تلخ ترین بخش ماجرای اعتماد به آمریکا

به گزارش پایگاه 598، محمد ایمانی در کانال تلگرامی خود نوشت: آقای ظریف امروز گفت "هیچ یک از مذاکره کنندگان به آمریکا اعتماد نکردند".

البته ده ها سند در تاریخ مذاکرات و پس از آن وجود دارد که خلاف این ادعا را ثابت می کند. اما این موضوع، مربوط به گذشته است. آنچه تلخی ماجرا را دو چندان می کند تداوم اعتماد مالباخته به طرف کلاهبردار است.

توافق، از دو حال نیست. یا مبتنی بر اعتماد به طرف مقابل است؛ مثل کلاهی که در برجام، سر تیم مذاکره کننده گذاشته شد. و یا اعتماد نمی کنید و بنابراین، تضمین می خواهید.

دولت آمریکا نشان داد خدعه گر، عهد شکن و غیر قابل اعتماد است. اما ضمنا در مذاکرات چند ماه اخیر اعلام کرد حاضر نیست تضمین بدهد که دوباره عهدشکنی نمی کند!

با این وجود آقای روحانی در همین مدت بارها ادعا کرد توافق در دسترس بود و مصوبه آذر ماه سال گذشته مجلس مانع از توافق شد.

چگونه می شود مطابق تجربه، خدعه گری آمریکا ثابت شده باشد و نخواهد تضمین هم بدهد، اما کسی ادعا کند توافق در دسترس بود؟ جز به واسطه اعتماد بلا وجه و میل به مالباختگی دوباره؟!

چرا در حالی که بایدن اصرار دارد همان دشمنی کور دولت ترامپ را ادامه دهد، آقای روحانی سعی کرد برای دولت آمریکا اعتبار و اعتماد دست و پا کند؟! عبرت نگرفتن و اصرار بر اعتماد به آمریکا، تلخ تر از اصل این اعتماد است.

امیر مومنان (ع) به ابوموسی اشعری فرمود "أِنّ الشَّقی مَن حُرِمَ نَفعَ ما اوتی مِن العَقلَ و التَّجرِبهًْ. همانا بدبخت کسی است که از سود عقل و تجربهء داده شده به او، محروم بماند". (نامه ۷۸ نهج البلاغه)