سیاسی را فراموش میکنند.
دولت روحانی به پایان رسیده و کادر مدیریتی کشور تغییر کرده است اما تبعات و آثار دولت یازدهم و دوازدهم تا سالیان سال بر زندگی و سرنوشت مردم سایه خواهند انداخت. تنها ثمرهی مثبتی که میتوان از دولت روحانی انتظار داشت "خلق تجربههای تاریخی" در حافظه مردم ایران است که میتواند جامعه را از فرورفتنِ دوباره در این باتلاق محافظت نماید، اما سوال اینجاست که آیا تجربههای تلخ دوران روحانی در خاطر مردم خواهد ماند یا با گذشت زمان دستخوش فراموشی میشود؟
دولت روحانی به پایان رسیده اما نمیتوان و نباید فراموش کرد که در دولت روحانی هزینه ساخت مسکن 10 برابر افزایش یافت، تورم مسکن به بیش از 700 درصد رسید و مدت انتظار خانهدار شدن در شهری همچون تهران 47 سال افزایش یافت؛ به عبارتی دولت روحانی مسیر خانهدار شدن را 47 سال طولانیکرد، بدین شکل کسانی که مستاجر بودهاند بعد از دولت روحانی مجبورند 47 سال بیشتر مستاجر بمانند تا بتوانند یک منزل 60 متری خریداری کنند.
نمیتوان و نباید فراموش کرد که در دولت روحانی رکورد تورم سالیانه شکسته شد و به بیشترین میزان خود در 60 سال گذشته رسید.
نمیتوان و نباید فراموش کرد که در دولت روحانی حجم نقدینگی 7 برابر شد و رشد اقتصادی به صفر رسید.
نمیتوان و نباید فراموش کرد که در دولت روحانی بدهی دولت به بانک ها 743 درصد افزایش یافت.
نمیتوان و نباید فراموش کرد که در دولت روحانی ضریب جینی و فاصله طبقاتی که در دولت های پیشین کاهش یافته بود دوباره به میزان سابق (قبل از دولت نهم) بازگشت.
نمیتوان و نباید فراموش کرد که در دولت روحانی قیمت خودرو 610 درصد افزایش یافت.
نمیتوان و نباید فراموش کرد که در دولت روحانی قیمت هر کیسه سیمان از 7 هزار تومان به 100 هزار تومان رسید.
نمیتوان و نباید فراموش کرد که در دولت روحانی قیمت هر کیلو مرغ از 6 هزار تومان به 40 هزار تومان رسید.
نمیتوان و نباید فراموش کرد که در دولت روحانی بیشترین کمکاری در زمینه توسعه نیروگاههای برق اتفاق افتاد و در نتیجه شاهد اعتراضات گسترده در کشور بودیم.