بر مبنای آخرین گزارش وزارت تعاون؛
با نگاهی به گزارش "پایش فقر" وزارت تعاون، درمی‌یابیم متوسط میزان محرومیت در کشور به 31 درصد رسیده است و بعبارتی یک‌سوم جامعه زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، آخرین گزارش "پایش فقر" که از سوی وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی منتشر شده است نشان می‌دهد، خط فقر فقط در طول یک سال پایانی دولت روحانی 38 درصد افزایش یافته است که در سالهای اخیر بی‌سابقه بوده است.
علاوه بر افزایش خط فقر، موضوع دیگری که با بررسی آمارها می‌توان به آن پی برد "افزایش فاصله خط فقر و حداقل دستمزد" است به عبارتی طی چندسال اخیر هزینه‌های ضروری زندگی با ضریب بیشتری نسبت به دستمزد افزایش یافته است.
نکته‌ی دیگری که می‌بایست مورد توجه قرار گیرد، شرایط سخت زندگی برای کارمندان شهرهای بزرگ بخصوص تهران است به طوری که خط فقر در مناطق شهری تهران تقریبا 2 برابر مناطق شهری در استان‌هایی همچون خراسان رضوی، کرمان، یزد، کرمانشاه، اصفهان، بوشهر و... تعیین شده است در صورتی که حداقل دستمزد کارمندان همواره به صورت کشوری تعیین می‌شود و تفاوتی بین شهرهای بزرگ و کوچک و نقاط روستایی وجود ندارد.
سیاست یکسان‌سازی حداقل دستمزد در کشور از سویی موجب می‌شود زندگی در شهرهای کوچک از امتیاز بیشتری برخوردار باشد که این موضوع را می‌توان بعنوان عاملی برای جلوگیری از تمرکز جمعیت در کلانشهرها نگاه کرد اما از سوی دیگر شرایط دشواری را برای کارمندان کلانشهرنشین ایجاد می‌کند.
مسئله دیگری که از آمارهای وزارت تعاون می‌توان برداشت کرد، شکاف کیفیت زندگی در استان‌های مختلف کشور است، جدول نرخ محرومیت که بر اساس داده‌های پایگاه اطلاعات رفاه ایرانیان و بر مبنای 3 معیار «عضویت در 5 دهک پایین»، «فاقد شغل بودن» و «تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی بودن» تدوین شده است نشان می‌دهد میزان محرومیت در استانی همچون سیستان و بلوچستان 3 تا 4 برابر بیشتر از برخی استان‌های کشور است.
طبق این برآورد به طور نمونه میزان محرومیت در استان هرمزگان بیش از 2 برابر از استان سمنان بیشتر است! بی‌شک باید پرسید چرا در استانی که می‌بایست قطب تجاری ایران باشد تا این حد شاهد محرومیت هستیم، و این سطح از تفاوت در میزان محرومیت بین استان‌ها چه معنایی دارد؟ چرا امکانات اقتصادی به صورت نامتوازن توزیع شده و آیا چشم‌اندازی وجود دارد که بتوان در آینده به کاهش فاصله میزان محرومیت در مناطق مختلف کشور امید بست؟
تشدید محرومیت در یک منطقه علاوه بر مسائل اقتصادی در بیشتر مواقع با مشکلات دیگری نیز همراه است، آسیب‌های اجتماعی از قبیل اعتیاد، جرم‌وجنایت و خودکشی در مناطقی که از محرومیت بیشتری برخوردارند با سایر مناطق متفاوت است از این رو انتظار می‌رود برنامه‌ریزی های اقتصادی در سالهای آینده به سمتی هدایت شود که حتی‌الامکان توزیع امکانات اقتصادی به شکل عادلانه‌تری صورت گیرد کمااینکه مقام معظم رهبری نیز چندین مرتبه صراحتا از وجود بی‌عدالتی در سطح کشور انتقاد کرده‌اند و اصلاح این موضوع را از مسئولین کشور خواستار شده‌اند.
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
