«قلاده‌های طلا»با ساختاری‌واقعی‌اثری‌آبرومند در ژانر سياسی است

محمدتقی فهيم، منتقد سينما در گفت‌و‌گو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) با بيان اينكه فيلم «قلاده‌های طلا» اثری آبرومند در ژانر سياسی است، اظهار كرد: واژه سينمای سياسی در كشور ما طی سی سال گذشته دچار اغتشاش در مفهوم بوده، پس هيچ‌گاه نتوانسته‌ايم فيلمی بسازيم كه به طريق درست بتواند در اين ژانر تعريف شود، اما فيلمی چون «قلاده‌های طلا» توانست به معنای واقعی اولين باشد كه در اين ژانر به عنوان يك الگو جای می‌گيرد.

وی درباره فيلم‌هايی كه تا به امروز به اسم فيلم سياسی ساخته شده است، گفت: عموم فيلم‌هايی كه تا به امروز به اسم فيلم سياسی در كشور ما توليد شده، كارهايی هستند كه از آن می‌توان به عنوان كاری شبه سياسی يا روشنفكرانه نام برد كه به صورت سمبليك و نمادين به موضوعات سياسی پرداخته، رويكردی كه به هيچ وجه برای مخاطب عام قابل درك نيست.

اين نويسنده در پاسخ به اين سوال كه آيا ژانری تحت عنوان سياسی نيز در سينما وجود دارد؟ گفت: درست است كه به شكل كلاسيك ما ژانری به عنوان سياسی نداريم، چون مضمون سياست خود زير مجموعه ديگر ژانرهاست، وليكن در اين در هم ريختگی ژانرها، گونه‌های داريم كه اكنون قالب و متداول شده‌اند كه از ميان آن می‌توان به ژانر معناگرا و سياسی نام برد.

اين منتقد سينما در خصوص نقاط قوت فيلم «قلاده‌های طلا» هم توضيح داد: برای ساخت يك كار خوب سياسی بايد عوامل سياسی نيز داشت. بدين معنا كه بايد در افتتاحيه فيلم از المان‌ها و فضاسازی استفاده كرد تا اين معنا (تعريف) شود. در «قلاده‌های طلا» هم چنين رويكردی را می‌بينيم، به ‌نحوی كه در ابتدای فيلم يك جاسوس خارجی تلاش می‌كند كه با جاسوسی در وزارت اطلاعات نفوذ كرده و با آنها ارتباط برقرار كند، حتی مطرح كردن بحث ترور سيدمحمد خاتمی نشان می‌دهد كه با يك فيلم كاملاً سياسی رو به رو هستيم؛ همين نوع ورود به فيلم خود امتيازی مهم برای يك فيلم سياسی است.

فهيم ادامه داد: در ضمن فراز و فرودهای قصه از درگيری‌های خيابانی گرفته تا شعارها همگی به نحوی طراحی شده كه در اختتاميه فيلم، ما شاهد فراز خوبی از فيلم باشيم. نكته ديگر اينكه پی‌رنگ‌های‌ فيلم بسيار خوب انجام شده، برخلاف بسياری از توليدات سينمايی كه در اين زمينه از كيفيت لازم بری هستند، پس می‌بينيم كه خرده طرح‌ها و خرده داستانك‌ها به خوبی در فيلم جای افتاده است.

عضو شورای مركزی انجمن منتقدان نويسندگان سينمای ايران متذكر شد: نكته جالب در خصوص فيلم، اين مهم است كه «قلاده‌های طلا» دائماً در حال دور زدن مخاطب است، به ‌نحوی كه تا پايان نمی‌توان فهميد چه كسی نفوذی خارجی در بين كاراكترهای فيلم است. اين ويژگی كمك كرده تا اين فيلم يك تريلر پرتنش و پركشش باشد.

مسئول صفحه سينمايی روزنامه كيهان، به مطلب فوق اضافه كرد: بحث ديگری كه در اينگونه فيلم‌ها وجود دارد، بحث اغنای مخاطب است، چون در اين فيلم طالبی (كارگردان) با شيوه اغنای مخاطب پيش رفته است. به‌ نحوی كه در بخش مضمون، دشمن اصلی كه قصه پيرامون آن دراماتيزه می‌شود، بيرون از ايران قرار دارد. در داخل هم يك نگاه فراجناحی به همه گروه‌های فعال می‌شود. البته اين گفته‌ بدان معنا نيست كه «قلاده‌های طلا» اثری مستند است، بلكه در اين كار آنچه تصوير می‌شود بر مبنای واقعيات است.

فهيم تاكيد كرد: اين فيلم به واسطه همين ساختارش و نگاهی واقعی به آنچه كه در آن زمان اتفاق افتاده، سبب شده كه مخالفان با مضمون فيلم هم، اعتراضاتی به كيفيت و ساختار فيلم نداشته باشد، خصيصه‌ای كه سبب شده كار طالبی يك اثر آبرومند از كار در آيد.

وی در پاسخ به سوال پايانی مبنی بر اينكه استقبال از فيلم چگونه بوده؟ خاطرنشان كرد: حاشيه‌سازی‌ها و اتفاقاتی كه در اكران نوروزی رخ داد به نفع «قلاده‌های طلا» تمام نشد، چون معتقدم اگر اكران اين فيلم كم حاشيه‌تر بود شاهد استقبال بهتر مخاطبان از اين كار بوديم، هرچند اين فيلم تا همين حد هم با توجه به تبليغات منفی خارجی‌، در جذب مخاطب موفق بوده است.