به گزارش پایگاه 598، به نقل از مشرق، احمد شیرزاد، از فعالان اصلاحطلب در بخشی از یک مصاحبه با سایت صبح ما پیرامون بحث مذاکرات هستهای و دولت سیزدهم گفته است:
"امروز بهلحاظ موازنه قدرت در یک شرایط مناسب هستیم و خیلی معلوم نیست که گذر زمان این موازنه را به نفع ما پیش ببرد. چراکه ممکن است بعد از چهار پنج ماه بروز برخی مشکلات و تنشهای داخلی دولت آقای رئیسی را از وضعیت فعلی ضعیفتر کند. لذا بهنظرم بهنفع آقای رئیسی و تیم ایشان است که تا شرایط مناسب هست زودتر مسئله را حل کنند. اگر شش ما بگذرد تجربههای قبلی نشان داده بهمحض وقوع اعتراضاتی در داخل طرف مقابل روند مذاکرات و گفتوگوها را متوقف میکند تا ببیند نتیجه مشکلات داخلی ایران چه میشود، تجربههای گذشته مانند وقوع حوادث دی ۹۶ و آبان ۹۸ نشان داده که طرف مقابل مذاکرات را کاملاً از دور تند میاندازد."
*در بحث اغتشاشات و اعتراضات خیابانی مورد اشاره رجال ستادی اصلاحات باید دانست که این افراد در حال صحبت پیرامون پروژه کلی جریان چپ در 10 سال اخیر و سالهای پیش رو هستند. پروژهای که آنرا "فتنه اقتصادی" نامیدهایم و بروز آن لزوما به چیستی و کیستی دولت برنشسته در ساختمان پاستور ربطی ندارد.
مسئله اینجاست که در پروژه طراحی شده؛ قرار است هر امتیازی که در کشور موجود است کتمان شود و کسانی از مردم به تصور زیست جهنمی برسند. و در نتیجه همین تصور غلط ذهنی هم به خیابان بیایند، علیه حکومت شعار بدهند و پروژه وارد فازهای بعدی شود.
این در حالی است که افرادی از میان خواص کشور باید باشند تا به مردم بگویند حکومت در کنار مشکلاتی که در زندگی مردم وجود دارد؛ امتیازات اقتصادی زیادی از قبیل مالیات کم، نان و سوخت ارزان و فرصتهای شغلی (اگرچه نامرتبط با مدرک تحصیلی) را به ارمغان آورده و مشکلات نیز بایستی با کمک رأی خوب مردم به دولتهای صاحب کارآمدی حل شود نه با به خیابان آمدن و هرج و مرج!
در عین حال باید دانست که دولت حاضر در ساختمان پاستور بایستی بتواند با ارائه کارنامهای ملموس به مردم، اشراف امنیتی دقیق به مسئله "فتنه اقتصادی" و تمسک به راهبردهای اقناعی و عقلانی در تریبونهای خود؛ از ضریب خطر اشاره شده در بحث فتنه اقتصادی بکاهد و آسیبهای آنرا به صفر یا حداقل برساند.
باید دانست که عمده ارکان فتنه اقتصادی پس از بروز پیشلرزههای آن در دیماه 96 و آبان 98 اصرار داشتهاند که "حکایت همچنان باقیست..." و آبان 98 در سطحی وسیعتر و با خشونت بیشتر تکرار میشود.
به هوش بودن مقامات کشور در قبال این تحلیل راهبردی بیان شده، ضرورتی است که میتواند آینده دولت سیزدهم را دستخوش تغییر کند.