آیا ایران از "باتلاق برجام" نجات خواهد یافت؟

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری 598، روز گذشته علی باقری با حکم امیرعبدالهیان به معاونت سیاسی وزارت امور خارجه منصوب گردید و به این ترتیب جایگزین عراقچی شد، وی پیش از این معاون امور بین‌الملل و رئيس ستاد حقوق بشر قوه قضاییه و همچنین معاون سعید جلیلی در شورای عالی امنیت ملی بوده است؛ باقری از مخالفان سرسخت توافقنامه برجام است و اینک حضورش در وزارت خارجه نگرانی‌هایی برای جریان غربی-آمریکایی بوجود آورده است.

باقری معتقد است متن برجام از ابتدا دارای ابهاماتی بوده و به گونه‌ای تنظیم شده که ایران نتواند حقوق خود را در چارچوب آن استیفاء نماید، به گفته‌ی وی در متن برجام حداقل 30 مورد از الفاظ و عبارات نامفهوم و مبهم استفاده شده است که شرایط را برای کشور بسیار پیچیده کرده است.

به گفته‌ی باقری در متن برجام به مفاد ماده چهار NPT اشاره‌ای نشده و صرفا به واژگانی همچون «encouraging» یا «enjoy» اکتفا کرده‌اند که هیچ کاربردی در معاهدات بین‌المللی ندارد، از سوی دیگر برخورداری ایران از حقوق کشورهای عضو NPT مشروط به مواردی از قبیل "اجرای موفقیت‌آمیز" شده است اما مرجع احراز آن و کیفیت پذیرش آن مشخص نشده است و همین موضوع شرایطی را بوجود آورده که ایران حتی پس از اجرای مفاد معاهده نیز نتواند حقوق خود را استیفا نماید.

این دیپلمات ایرانی معتقد است در خلال برجام 100 حق هسته‌ای ملت ایران نادیده گرفته شده و در برخی موارد این حقوق به طور کامل از ایران سلب شده است، از سوی دیگر برجام در زمینه برداشتن تحریم‌ها نیز دارای اشکالات جدی می‌باشد.

باقری به این نکته اشاره دارد که طبق درخواست مقام معظم رهبری می‌بایست تحریم‌ها در روز توافق برداشته شود اما در جریان برجام "برداشته شدن تحریم‌ها" به موافقت طرف مقابل گره خورده است، حتی در برخی موارد برداشته شدن تحریم‌ها به 8 سال بعد از اجرای توافق (آنهم در صورتی اجرای مفاد توافق مورد تایید طرف غربی قرار گیرد) موکول شده است.

این موارد تنها بخشی از انتقادات علی باقری به توافقنامه برجام است، توافقی که هیچ‌گاه نتوانست به برداشته تحریم‌های ظالمانه بیانجامد و حتی شرایط را برای ایران از آنچه بود برای ایران سخت‌تر کرد چراکه دستاوردهای هسته‌ای که به نوعی برای ایران ابزار چانه‌زنی به حساب می‌آمد را از میان برداشت.

حال باید دید چهره‌هایی همچون علی باقری در دولت جدید چگونه با موضوع "مذاکرات" روبرو خواهند شد، آیا تعهدات پذیرفته‌شده در توافقنامه برجام مانع ازسرگیری فعالیت‌های هسته‌ای و تغییر رویه کنشگری ایران در روابط بین‌المللی نخواهد شد؟ با توجه به تجربه شکست‌خورده ایران در عقب‌نشینی از حقوق خود و کوتاه آمدن در برابر کشورهای غربی، آیا در دولت جدید شاهد پیشروی ایران در احیای حقوق تضییع‌شده خود خواهیم بود یا همچنان قرار است روابط بین‌المللی بر پاشنه تساهل و تسامح بچرخد؟